Η τυπική σχέση με τον Θεό και την Εκκλησία.
Ποια είναι αυτή η τυπική σχέση;
Είναι στην πραγματικότητα: «Ξέρεις, είμαι κοντά Σου επειδή μού τά έχεις φέρει όλα καλά». Το λένε πολλοί άνθρωποι, και με καύχηση. Ούτε καν υποπτεύονται τι τρομερό λένε. «Δόξα τω Θεώ, δεν έχω παράπονο από το Θεό (ή την Παναγία), μάς έχει φροντίσει στην ζωή μας. Τα παιδιά μας προκόψανε, σπουδάσανε, παντρευτήκανε μια χαρά, οι δουλειές μας πάνε καλά». Και δεν έχουν καταλάβει τι λένε.
Λένε ότι είναι κοντά στον Θεό και Τον ευχαριστούν επειδή τούς πήγαν καλά τα πράγματα. Αυτό δεν έχει σχέση με το τι είναι ο Θεός, το τι έφερε ο Χριστός σε μάς. Αυτός, αν αλλάξουν οι συνθήκες, θα μπορούσε να πάει με κάποιον άλλο.
Το τραβάω λίγο στα άκρα, αλλά πρόκειται για την πελατειακή λογική των κομμάτων. Είμαι με αυτό το κόμμα διότι μού πραγματοποίησε αυτά τα οποία ήθελα. Αλλιώς θα πήγαινα με άλλον. Όμως ο Θεός μας είναι απαιτητικός, δεν μπαίνει σε αυτή τη λογική.
Η χριστιανοσύνη μας είναι μαζική, να το πούμε έτσι, ενώ θα έπρεπε να είναι ατομική επιλογή του κάθε ανθρώπου αν θέλει να μπει στην Εκκλησία. Τότε θα το δούλευε μέσα του, θα καλλιεργούταν κάπως.
Τώρα έχουν πέσει τα στάνταρντς όλων μας και αναπτύξαμε πελατειακή σχέση. Το μυστήριο της ελευθερίας του Θεού είναι ότι δεν χωράει ο Θεός σε κουτάκια. Αλλά αυτό το μυστήριο είναι ικανό να καλέσει τον άνθρωπο και να τον ανεβάσει σε άλλα επίπεδα μυστηρίου, πέρα από την ικανοποίηση των άμεσων..
----
π. Βασίλειος Θερμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου