«Θεέ μου! Αν είν’ αλήθεια ότι στην άγονη, νεκρή γης επέτρεψες
να επανανθίσει το φως, τότε, κι όταν ακόμα μαραθεί και διαβεί ο καιρός του, η
αμφιβολία δε θα ’χει πια τόπο να σταθεί, αφού άπαξ ο νεκρός στολίζεται με άνθη…» (Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου