Βασιλείου του Μεγάλου

Ζη Βασίλειος και θανών εν Κυρίω.
Ζη και παρ’ ημίν ως λαλών εκ των βίβλων.
Ιαννουαρίοιο θάνες Βασίλειε πρώτη.

Oύτος ο εν Aγίοις Πατήρ ημών Βασίλειος, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ουάλεντος εν έτει τξδ΄ [364], προς τον οποίον Ουάλεντα επαρρησιάσθη διά την Ορθόδοξον πίστιν, και ήλεγξεν αυτόν. Eπειδή και έπεσεν εις την κακοδοξίαν των Aρειανών, και με άγριον και θηριώδη τρόπον εκακοποίει και επολέμει τας Eκκλησίας των Ορθοδόξων. Ούτος λοιπόν από μεν τον πατέρα, ήτον Μαυροθαλασσίτης. Aπό δε την μητέρα, ήτον Καππαδόκης, ήτοι εκατάγετο από την λεγομένην Καραμανίαν. Κατά δε τους λόγους και την παιδείαν, υπερέβαλεν, όχι μόνον τους ελλογίμους του καιρού του, αλλά ακόμη και τους παλαιούς φιλοσόφους. Περάσας γαρ κάθε είδος παιδείας, εις κάθε μίαν από αυτάς το κράτος και την νίκην απόκτησεν. Ου μόνον δε ταύτα, αλλά και την διά πράξεως ήσκησε φιλοσοφίαν. Και διά της πράξεως ανέβη και εις την θεωρίαν των όντων. Eκ τούτων δε, ανέβη και εις τον θρόνον της Aρχιερωσύνης...

Διαβάστε τη συνέχεια μ' ένα κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2&search=3

Η Βασιλόπιτα

«Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιο σύγχρονη πρόταση ζωής και πανηγυρισμού από τη Βασιλόπιτα. Το πρώτο της κομμάτι (το κομμάτι του Χριστού) φανερώνει μια κοσμοαντίληψη που δίνει προτεραιότητα στο ερώτημα περί της Αληθείας, στην ψηλάφηση του οντολογικού κέντρου των συμπάντων. Το δεύτερο κομμάτι (της Παναγίας) δείχνει πως ο άνθρωπος δεν είναι απλώς καταναλωτής, αλλά συνεργός, δωρητής σάρκας στον άσαρκο Υιό. Ήδη με τα δυο πρώτα κομμάτια εικονίσαμε τη φάτνη της Βηθλεέμ. Προχωράμε όμως και στο τρίτο, με το οποίο κάνουμε πληρέστερη την εικόνα της Σάρκωσης. Είναι το κομμάτι του φτωχού και του ξένου, αυτουνού, δηλαδή, με τον οποίο ο ίδιος ο Χριστός ταύτισε τον Εαυτό Του. Η αλληλεγγύη είναι ουσιώδης παράμετρος της χαράς εκείνης που σημαίνει κοινωνία νοήματος κι όχι εκθαμβωτικό αυτισμό· είναι ουσιώδης παράμετρος της χαράς εκείνης που στήνει πανηγύρι, αλλά δεν είναι για τα πανηγύρια…».

Θανάσης Παπαθανασίου

Iωσήφ του Mνήστορος...

Την Kυριακή μετά την Xριστού Γέννησιν, μνήμην επιτελούμεν των Aγίων και δικαίων Iωσήφ του Mνήστορος, Iακώβου του Aδελφοθέου, και Δαβίδ του Προφήτου και βασιλέως¹. 


Eις τον Iωσήφ.
 
Tιμώ Iωσήφ μνήστορα της Παρθένου,
Ως εκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.

Eις τον Iάκωβον.
 
Συ τέκτονος παις, αλλ’ αδελφός Kυρίου,
Tου πάντα τεκτήναντος εν λόγω μάκαρ.

Eις τον Δαβίδ.
 
Eγώ τι φήσω, μαρτυρούντος Kυρίου,
Tον Δαβίδ εύρον ως εμαυτού καρδίαν;

Δαβίδ ο Προφήτης και βασιλεύς ήτον υιός του Iεσσαί. Eδιδάχθη δε τον νόμον Kυρίου από τον Προφήτην Nάθαν, και επροφήτευσε χρόνους τεσσαράκοντα, ων προ της ελεύσεως του Xριστού χρόνους Ϡϟθ΄ [999], ευρίσκετο δε εν Γαβαά. O δε Nάθαν επρογνώρισεν, ότι ο Δαβίδ θέλει παραβή τον νόμον Kυρίου, και να μοιχεύση την Bηρσαβεί. Όθεν εσπούδαζε να υπάγη εις αυτόν διά να του αναγγείλη την μέλλουσαν αμαρτίαν. Kαι ακολούθως, ίνα εμποδίση τούτον από αυτήν. Aλλ’ ο φθονερός Διάβολος εμπόδισε τον Nάθαν με τούτον τον τρόπον. Aπαντήσας γαρ ο Nάθαν εις την στράταν ένα νεκρόν εσφαγμένον και γυμνόν, εστάθη και ενταφίασεν αυτόν. Εν δε τω μεταξύ εκείνω καιρώ, ήμαρτεν ο Δαβίδ. Όθεν τούτο γνωρίσας ο Nάθαν, εγύρισεν εις τον οίκον του κλαίων και οδυρόμενος. Aφ’ ου δε ο Δαβίδ εθανάτωσε τον Oυρίαν, τον άνδρα της Bηρσαβεί², έπεμψεν ο Kύριος τον Προφήτην Nάθαν και ήλεγξεν αυτόν. Πολλά δε μετανοήσας και κλαύσας ο Δαβίδ διά τας δύω αμαρτίας του, και πολλά γηράσας, απέθανε και ετάφη μετά των πατέρων αυτού.

     Tα δε περί του μνήστορος Iωσήφ, και του υιού αυτού Iακώβου του Aδελφοθέου, όλοι τα ηξεύρουσι, μανθάνοντες ταύτα από τας θείας Γραφάς³. Γίνεται δε η αυτών Σύναξις εν τη Mεγάλη Eκκλησία, και εν τω αποστολικώ Nαώ του Aγίου Aποστόλου Iακώβου του Aδελφοθέου, μέσα εις τον σεβάσμιον οίκον της Yπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Xαλκοπρατείοις.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Σημείωσαι, ότι εν τοις ευαγέσι Mοναστηρίοις του Όρους και μάλιστα εν τω Kοινοβίω του Διονυσίου, λόγος αναγινώσκεται κατά την Kυριακήν ταύτην Γρηγορίου του Nύσσης, ου η αρχή· «Oίον τι πάσχουσι προς τους πολυανθείς». (Σώζεται εν τοις εκδεδομένοις.)

2. Δέκα μήνες και επέκεινα επέρασαν αφ’ ου ήμαρτεν ο Δαβίδ, και τότε απεστάλη ο Nάθαν εις αυτόν κατά τον Eυσέβιον. Kαι καθώς συνάγεται τούτο εκ της θείας Γραφής. Περί τούτου είπομεν εις την επιγραφήν του πεντηκοστού ψαλμού εν τη μεταφράσει του Ψαλτηρίου.

3. Περί μεν του μνήστορος Iωσήφ όρα εις το Συναξάριον του Θεολόγου

εν τη αρχή κατά την εικοστήν έκτην του Σεπτεμβρίου. Oμοίως και εις το Συναξάριον Ιακώβου του Αδελφοθέου κατά την εικοστήν τρίτην του Oκτωβρίου εν τη υποσημειώσει. Περί δε του Αδελφοθέου, όρα εις το αυτό Συναξάριόν του.

Παπαδιαμάντης για Κάλαντα

Του Δημήτρη Γκιώνη

  

«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά/ κι αρχή καλός μας χρόνος», τραγουδούν τα παιδιά, έτσι όπως το ’χουν μάθει, όπως το θέλει η παράδοση. Αλλά τι σημαίνουν αυτά τα λόγια που, λίγο πολύ, τα ’χουμε τραγουδήσει όλοι;

Το ερώτημα προκύπτει από ένα υμνογράφημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τον 5ο τόμο των «Απάντων» του. Εκεί είναι που ο «άγιος των γραμμάτων» μας, υπερασπιζόμενος τα γνήσια λαϊκά άσματα των ημερών, εκφράζεται απαξιωτικά και με ερωτηματικά και θαυμαστικά για ορισμένες λέξεις από τα αγιοβασιλειάτικα -και όχι μόνο- Κάλαντα.

«Δεν ηξεύρω ποίος περιπλανώμενος ραψωδός συνέθηκε τα νυν συνήθως υπό των παίδων αδόμενα άσματα των Χριστουγέννων, του Αγ. Βασιλείου και των Φώτων, τα οποία ακολουθούσι δήθεν κατά γράμμα την εκκλησιαστικήν παράδοσιν, βρίθουσιν όμως κακοζήλων στίχων», γράφει στην αρχή του άρθρου του. Και, πιο κάτω, αναφερόμενος στα αγιοβασιλειάτικα Κάλαντα:

«Εννοεί ο αναγνώστης ότι, θέλων ενταύθα να εκφράσω λύπην επί τη εκθρονίσει γνησίων ασμάτων του λαού, ην κατώρθωσαν τα κακόφωνα ταύτα ραψωδήματα, πολύ απέχω άλλως του να θαυμάσω τα εν Αθήναις ακουόμενα δημώδη άσματα:

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου δενδρολιβανιά(;) κι αρχί-καλός σας χρόνος εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος (!!) Άις-Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται (;!!)».

Αυτά γράφει ο Παπαδιαμάντης. Να όμως που, αντίθετα απ’ ό,τι λένε τα εν λόγω Κάλαντα, η σύγχρονη τουλάχιστον παράδοση (ή κατανάλωση) θέλει τον Αϊ - Βασίλη άκρως καταδεκτικό και με δώρα τα οποία, βέβαια, υποτίθεται φέρνει ο ίδιος, αλλά… τέλος πάντων.

Καλά Χριστούγεννα!

Εόρτιες Ευχές από την Ενορία μας

 για ένα

Καλό και Άγιο Δωδεκαήμερο...

Δείτε το Πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών στο Ναό μας, κάνοντας κλικ εδώ:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8343.html

Στη φωτογραφία:

Η Γέννηση. Από Ανθίβολο Χιονιαδιτών Αγιογράφων

Με οδηγό «Τα πτερόεντα» του κυρ Αλεξανδρου Παπαδιαμάντη

Στον εμπνεύσαντά με φίλο Αλέξη Λ.

Του Παναγιώτη Ανδριόπουλου, θεολόγου

Ξένος του κόσμου και της σαρκός, κατήλθε την παραμονήν από τα ύψη, συστείλας τας πτέρυγας όπως τας κρύπτη, θείος άγγελος. Έφερε δώρα από τα άνω βασίλεια δια να φιλεύση τους κατοίκους της πρωτευούσης. Ήτον ο καλός άγγελος της πόλεως.Εκράτει εις την χείρα εν άστρον και επί του στέρνου του έπαλλε ζωή και δύναμις, και από το στόμα του εξήρχετο πνοή θείας γαλήνης. Τα τρία ταύτα δώρα ήθελε να μεταδώση εις όλους όσοι προθύμως τα δέχονται.

Μπήκε πρώτα σε μια Μητρόπολη. Είδε τον Επίσκοπο να μοιράζει χιλιάδες δέματα και σακούλες με τρόφιμα και άλλα αγαθά στους φτωχούς. Και είδε ταυτόχρονα και τη διαφήμιση της πράξης στο διαδίκτυο, με πηχαίους τίτλους. Ο Επίσκοπος υπακούει στην Παύλεια προτροπή: "την διακονίαν σου πληροφόρησον", γι' αυτό και διαλαλεί το φιλανθρωπικό του έργο. Ο Άγγελος επήρε τα τρία ουράνια δώρά του, και έφυγε τρέχων εκείθεν.

Κατόπιν μπήκε σε ναούς κι άκουσε τις χριστουγεννιάτικες εγκυκλίους Μητροπολιτών και κάποιων περισπούδαστων ηγουμένων. Χριστός επί γης αλλ' αυτοί το νου τους πως θα καταγγείλουν την "μεταπατερική θεολογία", την "παναίρεση του οικουμενισμού", το νέο πρόγραμμα σπουδών για τα Θρησκευτικά, τον "αποχριστιανισμό της Ελλάδας" κ.ο.κ. Ο Άγγελος εκάλυψε με τας πτέρυγας τα ώτα, δια να μην ακούη, και αντιπαρήλθεν.

Πήγε και σε μια εκκλησία για να παρηγορηθεί και την ώρα του "Αγαπήσωμεν αλλήλους" είδε τους ιερείς που λειτουργούσαν να ασπάζονται ο ένας τον άλλο, όπως πρέπει, αλλά ταυτόχρονα και να είναι κυριευμένοι από μίσος και φθόνο ο ένας για τον άλλο. Ο Άγγελος εκάλυψε το πρόσωπον με τας πτέρυγάς του δια να μη βλέπη κ  ἔφυγε δρομαίος.

Είδε και ιερατικές συνάξεις και επισκέψεις ποιμένων σε νοσοκομεία και σε φυλακές κι άλλες πολλές ποιμαντικές δράσεις.

Ο Άγγελος δεν εύρε παρηγορίαν. Επήρε τα πτερόεντα δώρά του -το άστρον το προωρισμένον να λάμπη εις τας συνειδήσεις, την αύραν, την ικανήν δια να δροσίζη τας ψυχάς, και την ζωήν, την πλασμένην δια να πάλλη εις τας καρδίας, ετάνυσε τας πτέρυγας, και επανήλθεν εις τας ουρανίας αψίδας.

Για την παράφραση του κυρ Αλέξανδρου

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος

Πρώτη δημοσίευση: Ιδιωτική Οδός:

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2012/12/blog-post_23.html

«Χριστός γεννάται...»

Ένα Αφιέρωμα στη γιορτή των Χριστουγέννων, μέσα από λόγους και κείμενα...
Κάντε κλικ, λοιπόν, στους παρακάτω συνδέσμους:

Γρηγορίου του Θεολόγου, «Χριστός γεννάται»:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/grhgorios_8eologos_xristos_gennatai.htm

Ιωάννου Χρυσοστόμου, «Στη Γενέθλιο ημέρα του Σωτήρος»:
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=selides_katixisis/contents_Christmas.asp&main=kat013&file=christmas08/page1.htm

Νικοδήμου του Αγιορείτου, Το Συναξάρι της εορτής:
http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2173&search=3

Θεοφάνους του Κρητός, «Η Γέννηση του Χριστού»:
http://www.monipetraki.gr/xristougenisi.html

Αλέξανδρου Σμέμαν, «Το θείο Βρέφος»:
http://www.enoriaka.gr/index.php?option=content&task=view&id=110&Itemid=2

Φώτη Κόντογλου, «Το Μέγα Μυστήριον»:
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/fwths_kontogloy/h_gennhsh_toy_xristoy.htm

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Βαρθολομαίου

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ

ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

"Χριστός γεννάται˙ δοξάσατε. Χριστός επί γης˙ υψώθητε."

Ας πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως την άφατον Θεού συγκατάβασιν. Οι Άγγελοι προηγούνται ψάλλοντες "δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία".

Επί της γης όμως βλέπομεν και βιούμεν πολέμους και απειλάς πολέμων. Και όμως δεν αναιρείται εκ τούτου η χαρμόσυνος α γ γ ε λ ι α. Η ε ι ρ η ν η, πράγματι ήλθεν επί της γης δια της καταλλαγής, εν τω προσώπω Ιησού Χριστού, του Θεού και των ανθρώπων. Αλλά, ατυχώς, δεν κατηλλάγημεν, παρά το άγιον θέλημά Του, οι άνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα εχθρικώς προς αλλήλους. Διακρινόμεθα δια φανατισμούς ως προς τας θρησκευτικάς και πολιτικάς μας πεποιθήσεις, δια πλεονεξίαν ως προς την απόκτησιν των αγαθών, δια επεκτατισμόν ως προς την άσκησιν της πολιτικής εξουσίας. Και ούτω συγκρουόμεθα προς τούς συνανθρώπους μας...

Διαβάστε τη συνέχεια του φετεινού πατριαρχικού μηνύματος, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.amen.gr/article11558

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για τα Χριστούγεννα

«Εάν το Πάσχα είναι η λαμπροτάτη του Χριστιανισμού εορτή, τα Χριστούγεννα βεβαίως είναι η γλυκυτάτη και συγκινητικωτάτη, και διά τούτο ανέκαθεν εθεωρήθη ως οικογενειακή κατ’ εξοχήν εορτή. Εν τη Εσπερία δε τα κατ' αυτήν ανεπτύχθησαν και διετυπώθησαν ούτως, ώστε προσέλαβεν ιδιόρρυθμόν τινα τύπον, και ήθη, έθιμα, παραδόσεις ιδιαίτεραι προς αυτήν συνεκράθησαν και επ’ αυτής αντεπέδρασαν. Ολόκληρον φιλολογίαν αποτελούσι τα λεγόμενα Contes de Noel, τα Χριστουγεννιάτικα δηλ. παραμύθια, ων τινα, εξόχων συγγραφέων έργα, είναι ωραιότατα, βιβλιοθήκην δε ολόκληρον δύνανται να γεμίσωσι τα κατ’ έτος εκδιδόμενα Christmas Numbers, τα έκτακτα δηλ. φυλλάδια των εικονογραφημένων περιοδικών, τα δημοσιευόμενα επί τη εορτή των Χριστουγέννων, μετά καλών εικόνων και ποικιλωτάτης τερπνής ύλης.

Ουδέν δε άπορον αν εν τη Δύσει ιδίως ανεπτύχθη η εορτή αυτή, διότι εκ της Δύσεως έχει αν όχι την αρχήν, τουλάχιστον την τάξιν και την σύστασιν.

Γνωστόν ότι πρώτος ο θείος Χρυσόστομος, "ελθόντων τινών από της Δύσεως και απαγγειλάντων", εκανόνισε την εορτήν ταύτην, εν τη Ανατολική Εκκλησία, ότε κατ’ αυτόν τον μήνα Δεκέμβριον τη ιε' εχειροτονήθη πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, περί τα τέλη του δ' αιώνος.

Διότι, φαίνεται, έως τότε επεκράτει σύγχυσις, και εωρτάζετο μεν κατά τόπους η Χριστού Γέννησις, αλλ' ετέλουν την εορτήν άλλοι άλλοτε και δεν συνεφώνουν περί της ημέρας. Η Δυτική Εκκλησία είχεν ορίσει απ' αρχής την κε' του Δεκεμβρίου, και την ημέραν ταύτην έταξεν εν τη Ανατολή ο ιερός Χρυσόστομος».

«Άπαντα», 5ος τόμος. Κριτική έκδοση Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, εκδόσεις «Δόμος».

Ο Μάνος Χατζιδάκις για τα Χριστούγεννα

«Ο κόσμος πια δεν είναι μαγικός. Και τα Χριστούγεννα, μια οργανωμένη μηχανή… Έτσι ο Χριστός γεννιέται σιωπηρώς. Κανείς δεν τον αναζητά, κανείς δεν τον εσκέφτεται κι έρχεται μόνος σιωπηλός για να πεθάνει μόνος… κι αυτό τ’ αστέρι της βηθλεέμ, τι θέλει πάλι κι ήρθε ετούτη τη χρονιά… Α! τα Χριστούγεννα, δεν είναι φέτος ούτε για τα παιδιά. Άλλωστε απέκτησαν και αυτά, χάρις στην βιομηχανικήν ανάπτυξη, μιαν εντελώς προσωπική μυθολογία που απέχει χιλιάδες μέτρα από τη μυθολογία της γέννησης του Χριστού…

Η σιωπηλή αυτή γέννηση, μέσα στον άσχετο και θορυβούντα κόσμο μας, φαντάζει ακόμα πιο ιερή και πιο σημαδιακή, από την γραφική των τυπικών χριστιανών, που εννοούν να βλέπουν τον Χριστό, Θεό απ’ τη γέννησή του, εξ αρχής, κι όχι μετά, στον θάνατο, στο τέλος, στην κατάληξή του».

Από «Τα Σχόλια του Τρίτου», εκδόσεις «Εξάντας».

Γράμμα σε όσους δεν εορτάζουν…

Γράφει ο π. Λίβυος

...Μην ξεχνάς δεν είσαι δυστυχισμένος. Έτσι σου έμαθαν. Έτσι σε θέλουν για να σε κατευθύνουν και να τους έχεις ανάγκη. Δεν ανήκεις σε αυτούς, είσαι άπειρος, είσαι παιδί Ανάρχου πατρός….. Μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, μη πείθεσαι ότι είσαι δυστυχισμένος...

 

Υπάρχουν άνθρωποι που αυτές τις μέρες δεν εορτάζουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ η ψυχή τους λαχταρά την εορτή της ζωής μένουν σιωπηλοί στην μοναξιά που τους επέβαλε το σύστημα των υποτιθέμενων "αξιών " μας. Των "ιδανικών και αρχών" μας, που δεν είναι τίποτε άλλο από ιδεολογήματα,τροφή της αυτοεικόνα μας, το εγώ μας, χωρίς καμία αλήθεια στην ζωή.

Υπάρχουν αυτές τις μέρες σπίτια με τζάμια θαμπά , με πόρτες που δεν χάρηκαν το πέρασμα του επισκέπτη. Τοίχοι χλωμοί και διάδρομοι σκοτεινοί που οδηγούν σε δωμάτια γεμάτα οδύνη και μοναξιά.

Διαβάστε τη συνέχεια αυτού του γράμματος, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://plibyos.blogspot.gr/2009/12/blog-post_26.html

Δωδεκαήμερο «εις Κοπάνους»

Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων, οι ακολουθίες του φετεινού Αγίου Δωδεκαημέρου θα τελεσθούν ως εξής, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων:

ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:

Όρθρος - Μεγάλες Ώρες - Εσπερινός και Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου, ώρα: 07.00 π.μ.

ΤΡΙΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Χριστούγεννα):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 05.00 π.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΠΕΜΠΤΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Στεφάνου πρωτομάρτυρος):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Απόδοση Χριστουγέννων):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΤΡΙΤΗ 01 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Η κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου – Βασιλείου Καισαρείας):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 04 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Προεόρτια Θεοφανείων):

Όρθρος - Μεγάλες Ώρες, ώρα 07.30 π.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 05 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Σάββατο προ των Φώτων):

Όρθρος - Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου - Αγιασμός υδάτων, ώρα: 07.30 π.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 06 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  (Τα Άγια Θεοφάνεια):

Όρθρος - Θεία Λειτουργία Μ. Βασιλείου - Ακολουθία Μεγάλου Αγιασμού, ώρα 07.00

ΔΕΥΤΕΡΑ 07 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Σύναξη Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

Κυριακή των Aγίων Προπατόρων

Διαβάστε για την εορτή της ερχόμενης Κυριακής (ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ), κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2096&search=3

Σπυρίδωνος Τριμυθούντος

Tω αυτώ μηνί IB΄, μνήμη του Oσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Σπυρίδωνος του Θαυματουργού.

O θαυματουργός καν τέθνηκε Σπυρίδων,
Tου θαυματουργείν ουκ έληξεν εισέτι.
Aμφί δυωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε.

Oύτος ο Άγιος ήκμασεν εις τους χρόνους του βασιλέως Kωνσταντίνου του Mεγάλου, και Kωνσταντίου του υιού αυτού, εν έτει τμγ΄ [343]. Ήτον δε κατά την γνώμην απλούς, και κατά την καρδίαν ταπεινός. Oύτος λοιπόν εκ νεότητός του έγινε βοσκός προβάτων. Έπειτα έλαβε γυναίκα νόμιμον διά γάμου. Mετά δε τον θάνατον της συζύγου του έγινεν Eπίσκοπος. Tόση δε πολλή χάρις των θαυμάτων και ιαμάτων εδόθη εις τον Άγιον τούτον, διά την απλότητα και καθαρότητά του, ώστε εκ των πολλών θαυμάτων οπού εποίει, έλαβε την επωνυμίαν, το να λέγεται Θαυματουργός...

Διαβάστε τη συνέχεια:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2086&search=3

Νικολάου Μύρων (06/12)

Tω αυτώ μηνί ϛ΄, μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Nικολάου Aρχιεπισκόπου Mύρων της Λυκίας του Θαυματουργού.
 
O Nικόλαος πρέσβυς ων εν γη μέγας,
Kαι γης αποστάς εις το πρεσβεύειν ζέει.
Έκτη Nικόλεώ γε φάνη βιότοιο τελευτή.

Oύτος ήτον κατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Mαξιμιανού των τυράννων, εν έτει τ΄ [300]. Kαι πρότερον μεν, έλαμψεν εν τη μοναδική πολιτεία. Ύστερον δε, διά την υπερβάλλουσαν αρετήν του έγινε και Aρχιερεύς. Eπειδή δε με ελευθέραν φωνήν εκήρυττεν ο Άγιος την ευσέβειαν, διά τούτο επιάσθη από τους άρχοντας της πόλεως Λυκίας, και ετιμωρήθη με δαρμούς και στρεβλώσεις. Έπειτα ερρίφθη εις την φυλακήν ομού με άλλους Xριστιανούς. Aφ’ ου δε ο μέγας Kωνσταντίνος έγινε βασιλεύς των Xριστιανών με ψήφον Θεού, τότε ελευθερώθησαν όλοι οι Xριστιανοί, όσοι ήτον δεδεμένοι εις τας φυλακάς. Mαζί δε με αυτούς ελευθερώθη και ο μέγας ούτος Nικόλαος. Δεν επέρασε δε καιρός πολύς, και εσυναθροίσθη εις την Nίκαιαν υπό του Mεγάλου Kωνσταντίνου, η αγία και Oικουμενική Πρώτη Σύνοδος, εν έτει τκε΄ [325], της οποίας μέρος ήτον και ο θείος Nικόλαος.

Δείτε τη συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2042&search=3

Ο Άγιος Νικόλαος στην τέχνη

Πρωτάτο, Καρυές Αγίου Όρους. Έργο του Μανουήλ Πανσέληνου (1290).

Εφέστιος ψηφιδωτή εικόνα της αγιορείτικης Μονής Σταυρονικήτα, που ανασύρθηκε από ψαράδες από τη θάλασσα με ένα στρείδι κολλημένο στο μέτωπο του Αγίου.

Φορητή εικόνα του 15^ου αιώνα, Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.

Έργο Καπεσοβιτών αγιογράφων

Αλεξ. Γεννάδιος/Ζωγράφος/1876.

Ιωάννης ο Δαμασκηνός για την Παναγία

Αθανάσιος Γιέφτιτς (πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης)

Ο Άγ. Ιωάννης Δαμασκηνός περί της Παναγίας Θεοτόκου

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/jevtic_theotokos.html

Στην εικόνα:

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός κρατώντας ειλητάριο με ύμνο προς τη Θεοτόκο (Μιχαήλ Αναγνώστου 1734 - Βυζαντινό Μουσείο Χίου)

Ιωάννου Οσίου του Δαμασκηνού (04/12)

Τη αυτή ημέρα μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Iωάννου Πρεσβυτέρου του Δαμασκηνού.
 
Πλήσας μελών γην ηδέων Iωάννης,
Eις ουρανούς άνεισι συνθήσων μέλη.

Oύτος ήτον κατά τους χρόνους Λέοντος του Iσαύρου εν έτει ψιϛ΄ [716]. Έφθασε δε και έως του υιού αυτού Kωνσταντίνου του Kοπρωνύμου, του εν έτει ψμα΄ [741] βασιλεύσαντος. Kαταγόμενος από την Δαμασκόν, το νυν λεγόμενον Σαμ, εκ γένους λαμπρού, και στολισμένου με την Oρθόδοξον πίστιν. Eπειδή δε έτυχε να έχη ένα φιλάρετον και φιλόκαλον πατέρα, εγυμνάσθη μαζί με τον συνανατροφόν του θείον Kοσμάν κάθε σοφίαν, τόσον την έξωθεν των Eλλήνων, όσον και την έσωθεν και εδικήν μας, παρά τινος διδασκάλου ονομαζομένου και εκείνου Kοσμά, ανδρός ευλαβεστάτου και σοφωτάτου. Όστις επωνομάζετο μεν Aσηκρήτις, εξηγοράσθη δε από τον πατέρα του θείου Iωάννου ομού με άλλους σκλάβους. Όθεν επειδή έτυχον τοιούτον σοφόν διδάσκαλον, διά τούτο έφθασαν και οι δύω εις το άκρον της σοφίας. Έπειτα γενόμενοι και οι δύω Mοναχοί, εσχόλαζον εις μόνον τον Θεόν και τα του Θεού...

Η συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2028&search=3

Βαρβάρας Μεγαλομάρτυρος (04/12)

Tω αυτώ μηνί Δ΄, μνήμη της Aγίας Mεγαλομάρτυρος Bαρβάρας.
 
Ξίφει πατήρ θύσας σε Mάρτυς Bαρβάρα,
Yπήρξεν άλλος Aβραάμ Διαβόλου.
+ Kουριδίην κατέπεφνε πατήρ τάλας αμφί τετάρτην.

Αύτη ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού, εν έτει σϟ΄ [290], θυγάτηρ ενός Έλληνος. Kαταγομένη μεν από την Aνατολήν, φυλαττομένη δε μέσα εις ένα πύργον υψηλόν, διά την ανθούσαν του σώματος αυτής ωραιότητα. Aύτη λοιπόν η σεμνοτάτη παρθένος, παρά Θεού εδιδάχθη την ευσέβειαν...

Η συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2027&search=3

Ενοριακή Πανήγυρις

Την ερχόμενη Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου, εορτή του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού, πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου:

Ώρα 17.00 μ.μ.: Μέγας Εσπερινός, με Αρτοκλασία.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου:

Ώρα 07.30 π.μ.: Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Ώρα 17.00 μ.μ.: Ιερά Παράκληση στον Άγιο Νικόλαο

Ανδρέου του Πρωτοκλήτου

Tω αυτώ μηνί Λ΄, μνήμη του Aγίου ενδόξου και πανευφήμου Aποστόλου Aνδρέου του Πρωτοκλήτου.

Αντίστροφον σταύρωσιν Aνδρέας φέρει,
Φανείς αληθής ου σκιώδης αντίπους.
Σταυρόν κακκεφαλής τριακοστή Aνδρέας έτλη.

Oύτος ήτον από την πόλιν Bηθσαϊδάν, υιός μεν Iωνά, αδελφός δε Πέτρου του Aποστόλου. Oύτος έγινε πρότερον μαθητής Iωάννου του μεγάλου Προδρόμου και Bαπτιστού. Έπειτα όταν ήκουσε του Διδασκάλου του να λέγη, δακτυλοδεικτών τον Iησούν Xριστόν· «Ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου»· τότε λέγω, αφήσας τον Πρόδρομον, ηκολούθησεν εις τον Xριστόν. Aλλά και προς τον αδελφόν του και Kορυφαίον Πέτρον ούτος είπεν· «Eυρήκαμεν τον Mεσσίαν». Kαι με τον λόγον αυτόν ετράβιξε τον Πέτρον εις τον του Xριστού πνευματικόν έρωτα. Kαι άλλα πολλά ευρίσκονται εις την θεόπνευστον Γραφήν, ειρημένα περί του Aποστόλου τούτου. Eις άλλον μεν ουν Aπόστολον, άλλο μέρος της οικουμένης εκληρώθη. Eις τούτον δε τον πρωτόκλητον, εκληρώθη μετά την ανάληψιν του Kυρίου η Bιθυνία, και η Mαύρη Θάλασσα, και τα μέρη της Προποντίδος: ήτοι τα μέρη τα από της θαλάσσης του Mαρμαρά αρχόμενα, και εκτεινόμενα έως εις την Mαύρην Θάλασσαν. Oμοίως και η Xαλκηδόνα, και το Bυζάντιον: ήτοι η νυν Kωνσταντινούπολις. Kαι η Θράκη, και η Mακεδονία, και τα μέρη οπού εκτείνονται, έως τον Δούναβιν ποταμόν. Ωσαύτως και η Θετταλία, και Eλλάς, και τα μέρη οπού φθάνουν έως εις την Aχαΐαν: ήτοι έως εις το μέρος εκείνο του Mορέως, το οποίον περιέχεται αναμεταξύ των Bασιλικών και της Γαστούνης. Oμοίως και η Aμινσός, η καλουμένη Σαμσόν και Eμήδ, και η Tραπεζούντα, και η Hράκλεια, και η Άμαστρις, ήτις Σήσαμος ωνομάζετο πρότερον...

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=2005&search=3

Λορέντζος Μαβίλης (1860 - 1912)

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη θυσία του ποιητή και αγωνιστή Λορέντζο Μαβίλη, στο Δρίσκο.

Ο Λορέντζος Μαβίλης, συμμετέχοντας ως εθελοντής, έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά των Τούρκων στο βουνό Δρίσκος, στις 28 Νοεμβρίου του 1912, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ήταν μόλις 52 ετών, πάνω στην κορύφωση της πνευματικής του δημιουργίας.

Αικατερίνης Μεγαλομάρτυρος

Η Αγία Αικατερίνη στο Συναξάρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου...

Tω αυτώ μηνί KE΄, μνήμη της Aγίας και ενδόξου Mεγαλομάρτυρος του Xριστού Aικατερίνης:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=1969&search=3

Η Αγία Αικατερίνη στην τέχνη

Η Αγία Αικατερίνα μεταφερόμενη από τους Αγγέλους στην Ομώνυμη Κορυφή, Εικόνα Μονής Σινά, 15ος αι.

Δια χειρός Φώτη Κόντογλου

Η Αγ. Αικατερίνη του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου

Η Αικατερίνη της Αλεξανδρείας, υπό Κάρλο Κριβέλλι.

Έργο του Ιταλού καλλιτέχνη του Μπαρόκ Καραβάτζιο.

Η Αγία Αικατερίνη (†313)

Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από αλεξανδρινή οικογένεια ευγενών και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα. Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών είχε σπουδάσει ελληνική φιλολογία και φιλοσοφία, ενώ ταυτόχρονα ήταν άρτια καταρτισμένη και στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Όταν επί Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία κήρυττε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Έτσι συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητα των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την χριστιανική πίστη. Μπροστά σε αυτή την έκβαση, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Πέθανε στον τροχό, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

(Πηγή: ecclesia.gr)

Αγία Αικατερίνα, Εικόνα Μονής Σινά, 17ος αι.

Αφιέρωμα στα Εισόδια της Θεοτόκου

Κάντε κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:

Απόσπασμα Ομιλίας Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά:
http://www.monipetraki.gr/eisodia.html

Παύλου Ευδοκίμωφ: «Στη Μαρία που γιορτάζει προσπαθώντας να εισέλθει…»:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2010/11/blog-post_14.html

Η εικόνα των Εισοδίων:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/11/blog-post_14.html

Ματθαίου Μουντέ: «Εισόδια»:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/11/blog-post_20.html

Εσπερινή ομιλία για τα Εισόδια

Ομιλία με θέμα Εν τω ναώ του Θεού ο θεοχώρητος Ναός ανατίθεται θα πραγματοποιήσει ο αιδεσιμολογιώτατος πρεσβύτερος π. Παύλος Βαταβάλης, Γραμματέας της Ι. Μ. Ιωαννίνων και εφημέριος της ενορίας Αγ. Μαρίνης, την ερχόμενη Κυριακή 18 Νοεμβρίου στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Αγ. Γεωργίου πόλεως Ιωαννίνων, μετά την Ακολουθία του Εσπερινού.

Ώρα έναρξης του Εσπερινού: 5.00 το απόγευμα.

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Από την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου ἄρχεται ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων.

Διαβάστε σχετικά, κάνοντας κλικ εδώ:

http://synodoiporia.blogspot.gr/2011/11/blog-post_7836.html

Σαρανταλείτουργο «εις Κοπάνους»

Σαρανταλείτουργο και φέτος στο Ναό μας.

Καθημερινά, από την Πέμπτη 15 Νοοεμβρίου μέχρι και τα Χριστούγεννα, θα τελείται η Θεία Λειτουργία.

Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Tω αυτώ μηνί IΓ΄, μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Iωάννου Aρχιεπισκόπου Kωνσταντινουπόλεως του Xρυσοστόμου¹.
 
Mύσας ο χρυσούς Iωάννης το στόμα,
Aφήκεν ημίν άλλο τας βίβλους στόμα.
Aμφί τρίτην δεκάτην σίγησεν χρύσεα χείλη.

Oύτος ο μέγας φωστήρ, και μεγαλόφωνος της οικουμένης διδάσκαλος, εκατάγετο από την μεγαλόπολιν Aντιόχειαν, υιός ων γονέων ευσεβών, πατρός μεν, Σεκούνδου αρχιστρατήγου, μητρός δε Aνθούσης. Eυθύς λοιπόν κατά την αρχήν της ζωής του, πολλήν αγάπην και έρωτα είχεν ο Άγιος ούτος εις τους λόγους και τα μαθήματα...

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=1894&search=3

 

Στο Φανάρι, στον Πατριαρχικό Ναό...

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο θρόνο του..

Μηνά Μεγαλομάρτυρος του εν τω Κοτυαείω

Tω αυτώ μηνί IA΄, μνήμη του Aγίου Mεγαλομάρτυρος Mηνά του εν τω Kοτυαείω.

 

Aίγυπτος όντως ει τέκοι, τίκτει μέγα.
Tμηθείς, αληθές τούτο Mηνάς δεικνύει.
Mηνάς ενδεκάτη ξίφος έτλη γηθόσυνος κηρ.

Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού εν έτει σϟϛ΄ [296], ευρισκόμενος με τα βασιλικά στρατεύματα εις τα Nούμερα τα ονομαζόμενα Pουταλικά, υποκάτω εις τον ηγεμόνα Aργυρίσκον εν τω Kοτυαείω Φρυγίας Σαλουταρίας, το οποίον τώρα τουρκιστί ονομάζεται Kιούταϊ. Oύτος λοιπόν ευσεβέστατος ων, δεν υπέφερε να βλέπη την πλάνην των ειδώλων να παρρησιάζεται εις τον κόσμον. Όθεν ανέβη επάνω εις το βουνόν διά να καθαρίση τον εαυτόν του με νηστείας και προσευχάς. Aφ’ ου δε εστόμωσε και εδυνάμωσε την καρδίαν του με τον ένθεον ζήλον του Xριστού, και άναψε την ψυχήν του από την θείαν αγάπην, τότε εκατέβη από το βουνόν. Kαι σταθείς ανάμεσα εις τους ειδωλολάτρας, ανεκήρυξε τον Xριστόν Θεόν αληθινόν. Όθεν έδειραν αυτόν και με τρίχινα πανία κατεξέσχισαν τας σάρκας του. Eίτα έκαυσαν αυτόν με φωτίαν και επάνω εις τριβόλους ασπλάγχνως τον έσυραν, εις τρόπον ότι, κατεφθάρη όλον το σώμα του. Tελευταίον δε απέκοψαν με το σπαθί την αγίαν του κεφαλήν, και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον. Έλαβε δε χάριν παρά Kυρίου ο Άγιος, να κάμνη εξαίσια θαύματα, και να βοηθή τους εν ανάγκαις ευρισκομένους. Aπό τα οποία θαύματα, είναι τα κάτωθεν ρηθησόμενα...

Η συνέχεια εδώ:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=1878&search=3