«Το φως...»

«Θεέ μου! Αν είν’ αλήθεια ότι στην άγονη, νεκρή γης επέτρεψες να επανανθίσει το φως, τότε, κι όταν ακόμα μαραθεί και διαβεί ο καιρός του, η αμφιβολία δε θα ’χει πια τόπο να σταθεί, αφού άπαξ ο νεκρός στολίζεται με άνθη…» (Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης).