Πέμπτη 29 Απριλίου 2021
Θάνατος δεν υπάρχει...
"Έπρεπε να το δουν οι άνθρωποι το τέλος. Να δουν να ρωτάω τον Θεό, γιατί με εγκατέλειψε, εμένα που τον αγαπούσα τόσο. Να δουν το πνεύμα και το σώμα μου χωρίς Θεό, κοκαλωμένο πάνω στο σταυρό... Ολομόναχο. Έπρεπε να με δουν ολομόναχο. Να δουν αυτό που βλέπουν κάθε μέρα, όταν πεθαίνει ένας αγαπημένος τους κι ακόμα πιο πολύ τη μέρα που θα πεθάνουν οι ίδιοι...
Έπρεπε όλα να τα δουν, για να βρεθώ εδώ τρεις μέρες αργότερα, να φάω το ψάρι αυτό, το μέλι αυτό, μαζί σας.
Κι όμως κάθε μέρα σας το 'λεγα πως θάνατος δεν υπάρχει. Κι αφού δεν υπάρχει θάνατος, ούτε φόβος υπάρχει...".
Ελεωνόρα Σταθοπούλου, "Εκείνος".
Τρίτη 27 Απριλίου 2021
Παραδίδει τα πάντα σε Αυτόν...
Υπάρχει μια ατελεύτητη συνέχεια, κι αυτή η συνέχεια είναι η ζωή, η ζωή η οποία δεν τελειώνει ποτέ, αλλά προχωρεί από μεταμόρφωση σε μεταμόρφωση, σε μια διαρκή άνοδο και σε διαρκείς, ατελεύτητες εκπλήξεις. Οπότε νιώθεις στο τέλος ότι δεν κάνω τίποτα κι όλα γίνονται μόνα τους, κι όταν αγωνίζομαι, αγωνίζομαι, ασκούμαι για το καλό το δικό μου και για το καλό όλων, αλλά στη συνέχεια τα μεγάλα που θέλουμε γίνονται μόνα τους, όταν αφού αγωνισθώ, αφού περάσω δοκιμασίες, κάνω ότι μπορώ…
«Πάτερ ει δυνατόν παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτου», αν είναι δυνατόν να μη πιω το πικρό ποτήριο του θανάτου. Συναντούμε στη ζωή μας δυσκολίες, «Θεέ μου αν είναι δυνατόν να το ξεπεράσουμε, να μην έρθει αυτό το θανατικό, αυτή η συμφορά στο σπίτι μου, στους μεγάλους, στους μικρούς», αλλά στη συνέχεια λες, «πλην ουχ ως εγώ αλλ’ ως Συ», κάνε Εσύ ότι θέλεις. Και νιώθεις ότι τα πράγματα προχωρούνε. Και νιώθεις ότι αοράτως σύνεστι, αοράτως υπάρχει Αυτός που σε αγαπά και όλα τα κάνει με νόημα. Κι αν τυχών έρθει μια συμφορά, κι αν τυχών έρθει ένα γεγονός που αλλάξει τα πράγματα, Αυτός που μας αγαπά, θα το αξιοποιήσει αυτό το γεγονός, αυτή τη συμφορά για το καλό μας. Κι όταν θα περάσουν τα χρόνια θα νιώθεις ότι η μεγάλη ευχαριστία θα είναι προς τον Θεό, όχι για τις καλές μέρες, αλλά για το τι έγινε από τη συμφορά, τι βγήκε από τη συμφορά. Κάτι που ξεπερνάει τη φαντασία του ανθρώπου. Και είναι μια χαρά για όλο τον κόσμο. Οπότε λες, σταματώ, γεννηθήτω το θέλημα Σου, παίρνω άλλη δύναμη και προχωρώ. Εάν τυχόν μέχρι τέλους, εγώ κάνω κουμάντο στον εαυτό μου, στη σκέψη μου, στη ζωή μου, ή κρίνω τους άλλους, σημαίνει ότι είμαι φτωχός και μικρός. Ο σωστός τα παραδίδει τα πάντα σε Αυτόν ο Οποίος τον αγαπά. Αυτό, «Πάτερ εις χείρας Σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου» που είναι ο τελικός λόγος του Ιησού επάνω στο σταυρό. Και όταν όλα τα παραδώσει κανείς, αρχίζει μια άλλη ζωή και προχωρεί.
π. Βασίλειος Γοντικάκης
Προς το ύψωμα του Γολγοθά...
Μεγάλη Εβδομάδα!.. Αβάσταχτα μεγάλη για να την αντέξουμε, να την χωρέσουμε. Ούτε η νόησή μας, ούτε η καρδιά μας έχουν τα θεμέλια και τις διαστάσεις να τη σηκώσουνε. Κομματιαστά καταλαβαίνουμε, κομματιαστά αισθανόμαστε τα φοβερά που τούτη την εβδομάδα συμβαίνουν.
Κι ένα λιθόστρωτο σοκάκι γεμάτο σταλαματιές αίμα τραβάει ανάμεσά μας, διασχίζει τη ζωή μας και τραβάει προς το ύψωμα του Γολγοθά. Αυτό ναι, το νιώθουμε.
Μάρω Βαμβουνάκη
Κυριακή 25 Απριλίου 2021
Τῆς ξηρανθείσης συκῆς ἡ ἱστορία...
Ἀλλὰ καὶ τῆς ξηρανθείσης συκῆς ἡ ἱστορία ἔπρεπε νὰ παραδειγματίσῃ πάντας ἡμᾶς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ἂν ὄχι ὅπως «ποιήσωμεν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας», τοὐλάχιστον, ὅπως προσεκτικώτερον καὶ εὐλαβέστερον δρέπωμεν τὰ σεμνοπρεπέστατα ἄνθη τῆς ἱερᾶς λατρείας ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Τῷ ὄντι δὲ ἂν ὑπάρχῃ τι λυπηρότερον, τολμῶ εἰπεῖν, τῆς ἄκρας περὶ τὰ θρησκευτικὰ πράγματα ψυχρότητος, ἥτις ἐπικρατεῖ ἐν Ἀθήναις, τοῦτο εἶναι ἡ ἐπίπλαστος καὶ τυπικὴ εὐλάβεια, ἡ ἄνευ τάξεως καὶ κόσμου συρροὴ πολλοῦ πλήθους εἰς τοὺς ἱεροὺς ναούς, κατὰ τὴν ἑβδομάδα ταύτην καὶ μόνην, ἥτις ἔμεινεν ὡς μόνη ὀρθὴ διαμαρτύρησις καὶ ἀντίφασις ἅμα τῆς διαγωγῆς ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν λεγομένων. Τὸ κατ᾿ ἐμέ, λογικωτέρους θεωρῶ τοὺς libres penseurs ἐν τῇ Ἑσπερίᾳ, τοὺς διαρρήξαντας ἁπλῶς καὶ καθαρῶς πᾶσαν μετὰ τῆς Ἐκκλησίας σχέσιν καὶ συνάφειαν, ἢ ἡμᾶς αὐτούς, οἵτινες ἐξακολουθοῦμεν νὰ πιθηκίζωμεν τὰ τῆς χριστιανικῆς λατρείας ἄνευ πίστεως καὶ χρηστοῦ συνειδότος...
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Σάββατο 24 Απριλίου 2021
Πως θα γιορτάσουμε φέτος στους Ναούς της πόλης και στο Ναό μας τη Μ. Εβδομάδα...
Με τη χάρη του Θεού διεξήλθαμε το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της πνευματικής προετοιμασίας και της νηστείας, και ιδού εισερχόμαστε στην Μεγάλη Εβδομάδα για να ζήσουμε την σταυρική πορεία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και την θυσία Του επί του Σταυρού και να καταλήξουμε στην εμπειρία του θριάμβου του Θεανθρώπου επί των δυνάμεων του σκότους και του ιδίου αυτού του Θανάτου.
Το διαρρεύσαν διάστημα ζήσαμε πρωτόγνωρες εμπειρίες, που συγκλόνισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα και ασφαλώς είχαν δραματικές συνέπειες στη ζωή, τις δραστηριότητες και τις κοινωνικές εκδηλώσεις και σχέσεις όλων μας.
Μας δίδεται, όμως, πλέον η δυνατότητα να εορτάσουμε και να ζήσουμε την μυσταγωγική ατμόσφαιρα των Ιερών Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, το Θείο Πάθος και την Ανάσταση, έχοντας τις εκκλησιές μας ανοιχτές και τελούντες, έστω και με τα ισχύοντα περιοριστικά μέτρα, κατά την Ιερά Παράδοσή μας.
Ασφαλώς και χαιρόμαστε γι’ αυτή τη δυνατότητα, δεν παύουμε όμως και να ανησυχούμε για την εξάπλωση της πανδημίας και τις πιθανότητες να προσβληθούν, ακόμα και να ασθενήσουν, οι αδελφοί μας, κληρικοί και λαϊκοί.
Για το λόγο αυτό, με συνοχή καρδίας, καταρτίζουμε ένα λειτουργικό πρόγραμμα για την Μεγάλη Εβδομάδα που ήδη διερχόμαστε, ώστε να έχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι αδελφοί μας την δυνατότητα να γευτούν αυτήν την μυσταγωγία, να κοινωνήσουν τα Άχραντα Μυστήρια, να ζήσουν το Θείο Πάθος και να πανηγυρίσουν την Ανάσταση, έχοντας πάντοτε κατά νου την αναγκαιότητα της τηρήσεως των μέτρων προστασίας.
Αυτήν την Μεγάλη Εβδομάδα στις εκκλησίες της πόλεως και όπου αλλού το επιτρέπει ο αριθμός των υπηρετούντων ιερέων το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών θα έχει ως εξής:
Παρασκευή 23 Απριλίου 2021
Να σταυρώσει την αμαρτία...
«Αυτός δεν παραμένει στην Κυριακή των Βαΐων, όπως εμείς. Αυτός δεν περιορίζεται στο πανηγύρι. Αυτός δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές. Αυτός προχωρεί στο σταύρωμα. Αυτός επείγεται να σταυρώσει την αμαρτία για να θανατώσει το θάνατο και να αναστήσει τον άνθρωπο…
π. Φιλόθεος Φάρος
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
Πάντα σταυρωμένος...
Xθες το απόγευμα βρέθηκα μπροστά σε μια εκκλησία στις δυτικές γειτονιές. Δεν ήξερα αν ήταν ανοιχτή, τι ίσχυε χθες με τα μέτρα. Ήταν. Μπήκα και από το ημίφως της χτύπησε στα μάτια μου λάμψη, μια μεγάλη εικόνα χρυσοποίκιλτη της Παναγίας του Άξιον Εστί αντανακλούσε απογευματινό ήλιο από την πόρτα αλλά και ανάβλυζε φως. Κεριά λίγα στο μανουάλι, πάλι ημίφως και καντήλια, λουλούδια στις εικόνες των ακλόνητων αγίων, πάντα εκεί. Στο Ιερό ο Ιησούς Χριστός πάντα σταυρωμένος.
Ο ιερέας στο βάθος χαμηλά ψέλνει την ποίηση του Εσπερινού σε ελάχιστους πιστούς. Μοιάζουμε με πρώτους χριστιανούς έτσι διωκόμενοι από απρόσωπο διώκτη, τον φόβο, τον αόριστο, τον αμφίβολο, τον χειρότερο.
Εδώ όμως η γαλήνη και η βεβαιότητα ρέουν σαν ψίθυρος ασωμάτων αγγέλων, σαν έκτη αίσθηση. Πόση ανάγκη τούτη η διάσταση! Πόση θεραπεία! Όχι, δεν έπλασε ο άνθρωπος τον Θεό όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Εκείνος έπλασε τον άνθρωπο, το αισθάνεσαι καλά άμα μπαίνεις σε ναούς, στο πατρικό σπίτι σου. Κι αυτό το "αισθάνεσαι" ξεπερνά τις μίζερες λογικές εξηγήσεις μας, ανώτερο, ανώτατο απ' αυτές. Ακόμα και οι "άθεοι" ψυχαναλυτές το λένε. "Η ψυχή του ανθρώπου είναι χριστιανή", έγραφε ο Καρλ Γιουνγκ.
Μάρω Βαμβουνάκη
Εἶχε βαρεθῆ τὴν Σαρακοστήν...
Ὁ Γιάννης εἶχεν ἀνάψει στὰ μανάλια ὅλα τ᾿ ἀπόκηρα, ὅσα εἶχεν εὑρεῖ ἐκεῖ, εἶχε χύσει τὸ λάδι ἀπὸ τὰ κανδήλια, εἶχε κενώσει ὅλον τὸ λαδικόν, ποὺ ηὗρεν εἰς τὸ ἑρμάρι τῆς βορειοδυτικῆς γωνίας, καὶ εἶχε κατορθώσει νὰ [τ᾿] ἀνάψῃ ὡς πυροφάνι μόνον δύο κανδήλια ἐκ τῶν ἑπτὰ ἢ ὀκτὼ τῶν πρὸ τοῦ Τέμπλου καὶ τοῦ προσκυνηταρίου, καὶ ηὐφραίνετο ψάλλων τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», ὅπως αὐτὸς ἤξευρεν. Εἶχε βαρεθῆ τὴν Σαρακοστήν, ἐπόθει τὸ Πάσχα, καὶ ἤρχισε νὰ τὸ προεορτάζῃ...
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης