«Χαῖρε Σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης»

 

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Λάμπρος Τσιάρας,

Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μ. Ιωαννίνων

 

Στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο της Εξόδου, αναφέρεται ένα φαινόμενο θαυμαστό, διά του οποίου ο Θεός έδειχνε πόσο κοντά ήταν στο λαό του τον Ισραήλ και πόσο τον προστάτευε. Πρόκειται για την εμφάνιση υπεράνω του λαού μιας νεφέλης, μέσω της οποίας ο Θεός οδηγούσε τον λαό κατά την έξοδό του από την Αίγυπτο. «Ο δε Θεός ηγείτο αυτών, ημέρας μεν εν στύλω νεφέλης, δείξαι αυτοίς την οδόν, την δε νύκτα εν στύλω πυρός» (Έξ. 13,21). Την ημέρα η νεφέλη έδειχνε το δρόμο, και συνάμα έριχνε τη σκιά της για να δροσίζει τον πορευόμενο λαό, και τη νύχτα έριχνε φως για να τον φωτίζει. Αυτή όριζε –δηλαδή ο Θεός μέσω αυτής- πότε, που και για πόσο χρόνο οι Ισραηλίτες έπρεπε να στρατοπεδεύσουν. Η νεφέλη, που φαινόταν να κατεβαίνει από τον ουρανό, πότε προπορευόταν του λαού, για να του δείχνει προς τα που να πορεύεται, πότε έμενε πίσω, ως οπισθοφυλακή. Ταυτόχρονα αναπαυόταν επί της Σκηνής∙ και πολλές φορές ο Θεός μιλούσε στο Μωϋσή και τον Ααρών μέσα από τη νεφέλη. Όταν οι Ισραηλίτες βρέθηκαν σε μεγάλο κίνδυνο, μπροστά τους να απλώνεται η θάλασσα και πίσω τους να έρχεται ολοταχώς ο στρατός και τα άρματα του Φαραώ, η νεφέλη πήγε και στάθηκε πίσω, ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, και έγινε σκοτάδι και πυκνή ομίχλη, ώσπου πέρασε η νύχτα, χωρίς τα στρατόπεδα να πλησιάσουν το ένα το άλλο, και στο ξημέρωμα έγινε η θαυμαστή διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης «ως διά ξηράς», και σώθηκε ο λαός.

            Η Βυζαντινή παράδοση –και ιδίως η ιερή Υμνογραφία- είδε στη νεφέλη εμφανή την προτύπωση της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία, ως άλλη νεφέλη, «πλατυτέρα» εκείνης –της παλαιάς- ασυγκρίτως «πλατυτέρα», σκέπει, προστατεύει και οδηγεί τον νέο Ισραήλ στην πορεία του προς την «επιλεγμένη» ουράνια γη. Στους Βυζαντινούς, αλλά και τους νεότερους χρόνους, η Παναγία πιστεύεται και είναι η Οδηγήτρια των πιστών στη Βασιλεία του Θεού. Στη σύνδεση αυτή της νεφέλης με την Παναγία συνετέλεσαν και διάφορα γεγονότα, που σχετίζονται με την ιστορία της Βασιλίδος των πόλεων, της Κωνσταντινούπολης, και τη διάσωσή της από διάφορους εχθρούς που την επιβουλεύονταν. Είναι γνωστό, ότι σε ώρες δύσκολες για τη Βυζαντινή αυτοκρατορία και για τη Βασιλεύουσα (επιδρομές αλλοφύλων, πολιορκίες), ο λαός του Θεού με τους άρχοντές του προσευχόταν στη Μεγάλη Εκκλησία∙ δεν είναι δε λίγες οι φορές που άνθρωποι ευλαβείς έβλεπαν με τα μάτια τους την Παναγἰα να προσεύχεται για την Πόλη, και να έχει το πέπλο της απλωμένο πάνω από αυτήν και να την σκεπάζει…

            Ο πρώτος, που είδε αυτό το όραμα της θείας Σκέπης, ήταν ο Άγιος Ανδρέας, ο «διά Χριστόν σαλός». Το όραμα του Αγίου έχει ως εξής: Σε αγρυπνία που ετελείτο στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, κατά την τέταρτη ώρα της νύχτας, ο Άγιος Ανδρέας, αφοσιωμένος στην προσευχή, είδε με τα μάτια του την Υπεραγία Θεοτόκο να στέκεται στην πύλη του Νάρθηκα, περιστοιχιζόμενη από μια φοβερή ακολουθία Προφητών, Αποστόλων και Αγγέλων, και υποβασταζόμενη από τον Τίμιο Πρόδρομο. Όταν έφτασε στο μέσον του ναού η μεγαλοπρεπής γυναίκα, έκλινε τα γόνατα και προσευχήθηκε επί μακρόν και μετά δακρύων υπέρ της σωτηρίας του κόσμου και υπέρ του «περιεστώτος» λαοῦ. Έπειτα εισήλθε στο Άγιο Βήμα, άνοιξε τη λάρνακα, πήρε το άγιο μαφόρι της που φυλασσόταν εκεί, και από τα Βημόθυρα το άπλωσε απάνω από το εκκλησίασμα. Μετά από αυτό αναχώρησε προς τον ουρανό και χάθηκε…

            Γνωρίζουμε, ότι κατ’ εκείνο τον καιρό η Βασιλεύουσα διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο να πέσει στα χέρια των Αγαρηνών. Όμως το όραμα  του Αγίου Ανδρέα –που δεν άργησε να διαδοθεί παντού, στόμα με στόμα- έδωσε θάρρος στο λαό κι ελπίδα∙ κι όταν με τη βοήθεια της Παναγιάς γλύτωσε από τον κίνδυνο, γιόρτασε και ύμνησε δεόντως την αγία Σκέπη και προστασία της. Από τότε θεσπίστηκε το γεγονός ως μία ακόμη θεομητορική γιορτή, και ορίσθηκε η 1^η Οκτωβρίου ως ημέρα εορτής της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, εις ανάμνησιν της οπτασίας που είδε ο άγιος Ανδρέας, και για να θυμόμαστε οι πιστοί ευγνωμόνως την Υπέρμαχο Στρατηγό, που μας σκεπάζει και μας προστατεύει πάντοτε από αοράτους και ορατούς εχθρούς.

 

            Κατά ταύτα, η γιορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, πέραν της θεολογικής της σημασίας, παρουσιάζει και κάτι το ιδιάζον εν σχέσει προς τις λοιπές θεομητορικές γιορτές, συνδέεται δηλαδή και με τις αγωνίες του ορθόδοξου λαού της Βασιλεύουσας και, εν συνεχεία, του νέου Ελληνισμού στις κρίσιμες στιγμές του βίου του.

            Αλλ’ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες –για την ακρίβεια οι παληότεροι από εμας- ζήσαμε προσφάτως μια ακόμη προσφυγή μας στη βοήθεια της Παναγίας, τότε που μια μεγάλη δύναμη επιβουλεύθηκε την ακεραιότητα της πατρίδας μας και απείλησε την ελευθερία μας. Μιλούμε για τις μέρες του ιστορικού «ΟΧΙ» στον πόλεμο του 1940, τη νικηφόρο έκβαση του οποίου η συνείδηση σύμπαντος του Ελληνισμού αποδίδει κατά μέγιστο βαθμό στην Υπέρμαχο Στρατηγό, η οποία –κατά μαρτυρίες πολλών- περιέσκεπε τις Ελληνικές στρατιές και τις προστάτευε από τις εχθρικές προσβολές. Οι μεγαλύτεροι έχουμε ακούσει από ανθρώπους, που είχαν πάρει μέρος σε αυτό τον πόλεμο, διηγήσεις για εμφανίσεις της Παναγίας και για υπερφυσικές εμπειρίες που είδαν κι έζησαν οι ίδιοι τις μέρες εκείνες του ’40.

            Λίγα χρόνια μετά από το έπος εκείνο, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδων Βλάχος –ο από Ιωαννίνων-, εκφράζοντας τα αισθήματα ευγνωμοσύνης των απανταχού Ελλήνων προς την Θεοτόκο που έσωσε την πατρίδα μας από τα επικρεμασθέντα δεινά, έκρινε ως εύλογο και συνεπές προς την ενιαία Βυζαντινή, και τη μεταγενέστερη νεοελληνική παράδοση, ο ετήσιος πανηγυρισμός του «ΟΧΙ» της 28^ης Οκτωβρίου να προσλάβει κι έναν θρησκευτικό, ας το πούμε κι έτσι, χαρακτήρα, πού ούτως ή άλλως «κέκτηται». Εισηγήθηκε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων το 1952, και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ομόφωνα επικρότησε την πρότασή του, όπως από το έτος εκείνο η γιορτή Αγίας Σκέπης, που ήταν την 1^η Οκτωβρίου, να εορτάζεται την 28^η, συνδυασμένη προς την Εθνική μας εορτή.

            Η θεομητορική γιορτή της Αγίας Σκέπης, όσο κι αν έχει για μας έναν ιδιάζοντα –καθώς τα είπαμε- χαρακτήρα, από της θεσπίσεώς της ως τα σήμερα, πρέπει να πούμε, ότι έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια των τοπικών περιστάσεων κι από περιορισμένο τοπικό γεγονός, απλώθηκε παντού στον κόσμο κι απέκτησε οικουμενική σκοπιά και νόημα. Αυτό που κυριαρχεί τώρα στη γιορτή της Αγίας Σκέπης είναι η εικόνα μιας Μητέρας που παρηγορεί τα όπου γης βασανισμένα παιδιά της, η εικόνα μιας Μητέρας που αγαπάει, που συγχωρεί∙ μιας Μητέρας που παραστέκει στον ανθρώπινο πόνο, αφού, πονεμένη μάνα κι αυτή, ξέρει καλά από πόνο…

            Είναι βέβαιο –και να το πιστεύετε- ότι η Παναγία Μητέρα δεν προσευχήθηκε και δεν έκλαψε μόνο τότε, πριν από χίλια χρόνια, στο ναό των Βλαχερνών, αλλά προσεύχεται και κλαίει σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο και θα το κάνει αυτό μέχρι τα τέλη των αιώνων. Το ιερό πέπλο της δεν προστατεύει μόνο εκείνους που ήσαν παρόντες τότε, στην αγρυπνία του ναού της. Σκεπάζει και προστατεύει κάθε γενιά σε κάθε τόπο. Φυλάσσει υπό την Σκέπη της και όλους εμάς τους αμαρτωλούς, που άλλη πλην αυτής μεσιτεία προς Θεόν «ουκ έχομεν». Γεμάτη αγάπη και συμπάθεια, απαντά στην αμαρτία και την κακία μας με προσευχές και δάκρυα. Στα βάσανά μας και στις θλίψεις μας συμπάσχει… Πιστεύουμε ότι και στις κρίσιμες μέρες που περνά η Πατρίδα μας, η Παναγία Μητέρα μεσιτεύει στο Θεό με προσευχές και δάκρυα υπέρ ημών. Κατά πόσο βέβαια εμείς αισθανόμαστε απάνω μας το προστατευτικό της πέπλο, είναι αυτό ένα ερώτημα… Όπως και να ‘χει, η απαστράπτουσα εικόνα της Θεοτόκου ως μεσίτριας, ως παρηγορήτριας και ως Σκέπης του κόσμου είναι μαζί μας, μέσα μας. Η γιορτή της, η γιορτή της Αγίας Σκέπης, είναι για μας ευκαιρία να επιστρέψουμε και να ανακαλύψουμε στο πανάγιο Πρόσωπο της Παρθένου τη νοητή νεφέλη, που μας συνοδεύει στην πορεία μας, την οδηγήτρια, που μας οδηγεί στην υπεσχημένη Βασιλεία του Θεού.

            «Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε… φύλαξον ημάς υπό την ΣΚΕΠΗΝ σου».

Πανηγυρίζει το εκκλησάκι του Χατζηκώστα

Πανηγυρίζει και φέτος το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, που βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων Χατζηκώστα και που εξυπηρετίται από τον Άγιο Νικόλαο («εις Κοπάνους»).

 

Σήμερα στις 5 το απόγευμα θα τελεσθεί Μέγας Εσπερινός, αύριο το πρωί στις 07.30 ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, ενώ το απόγευμα στις 5 η Ιερά Παράκληση.

Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός στο Συναξάρι του Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου

Eι και παρήκαν γην Aνάργυροι δύω,

Πληρούσιν ως πριν και πάλιν γην θαυμάτων.

Πρώτη Aκέστορε φώτε Nοεμβρίου έκπτατον εκ γης.

Oύτοι οι Άγιοι είχον το γένος από την γην της Aσίας, ήτοι της Aνατολής, υιοί όντες γονέων φιλαρέτων και ευσεβών, από τους οποίους η μήτηρ των ωνομάζετο Θεοδότη, ήτις αφ’ ου έμεινε χήρα από άνδρα, εμεταχειρίζετο πολιτείαν ενάρετον. Όθεν με το παράδειγμά της, εδίδαξε και τους υιούς της τούτους κάθε είδος τελείας αρετής. Oύτοι λοιπόν έμαθον μεν και κάθε άλλην επιστήμην, αφήσαντες δε τας άλλας, ηγάπησαν την ιατρικήν, και με αυτήν ιάτρευον κάθε νόσον, ήτοι κάθε ασθένειαν πολυχρόνιον, και κάθε μαλακίαν, ήτοι κάθε ασθένειαν ολιγοχρόνιον. Kαι όχι μόνον ανθρώπους εθεράπευον, αλλά και τα άλογα κτήνη. Aνάργυροι δε ωνομάσθησαν, διατί δεν επήραν ποτέ από τινα ασθενή αργύριον, διά μισθόν και πληρωμήν της ιατρείας των. Έτζι λοιπόν καλώς διαπεράσαντες την ζωήν τους, εν ειρήνη ετελειώθησαν. Tα δε τίμια αυτών λείψανα ενταφιάσθησαν εις ένα τόπον, ονομαζόμενον Φερεμάν. (O κατά πλάτος Bίος αυτών ευρίσκεται εις τον Nέον Θησαυρόν1.)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1. Oύτοι οι δύω Aνάργυροι, είναι η πρώτη από τας τρεις συζυγίας των Aναργύρων, των ονομαζομένων με το όνομα του Kοσμά και Δαμιανού. Περί των οποίων αναφέρεται εις τας δεκαεπτά του Oκτωβρίου, και όρα εκεί. Σημείωσαι, ότι δύω λόγοι ευρίσκονται ελληνικοί εν τη Iερά Mονή του Διονυσίου εις τους Aγίους τούτους Aναργύρους. Ων του μεν ενός η αρχή εστιν αύτη· «Tην σην ω των καλών». Tου δε ετέρου· «Ως αγαπητά τα σκηνώματά σου». O πρώτος ευρίσκεται εν τη Λαύρα, εν τη Iερά Mονή του Bατοπαιδίου και εν τη των Iβήρων. Tον Bίον δε τούτων συνέγραψεν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Άρτι της ευσεβείας αναλαμπούσης». Σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις. Εν δε τη Mεγίστη Λαύρα σώζονται εις τους αυτούς περίοδοι, ων η αρχή· «Tου Kυρίου ημών Iησού Xριστού βασιλεύοντος, πάσα πλάνη και δαιμόνων λατρεία ελύθη».

Το Ευχέλαιο του μήνα

Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, στις 5.00 το απόγευμα, θα τελεσθεί στον Άγιο Νικόλαο («εις Κοπάνους») το μυστήριο του Ευχελαίου προς ίασιν και αγιασμό των πιστών.

Από το «Ημερολόγιο» του π. Αλέξανδρου Σμέμαν...

«Μπορεί κάποιος να αγαπά τη θρησκεία όπως καθετί άλλο στη ζωή: τα αθλήματα, την επιστήμη, τη συλλογή γραμματοσήμων. Κάποιος μπορεί να την αγαπά όπως είναι, δίχως καμιά αναφορά στον Θεό ή στον κόσμο ή στη ζωή. Η θρησκεία γοητεύει, διασκεδάζει. Περιέχει τα πάντα όσα αναζητά ένας ορισμένος τύπος ανθρώπου: αισθητική, μυστήριο, ιερότητα και ένα αίσθημα προσωπικής σημασίας και ιδιαίτερου βάθους, κ.λ.π. Αυτού του είδους η θρησκεία δεν αποτελεί κατ' ανάγκην πίστη. Οι άνθρωποι προσδοκούν και διψούν για πίστη -και τους προσφέρουμε θρησκεία- μια αντίφαση που μπορεί να είναι αρκετά βαθιά και τρομαχτική...».

Ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν γεννήθηκε το 1921 στην Εσθονία. Η Ρωσική επανάσταση αναγκάζει την οικογένειά του λίγα χρόνια μετά να εγκαταλείψει τη Ρωσία και να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου ο Αλέξανδρος έζησε τα νεανικά του χρόνια, έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του και αργότερα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου (1940-45) πραγματοποίησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι. Ειδικεύται στην εκκλησιαστική ιστορία. Στην συνέχεια διδάσκει ο ίδιος στον Άγιο Σέργιο, εκκλησιαστική ιστορία, νυμφεύεται την ρωσικής καταγωγής, Τζουλιάνα Οσόγκουιν (το 1943) και χειροτονείται ιερέας (το 1946). Στον Άγιο Σέργιο συνεχίζει να διδάσκει μέχρι την αναχώρηση της οικογένειάς του για την Αμερική το 1951. Το 1959 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου. Από το 1963 μέχρι και το θάνατό του το 1983, αναλαμβάνει επίσημα τη θέση του Κοσμήτορα στον Άγιο Βλαδίμηρο. Σημαντικό σταθμό στους αγώνες του για το πρόβλημα της διασποράς, απετέλεσε η ίδρυση της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A.) το 1970.

Από το πανηγύρι στην πλατεία...

 

Στη φωτογραφία, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Μάξιμος με τους συνεργάτες της Ενορίας μας, τους φοιτητές  Βάϊο Τερζούδη και Φιλοθέη Μερκούρη, σε ένα διάλειμμα του πανηγυριού που διοργανώθηκε με απόλυτη επιτυχία και με τη συμμετοχή πλήθους γιαννιωτών την περασμένη Κυριακή 26 Οκτωβρίου στην κεντρική πλατεία της πόλης μας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Ανακομιδή του πολιούχου μας Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου.

 

Τα δύο παιδιά συνεργάζονται τα τελευταία χρόνια ως κατηχητές στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») και την περασμένη Κυριακή εθελοντικά συνέδραμαν στο πανήγυρι που διοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Χρόνια πολλά και ελεύθερα!

 

 

  

Η περιπέτεια μιας εικόνας...

Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου που βλέπετε είναι η επαναπατρισμένη εικόνα του Πολιούχου μας, που λιτανεύτηκε σήμερα το πρωί από τον Προσκυνηματικό Ναό του Νεομάρτυρα στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων, μετά την Πανηγυρική Τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Η εικόνα αυτή φέρεται να είχε κλαπεί από την περιοχή σε άγνωστο χρόνο, βρέθηκε στην Εσθονία, από εκεί αγοράστηκε στη Λιθουανία, όπου τη βρήκε κάποιος, την αγόρασε και τη δώρησε πριν λίγες ημέρες στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Μάξιμο και στη Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Σήμερα...

Ιωάννινα, 26 Οκτωβρίου 2014...

Η Λιτάνευση της Εικόνας του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου από το Ναό του, στην Πλατεία Πάργης, στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων...

 

 

Σαν σήμερα...

Ιωάννινα, 26 Οκτωβρίου 1971...

Ανακομιδή Λειψάνων του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου...

Η αρχή της Λιτανείας στην οδό Αβέρωφ για τη μεταφορά των ιερών λειψάνων του Νεομάρτυρα από τον τάφο του στο Μητροπολιτικό Ναό στο νέο -τότε- Ναό στην Πλατεία Πάργης...

(Από το αρχείο του κ. Φίλιππου Γιωβάννη)

Ο Εσπερινός της Ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου

 

 

 

Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου τελέσθηκε στις 6 σήμερα το απόγευμα ο Μέγας Εσπερινός στον πανηγυρίζοντα Προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Πολιούχου μας Αγίου Γεωργίου, του εν Ιωαννίνοις αθλήσαντος, επί τη μνήμη της Ανακομιδής των σεπτών του λειψάνων.

 

Το πρωί, στον ίδιο Ναό, θα τελεσθεί Τρισαρχιερατική Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βρεσθένης κ. Θεοκλήτου και συλλειτουργούντων του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου και του ποιμενάρχη μας, Σεβ. Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Μαξίμου. Θα ακολουθήσει η Λιτάνευση της ιεράς εικόνας του Αγίου ως την κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων, όπου αμέσως μετά θα αρχίσει Ημερήσιο παραδοσιακό πανηγύρι.

«Την ανακομιδήν εορτάζομεν...»

Η επιφανής πόλις των Ιωαννίνων εορτάζει και φέτος την Ανακομιδή «των τιμίων και αγίων λειψάνων του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, του θαυματουργού», που πραγματοποιήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1971, εκατόν τριάντα τρία χρόνια από το «δι’ αγχόνης» μαρτύριο του Αγίου μας, στις 17 Γενάρη του 1838.

«…και νυν μετά πολυχρόνιον ταφήν, τα σα λείψανα τα σεπτά, οσίαις χερσίν ανακομισθέντα εκ λαγόνων της γης, χαράς έπλησαν πάντας…»

 

Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο, διαβάστε το αναλυτικό πρόγραμμα των λατρευτικών εκδηλώσεων που έχει προγραμματίσει η Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2014/10/blog-post_19.html

 

Η Λειτουργία του Ιακώβου από τον Ιωαννίνων Μάξιμο

Την αρχαιοπρεπή Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου τέλεσε σήμερα το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κοσμηράς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος, με τη συμμετοχή των κληρικών της ενορίας και των διακόνων της Μητροπόλεώς μας.

Αρχίζουν οι Εσπερινές Ομιλίες

Τήν Κυριακὴ 26 Ὀκτωβρίου 2014, ξεκινοῦν οἱ ἑσπερινὲς ὁμιλίες γιὰ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ ἔτος 2014-2015, ποὺ θὰ γίνονται ἀπὸ κληρικοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας κάθε Κυριακὴ ἀπόγευμα στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Ἀγορᾶς τῆς πόλεως τῶν Ἰωαννίνων, ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὸν Ἑσπερινό.

          Ὥρα ἔναρξης τοῦ Ἑσπερινοῦ 6.00 τὸ ἀπόγευμα.

          Τὸ κεντρικὸ θέμα τῶν ὁμιλιῶν γιὰ τὴ φετινὴ χρονιὰ εἶναι ἀφιερωμένο στὴν Μετάνοια.

Σημερινὸς ὁμιλητὴς θὰ εἶναι ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Δημήτριος Ἀργυρός, Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων καὶ Διευθυντὴς τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Βελλᾶς, μὲ θέμα: «Πτώση καὶ ἀνόρθωση, ἁμαρτία καὶ μετάνοια».

          Καλούμεθα ὅλοι νὰ παρακολουθοῦμε μὲ προθυμία κάθε Κυριακὴ αὐτὴν τὴν κηρυγματικὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ νὰ οἰκοδομούμεθα πνευματικῶς καὶ νὰ τελειούμεθα ἐν Χριστῷ.

          Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων.

Η Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

Η Θεία Λειτουργία της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, που σφραγίστηκε τον 4ο αιώνα με το όνομα του πρώτου επισκόπου της, Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, κατά το έθος εκείνης της εποχής, τελέσθηκε σήμερα το πρωί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Αρχιμανδρείου) πόλεως Ιωαννίνων, προεξάρχοντος του πανοσιολογιωτάτου αρχιμανδρίτου π. Δημητρίου Αργυρού, με τη συμμετοχή των ιερέων του Ναού και των διακόνων της Μητροπόλεώς μας.

Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου είναι η πρώτη Αποστολική Θεία Λειτουργία. Διασώζει το λειτουργικό τύπο της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων και την απλότητα της λατρείας κατά τους Αποστολικούς χρόνους. Από αυτή προήλθαν οι Λειτουργίες του Μ. Βασιλείου και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η εν λόγω Λειτουργία επικράτησε να τελείται στις 23 Οκτωβρίου, ημέρα της εορτής του, καθώς και την τελευταία Κυριακή του έτους (Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση).

Στη Νεοκαισάρεια ο Ιωαννίνων Μάξιμος

Στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Νεοκαισάρειας Ιωαννίνων λειτούργησε σήμερα το πρωί, για πρώτη φορά, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο βίο του Αγίου Ιλαρίωνος, ενώ τέλεσε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, που σαν σήμερα -γιορτή του οσίου πατρός ημών Χριστοδούλου- ήγε τα ονομαστήριά του.

Οι κάτοικοι της Νεοκαισάρειας υποδέχτηκαν το Μητροπολίτη μ' ένα τουρκόφωνο τραγούδι, με την ονομασία Κεφί Μπαγλαρί, ενώ ο κ. Μάξιμος επισκέφτηκε μετά τη Θεία Λειτουργία τη Στέγη Μικρασιάτικου Πολιτισμού Νεοκαισάρειας και τα εκθέματα που υπάρχουν στις αίθουσές της.

Νέο άγνωστο διήγημα του Παπαδιαμάντη

Νέο, άγνωστο και αθησαύριστο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ανακαλύφθηκε πριν από λίγο καιρό και κυκλοφορεί σήμερα, για πρώτη φορά, ύστερα από 108 χρόνια, από τις εκδόσεις «Ερατώ». Πρόκειται για τη «Νοσταλγία του Γιάννη», ένα χιουμοριστικό, βουκολικό, νησιώτικο διήγημα, με πασχαλινή θεματολογία. Είχε δημοσιευτεί για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Αλήθεια», το 1906, ενώ ο σπουδαίος Σκιαθίτης συγγραφέας ήταν ακόμη εν ζωή (απεβίωσε το 1911 από πνευμονία). Στη συνέχεια, επαναδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Οικογένεια», το 1928.
 

Από αυτό το έντυπο έγινε η ανακάλυψη, από τον συλλέκτη και ερευνητή ανέκδοτων λογοτεχνικών κειμένων, Νίκο Σαραντάκο. Ο ίδιος ανέλαβε την επιμέλεια, την εισαγωγή και το επίμετρο στην πρώτη αυτή έκδοση του διηγήματος. «Η «Οικογένεια» ήταν λαϊκό εβδομαδιαίο περιοδικό. Μέσω της ανταλλαγής αρχειακού υλικού με τον μεταπτυχιακό φοιτητή Γιώργο Μιχαηλίδη, έφτασε στα χέρια μου το συγκεκριμένο τεύχος και ανακαλύφθηκε η «Νοσταλγία του Γιάννη». Δυστυχώς, η αρχική του δημοσίευση δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα», λέει.

Διαβάστε αναλυτικά στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.efsyn.gr/?p=244639

Μνήμη Ανακομιδής

Η πόλη των Ιωαννίνων θα εορτάσει και φέτος, την προσεχή Κυριακή 26 Οκτωβρίου, την Ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, «του εν Ιωαννίνοις αθλήσαντος και πολιούχου ημών», με επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων τον Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου μας, στην Πλατεία Πάργης. Εκεί θα τελεσθεί τόσο ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός την παραμονή της εορτής όσο και η Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία κατά την κυριώνυμο ημέρα.

Όπως ανακοινώθηκε, το βράδυ του Σαββάτου 25 Οκτωβρίου και ώρα 21.00 θα τελεσθεί η καθιερωμένη Αγρυπνία στο παρεκκλήσιο του Τάφου του Νεομάρτυρα, στον Άγιο Αθανάσιο («της Μητρόπολης»)

Μ' ένα κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, διαβάστε παλιότερη ανάρτηση σχετική με το ιστορικό της Ανακομιδής των σεπτών λειψάνων του Πολιούχου μας Νεομάρτυρα:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/10/blog-post_21.html