«Ο καθένας αντιλαμβάνεται τον Χριστό μόνο μέσα από τη δική
του εμπειρία, το δικό του όραμα. Κανείς δεν βλέπει τους περιορισμούς του, τον
δικό του σχετικό χαρακτήρα εν Χριστώ. Αισθάνομαι την κλήση μου ως προσπάθεια -και προσευχή συνάμα- ν' ανατραπεί αυτή η θεώρηση, να ενωθούν όλα αυτά τα
κομμάτια και να επιστραφούν στη ζωή εν Χριστώ Ιησού. Πρέπει συνεχώς να
επαναλαμβάνω στον εαυτό μου: "Φώναξε δυνατά τον ενθουσιασμό σου στο όνομα
του Χριστού". Πρέπει, επειδή είναι η Αλήθεια, και μπορώ, επειδή κατανοώ
αυτά τα κομμάτια και μπορώ έτσι να ταυτιστώ κυριολεκτικά με το καθένα τους…».
π. Αλεξάνδρου Σμέμαν, «Ημερολόγιο». «Ακρίτας», Αθήνα 2002, σ. 155.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου