Ἡ ἐξιδανικευμένη ἀγάπη...

Τὸ τραῦμα τῆς προδοσίας ἐμπεριέχει πάντα τὴ διάψευση τῆς ἀγάπης;

Τὴν πτώση τοῦ ἰδανικοῦ;

Ἴσως ὁ Ἰούδας προσδοκοῦσε ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ κάτι ξένο πρὸς τὴν οὐσία Ἐκείνου. Ἡ ἐξιδανικευμένη ἀγάπη του δὲν μπόρεσε νὰ ἀντιληφθεῖ -καμία ἐξιδανικευμένη ἀγάπη δὲν μπορεῖ- τὴν ἑτερογένεια ἀνάμεσα στὸν Δάσκαλο καὶ στὸν Μαθητή, καθὼς καὶ σὲ ὅ,τι  αὐτὸς προσμένει ἀπὸ τὸν Δάσκαλό Του. 

Ἡ ἐξιδανικευμένη ἀγάπη ἀποκλείει τὴν ἑτερότητα τοῦ Ἄλλου, θέλει (σώνει καὶ ντέ), αὐτὴ ἡ ἑτερότητα νὰ συμπίπτει πλήρως μὲ τὴν ναρκισσιστικὴ ἀναπαράσταση (ἐξιδανίκευση) τοῦ Ἀγαπημένου.

Ἴδιον θέλημα δηλαδή, ἐγωισμός...

Massimo Recalcati, Ἡ νύχτα τῆς Γεθσημανῆ, ἐκδ.  κ έ λ ε υ θ ο ς, σελ. 70, διασκ.