Την ώρα της λειτουργίας...

Στην λειτουργία ο Χριστός, είναι παρών. Θυμάστε την Μαγδαληνή; Όταν κατάλαβε ότι μπροστά της είχε τον Χριστόν, «ραββουνί», διδάσκαλέ μου, του λέγει και πάει να ακουμπήση το ιμάτιόν του, το σώμα του. Θυμάστε την αιμορροούσαν; Εκεί που τόσο πλήθος ανθρώπων συνέθλιβε τον Χριστόν, εκείνη επήγε να τον ακουμπήση με πίστι και με δέος. Θυμάστε τον Θωμά; Έβαλε τα χέρια του στις πληγές και φώναξε· «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». 

Αυτό κάνομε και εμείς την ώρα της λειτουργίας. Και ερωτάμε μετά που είναι ο Χριστός! Νάτος! Μπροστά μας είναι, μαζί μας είναι, πλάι μας είναι. «ο διδάσκαλος πάρεστι και φωνεί σε», είχαν πει στην Μαρία που έκλαιγε για τον νεκρό Λάζαρο, τον αδελφό της. Στην λειτουργία ο διδάσκαλος, ο Χριστός, είναι παρών και μας φωνάζει τον καθένα με το όνομά μας. Όσοι το νοιώθουν, πετούν σπίθες τα μάτια τους και ζουν την χαρά του Χριστού. Τα πάντα πεπλήρωται χαράς. Τα πάντα πεπλήρωται φωτός. Τα πάντα δοξολογούν τον Χριστόν.

γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

H πατρίδα όλων...

"Ο Θεός είναι η πατρίδα όλων. Γι' Αυτόν και μόνο είμαστε νοσταλγοί".

Ερνέστο Καρντενάλ

Όταν σε κρίνουν αυστηρά...

Όταν σε κρίνουν αυστηρά και η στεναχώρια κυκλώνει ως πνιγμός την καρδιά σου, να θυμάσαι ένα πράγμα, ότι κανείς δεν θα ζήσει την ζωή σου. Κανείς δεν θα θελήσει να βάλει τα δικά σου παπούτσια. Στον Σταυρό και στο Γολγοθά φυσάει μοναξιά. Αλλά ο Θεός έχει τις δικές του απαντήσεις.

Όλοι αυτοί που με τόση ευκολία σχολιάζουν και επικρίνουν την ζωή σου ή τις επιλογές σου, όταν εσύ βασανιζόσουν και υπέφερες ήταν στα σπίτια και στις δουλειές τους ασχολούμενοι αποκλειστικά με τον εαυτό τους. Σε θυμήθηκαν μονάχα για να σε κρίνουν. Τις άλλες στιγμές της ζωής σου ήταν εκκωφαντικά απόντες.

Και να σου πω και κάτι άλλο; Τι άλλαξε στην δική σου ζωή όταν οι άλλοι σε κακολογούσαν και σχολίαζαν; Τίποτε απολύτως. Γι αυτό μην αφήνεις κανέναν να μπαίνει στην ζωή σου και αδιάκριτα να κλέβει το χαμόγελο σου. Κανείς δεν ξέρει τι σου κόστισε για να το κτίσεις και να το κρατήσεις στα τρεμάμενα χείλη σου.

πατήρ Λίβυος

Μνήμη Ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου

 

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

Τὴν προσεχῆ Τετάρτη, 26 Ὀκτωβρίου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῶν Σεπτῶν Λειψάνων τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Γεωργίου, τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις ἀθλήσαντος καὶ Πολιούχου τῶν Ἰωαννίνων, συμφώνως πρὸς τὸ ἀκόλουθο πρόγραμμα:

 25 Ὀκτωβρίου, Τρίτη:

===Στὸν Σεπτὸ Οἶκο τοῦ Νεομάρτυρος===

07.00: Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

 ===Στὸν Προσκυνηματικὸ Ἱερὸ Ναὸ ἐπὶ τῆς πλατείας Πάργης===

17.00: Μικρὸς Ἑσπερινὸς

18.00: Παρακλητικὸς Κανὼν στὸν Νεομάρτυρα Ἅγιο Γεώργιο.

19.00: Μέγας Πολυαρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς μετ’ Ἀρτοκλασίας, χοροστατούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς κ.κ. Παντελεήμονος καὶ Σταγῶν καὶ Μετεώρων κ.κ. Θεοκλήτου

 26 Ὀκτωβρίου, Τετάρτη:

07.00: Ὄρθρος καὶ Πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

18.00: Μεθέορτος Ἑσπερινὸς καὶ Ἱερὰ Παράκληση.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 

Πλέκει η ζωή την ομορφιά της...

Πόσο μακριά απ’ τα ιδεώδη και τα ιδανικά μας πλέκει η ζωή την ομορφιά της! Απρόβλεπτη η αρμονία της και αφανής η αλήθεια, ισορροπεί η χάρη της μετέωρη σ’ αβυσσαλέα χάη και γκρεμνά φρικτά, τα γεφυρώνει και τα προσπερνά, αδιαφορεί σε γκρίνιες και παράπονα, σε ζήτω κι απαιτήσεις, δήθεν αμέριμνη η μεριμνούσα το όλον, μ’ ένα χαμόγελο εύκαιρο η πάσχουσα τα πάνδεινα, ακινητεί αόρατη η γρηγορούσα εν καιρώ, ανέκφραστη η χαρά του κόσμου, η ελεούσα, κι εκεί στο παρά τρίχα που λες “πάει, θα χαθεί” ματαιώνει τις προβλέψεις και νάτη πάλι σώα και αβλαβής...

Χρήστος Μποκόρος

Μόνο ένας δρόμος...

«Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για την σωτηρία και, αυτό είναι να κάνεις τον εαυτό σου υπεύθυνο για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων» (Φ. Ν).