"Η Εκκλησία και η θεολογία της χρειάζεται περισσότερο να υπομιμνήσκει ότι είναι ένα κοινοτικό ζήτημα να έχει νόημα η ζωή όλων, ακόμα και των ακραία οδυνωμένων. Ο Πλάτων παρότρυνε να μην τερματίζουμε τη ζωή μας, όπως οι στρατιώτες δεν εγκαταλείπουν αυτοβούλως τη σκοπιά τους προτού τους αντικαταστήσουν οι επερχόμενοι.
Η Εκκλησία αντιστοίχως καταδίκασε τον εκβιασμό του μαρτυρίου και άρα την επιζήτηση του θανάτου στην αίρεση του Δονατισμού. Το χριστιανικό όραμα είναι η ετοιμότητα για θάνατο με εμπιστοσύνη στον Θεό ότι, αν αφεθούμε ταπεινά στο θέλημα Του, θα υπάρξει ένας κατάλληλος καιρός που θα νοηματοδοτήσει και την οποιαδήποτε οδύνη...".
Απόσπασμα από το κείμενο του Δ. Σκλήρη "Από τη μελαγχολία της "θανατικής απελευθέρωσης" στο αναστάσιμο πένθος", που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος της Σύναξης (αρ. 158).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου