«Ου φθάνω το εν νοήσαι, και τοις τρισί περιλάμπομαι, ου φθάνω τα τρία διελείν, και εις το εν αναφέρομαι. Όταν εν τι των τριών φαντασθώ, τούτο νομίζω το παν, και την όψιν πεπλήρομαι, και το πλείον διέφυγεν...».
Δεν προλαβαίνω να σκεφθώ τον ένα Θεό και φωτίζομαι από τη λάμψη των τριών Προσώπων. Δεν προλαβαίνω να διακρίνω τα τρία Πρόσωπα και επανέρχομαι στον ένα Θεό. Όταν πάει η σκέψη μου σε οποιοδήποτε από τα τρία Πρόσωπα, νομίζω ότι είναι το όλον, και τα μάτια μου χορταίνουν, και τα άλλα μου διαφεύγουν...
Αγ. Γρηγορίου του Νανζιανζηνού, «Λόγος Μ' Εις το Άγιον Βάπτισμα», μα', PG 36,417 BC.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου