Δεκαπενταύγουστος 2013

Από την Πέμπτη 1η Αυγούστου, οι Παρακλήσεις στο Ναό μας θα ψάλλονται στις 7.00 το απόγευμα.


Για την Παράκληση:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/08/blog-post_04.html

Άγιος Γρηγόριος Καλλίδης (Αφιέρωμα)

Ένα Αφιέρωμα στο βίο και τη δράση του Αγίου Γρηγορίου Καλλίδη, που διετέλεσε και μητροπολίτης Ιωαννίνων (1889 – 1902) και που τμήμα του ιερού λειψάνου του φυλάσσεται στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου, στη Ζίτσα.

Η επίσημη κατάταξή του στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας έγινε στις 22 Μαΐου του 2003, η μνήμη του γιορτάζεται στις 25 Ιουλίου και η ανακομιδή των λειψάνων του στις 20 Οκτωβρίου.

(Μ' ένα κλικ στους παρακάτω συνδέσμους)

Ο Άγιος:

http://www.inad.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=118&Itemid=69

Ο Πρόλογος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου στην έκδοση της νέας Ασματικής Ακολουθίας του Αγίου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html

Ο Άγιος Γρηγόριος στη Ζίτσα:

http://zitsa.blogspot.gr/2011/10/blog-post_21.html

Ο Προφήτης Ηλίας και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Αφιέρωμα)

Γράφουν:

Γιώργος Παπαθανασόπουλος:

http://www.pentapostagma.gr/2011/07/blog-post_6135.html

Παναγιώτης Ανδριόπουλος:

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2008/07/blog-post_8149.html

«...τη μνήμη Κηρύκου και Ιουλίτης» (Αφιέρωμα)

Διαβάστε σχετικά, κάνοντας κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:

Το Συναξάρι της εορτής:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/07/1507.html

Στις σελίδες του Παπαδιαμάντη:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/07/blog-post_14.html

Γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/07/blog-post_12.html

Υ. γ.
Στο Ναό μας φυλάσσεται τεμάχιο του ιερού λειψάνου του αγίου Κηρύκου.

Μνήμη Φώτη Κόντογλου

Αϊβαλί Μικράς Ασίας, 8 Νοεμβρίου 1895 – Αθήνα, 13 Ιουλίου 1965

(Διαβάστε σχετικά μ' ένα κλικ)

Χρονολόγιο:

http://www.kontoglou.gr/bio.html

Ανθολόγιο κειμένων:

http://www.snhell.gr/anthology/writer.asp?id=19

Ο Μάνος Χατζιδάκις για τον Κόντογλου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/07/blog-post_10.html

«Είμαι βαθύτατα επηρεασμένος από την Ορθόδοξη Εκκλησία»

«…Είμαι βαθύτατα επηρεασμένος από την Ορθόδοξη Εκκλησία, τη μουσική της, τη θεολογία της, αλλά αυτό δεν το δείχνω κάνοντας πράγματα βυζαντινίζοντα, τα οποία άλλωστε έμαθα από τον Κόντογλου που ήταν μαθητής μου και ήμουν βοηθός του. Είναι μια ζωντανή θρησκεία και μια ζωντανή φιλοσοφία που συνεχίζονται ακόμη και σε αυτούς που λένε ότι δεν πιστεύουν. Είναι σπουδαίος ο πολιτισμός ο βυζαντινός που ζει ζωντανά σήμερα και εξελίσσεται μαζί με τη ζωή. Η μουσική ιδίως με γοητεύει πάρα πολύ και προσπάθησα στην αρχή να μάθω, είδα όμως ότι ήταν πολύ δύσκολο να αφοσιωθώ στη μουσική και να μάθω και ζωγραφική μαζί».

Γιάννης Τσαρούχης

«Γεννηθήκαμε με το πρόσωπο που μας χάρισε ο Θεός»

«Έχουν χυθεί ωκεανοί μελάνης στους αιώνες για το πόσο ελεύθεροι είμαστε. Πιστεύω πως ο άνθρωπος καθορίζεται από τρία κομμάτια του:

Tην κληρονομικότητά του, την αγωγή και το περιβάλλον του και την ελευθερία του. Tην τρομερή ελευθερία του που μπορεί να φέρει τούμπα και τα δύο προηγούμενα. Φοβόμαστε όμως να είμαστε ελεύθεροι γιατί η ελευθερία απαιτεί δουλειά κι ευθύνη. Προτιμούμε να ζαρώνουμε σε μια «ξεκούραστη» δυστυχία, σε μια ηδονική γκρίνια, από τους ανοιχτούς ορίζοντες. Aν δεν μπορούσαμε να διαλέγουμε ελεύθερα δεν θα είχε νόημα να έρθει ο Xριστός να μας καλέσει να τον διαλέξουμε. Όλα θα ήταν καλουπωμένα και ακίνητα ερήμην μας. Mου φαίνεται πολύ άνοστη και γελοία η θεωρία του ντετερμινισμού. Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαστε ελεύθεροι ακόμα και να μην είμαστε ελεύθεροι. Πόσο μ’ αρέσει η φράση: Γεννηθήκαμε με το πρόσωπο που μας χάρισε ο Θεός και με τα χρόνια αποκτούμε το πρόσωπο που μας αξίζει!»

Μάρω Βαμβουνάκη

(συγγραφέας)

Η κατάθεσις της τιμίας Εσθήτος της υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρναις

Σύμφωνα με τον Συναξαριστή της ημέρας, δύο Πατρίκιοι, ο Γάλβιος και ο Κάνδιδος, επί της εποχής του Βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου, στην πορεία τους προς τα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν τους Αγίους Τόπους, όταν έφθασαν στην Γαλατία, βρήκαν μια ευσεβεστάτη Εβραία, που είχε μέσα στην οικία της την αγία Εσθήτα, το επανωφόριον της Παναγίας. Η γυναίκα αυτή προσευχόταν μέρα και νύκτα μιμούμενη την προφήτιδα Άννα που βρισκόταν στον Ναό και αξιώθηκε να δη τον Χριστό, όταν Τον πήγε εκεί η Παναγία τεσσαράκοντα ημερών. Οι δύο Πατρίκιοι, μετά από ένα τέχνασμα, κατόρθωσαν να λάβουν τον πολύτιμον αυτό θησαυρό και να τον φέρουν στην Κωνσταντινούπολη, τον ετοποθέτησαν στο κτήμα τους, που ονομαζόταν Βλαχέρναι, και εκεί έκτισαν Ναό των Αποστόλων Πέτρου και Μάρκου. Αργότερα ο Βασιλεύς Λέων ο Μέγας, όταν πληροφορήθηκε αυτό το γεγονός, έκτισε Ναό της Κυρίας Θεοτόκου, στον οποίο τοποθέτησε την θήκη όπου ήταν αποθησαυρισμένη η τιμία Εσθήτα, την οποία προσκυνούσαν οι Χριστιανοί και έβλεπαν διάφορα θαύματα.

Ο ιερός υμνογράφος ονομάζει την αγίαν Εσθήτα «ιεράν περιβολήν, φυλακτήριον άσυλον (της Κωνσταντινουπόλεως), δώρον τίμιον, αναφαίρετον πλούτον ιαμάτων, ποταμόν πεπληρωμένον των χαρισμάτων του πνεύματος».