Κυριακή Στ' Λουκά...

Ο πρώην δαιμονισμένος παρεκάλεσε τον Χριστό, από κει και μετά η ζωή του να συνδυαστεί μ’ Αυτόν. Και αυτόν τον συνδυασμό της ζωής του με τον Χριστό, αυτός ο πρώην δαιμονισμένος, τον φανταζόταν ως μια υπόθεση που χτίζεται με την τοπική εγγύτητα! «Να έρχομαι κοντά Σου, να είμαι διαρκώς δίπλα Σου και θα είμαι δικός Σου».

Όμως ούτε το «κοντά», ούτε το «δίπλα» φτιάχνουν την συγγένεια και το τι είναι «δικό Σου». Άλλα θέματα απαιτούνται. Την ψυχική απόσταση δεν την δημιουργούν τα χιλιόμετρα. Μπορεί κανείς να είναι χιλιόμετρα μακρυά απ’ τον άλλον, και να τον αγαπάει ιδιαίτερα. Μπορεί να κοιμάται στο ίδιο κρεββάτι, να ζει κάτω απ’ τα ίδια κεραμίδια, όπως λέμε, και να μη θέλει να δει ο ένας τον άλλον. Όχι μονάχα σε συζυγικές σχέσεις, αλλά και σε αδελφικές σχέσεις και σε συγγενικές σχέσεις. Ο Ιούδας ήταν όλη μέρα, κάθε μέρα, δίπλα στον Χριστό, για τρία χρόνια!!

Ο Χριστός τον βάζει κι αυτόν, τον πρώην δαιμονισμένο, στη σωστή βάση και του λέει: «Όχι, δεν θα έρθεις κοντά μου. Το αν κατάλαβες ή όχι το τι έγινε, και πόσο με ακολουθείς, θα φανεί στον ιδιωτικό σου χώρο. Γύρνα στο σπίτι σου και διηγήσου στους συγγενείς σου όσα έκανε για σένα ο Θεός».

Από δω και μετά ξεκινά ένα άλλο μυστήριο. Τι σημαίνει «διηγήσου τους»; Πες τους ένα όμορφο εκπληκτικό παραμύθι; Περίγραψε με λόγια, αυτά που σου συνέβησαν; Προφανώς μια διήγηση χρειάζεται, αλλά τα πράγματα δεν εξαντλούνται σε μια διήγηση. Όταν ο Χριστός τού λέει: «Γύρνα στο σπίτι σου και διηγήσου ‘ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός’» δεν εννοεί να το περιγράψει φραστικά, εννοεί να το αφηγηθεί αλλιώτικα! Πώς αλλιώτικα; Με τον τρόπο ζωής, όχι με τα λόγια απλώς. Με το κλίμα και την ατμόσφαιρα, που δημιουργούμε. Όπως πρέπει να περιγράψω τον κόσμο του Θεού εγώ, εσείς, ο καθένας μας, όταν θα φύγουμε από δω και θα γυρίσουμε στα σπίτια μας. Θα πρέπει εκεί στο σπίτι μας να αφηγηθούμε τι έκανε για μας, εδώ στη σύναξή μας, ο Θεός. Από τι μας απάλλαξε; Σε τι μας βοήθησε; Τι αλλοίωση καλή συνέβη στη ζωή μας; Πώς πάψαμε να είμαστε γυμνοί, φρικαλέοι και τρομακτικοί για τους άλλους; Πώς καταλάβαμε ότι τα συμφέροντά μας δεν είναι στο επίπεδο το υλικό, το «γουρουνίσιο», όπως έκαναν αυτοί εκεί οι χωρικοί;

Αρχιμ. Θεοδόσιος Μαρτζούχος