Βιώνει πληρέστερα την Ανάσταση, εκείνος που γνώρισε τον έρωτα και έμαθε
πως ο χρόνος χάνεται μονάχα σε ένα κοίταγμα. Εκεί όπου οι λέξεις και οι
έννοιες στέκονται ανήμπορες στην αμεσότητα της εμπειρίας. Γιατί είναι
πολύ μεγαλύτερο αυτό που βιώνει ο ερωτευμένος από αυτό που μπορεί να
περιγράψει. Ως εκείνον τον χωρικό που κοιτούσε ώρες την Παναγία και σε
ερώτηση του νεωκόρου «μα τι κάνετε εκεί;», απάντησε, «τίποτα, απλά την
κοιτάω και με κοιτάει...». Γιατί στην αγάπη και την σχέση η γλώσσα είναι η
σιωπή, και στην Ανάσταση ο χρόνος παράδεισος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου