Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Τα πάντα στα πάντα για εμένα...

«Σε ευχαριστώ, Θεέ των πάντων, διότι έγινες ένα πνεύμα με εμένα - χωρίς σύγχυση, χωρίς μεταβολή, χωρίς αλλοίωση - και διότι έγινες τα πάντα στα πάντα για εμένα: έγινες ανείπωτη τροφή που δεν τελειώνει ποτέ, τροφή που πλούσια προσφέρεται ασταμάτητα στα χείλια της ψυχής μου και αναβλύζει πλουσιοπάροχα στην πηγή της καρδιάς μου, έγινες αστραφτερό ένδυμα που κατακαίει τους δαίμονες, έγινες καθαρισμός που με ξεπλένει με τα αιώνια και άγια αυτά δάκρυα τα οποία χαρίζει η παρουσία Σου σε όποιους επισκέπτεται. Σε ευχαριστώ, διότι έγινες για εμένα το φως που δεν το διαδέχεται ποτέ σκοτάδι και ήλιος που δεν δύει ποτέ, που δεν τον κρύβει τίποτα επειδή γεμίζεις τα σύμπαντα με τη δόξα Σου. Εξάλλου, ποτέ δεν κρύφτηκες από κανέναν, αλλά αντιθέτως εμείς κρυβόμαστε πάντοτε από Εσένα, επειδή δεν θέλουμε να έρθουμε σ' Εσένα...» (Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, Ευχή μυστική, Sources Chteriennes 156, σσ. 152-154).

 

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020

Το μαρτύριο από αγάπη...

Θυμάσαι που στο τέλος η τελευταία αντίσταση που έπρεπε το σύστημα να αλώσει για να τον υποτάξει δεν ήταν η άρνηση των ιδεών του, δεν ήταν καν η απόρριψη της κοινής του λογικής. Ήταν την αγάπη που έπρεπε να αρνηθεί, την επιθυμία, τη δύναμη, τον πόθο να πεθάνει για χάρη κάποιου άλλου.

Γιατί το σύστημα ήξερε, πάντα θα ξέρει, πως η καρδιά συστήνει την ύπαρξη κι όχι οι λέξες-ιδέες. Ακόμα κι αν τις ιδέες αλλάξει κάποιος, αν μπορεί ακόμα να πεθάνει χαριστικά για κάτι έξω από τον εαυτό του, τότε είναι ολότελα ελεύθερος και αδέσμευτος και ανυπότακτος.

Γι' αυτό ίσως η επαναστατικότερη πράξη, η μόνη επαναστατική μάλλον πράξη στην ιστορία, είναι το μαρτύριο από αγάπη. Αυτή είναι η πράξη στην οποία τελειώνει ο παλιός κόσμος των συμφερόντων, των υπολογισμών, της στενής φυλακής της ατομικής ύπαρξης.

Στο μαρτύριο αγάπης σταματά και πεθαίνει ο παλιός κόσμος αφού δεν μπορεί πλέον να αναπαραχθεί και σβήνει μέσα στο τυφλό σκοτάδι του μανικά κι αδιέξοδα κυλισμένος σε αίμα των αθώων.

Για την αυριανή γιορτή του τιμίου Προδρόμου.

Για όσους αγαπούν την ελευθερία.

Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 156χ70 εκ. 2010.

Γιώργος Κόρδης

Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

Εις το εν αναφέρομαι...

«Ου φθάνω το εν νοήσαι, και τοις τρισί περιλάμπομαι, ου φθάνω τα τρία διελείν, και εις το εν αναφέρομαι. Όταν εν τι των τριών φαντασθώ, τούτο νομίζω το παν, και την όψιν πεπλήρομαι, και το πλείον διέφυγεν...».

Δεν προλαβαίνω να σκεφθώ τον ένα Θεό και φωτίζομαι από τη λάμψη των τριών Προσώπων. Δεν προλαβαίνω να διακρίνω τα τρία Πρόσωπα και επανέρχομαι στον ένα Θεό. Όταν πάει η σκέψη μου σε οποιοδήποτε από τα τρία Πρόσωπα, νομίζω ότι είναι το όλον, και τα μάτια μου χορταίνουν, και τα άλλα μου διαφεύγουν...

Αγ. Γρηγορίου του Νανζιανζηνού, «Λόγος Μ' Εις το Άγιον Βάπτισμα», μα', PG 36,417 BC.

 

Κυριακή 16 Αυγούστου 2020

Η παρηγοριά όλων των θνητών...

Η Θεοτόκος, ως άλλη Εκκλησία, γίνεται ταυτόχρονα το πανδοχείον των σπουδαίων και των ταπεινών, των νομίμων και των ανόμων, των δικαίων και των αδίκων. Γίνεται η παραμυθία και η παρηγοριά όλων των θνητών που αναζητούν διά της μετανοίας χώρο για να χωρέσουν την υπαρξιακή τους γύμνια. Ο τρόπος της όπως και ο τρόπος της Εκκλησίας φανερώνει ότι η σωτηρία των ανθρώπων θα πραγματοποιηθεί από το Θεό «σκανδαλωδώς», όπως ακριβώς το λέγει ο γέροντας Παϊσιος και εξάπαντος όχι σύμφωνα με τη συμβατική ηθική των οριστών της ζωής και της πίστης...

Χρυσόστομος Σταμούλης 

Του πασχαλιάτικου αμνού...

«Αγρέ που βλασταίνει την ευφορία της συμπόνιας. Τραπέζι στρωμένο με χορταστική αφθονία. Λιβάδι που ξανανθίζει τη δύναμη, αυτή του πασχαλιάτικου αμνού. Λιμάνι όσων κινδυνεύουν, πρεσβεία, μεσιτεία, εξίλασμα του κόσμου, λύτρωση ουρανός όλων των ημερών...».

ΝΙΚΟΣ - ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ για την Παναγιά

 

Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

Μνήμη της αγίας των αγίων...

«Αν δε "ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια" (Ψαλμ. 115,6), πόσο μάλλον την μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή την μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες. Όπως το πράττουμε σήμερα που εορτάζουμε την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και με αυτή είναι λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, ξεπέρασε σε ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και όλες τις επάνω από αυτούς υπερκόσμιες δυνάμεις με την εγγύτητα προς τον Θεό των όλων και με τα όσα θαυμάσια ανέκαθεν αναφέρονται σ' αυτήν και πραγματοποιήθηκαν...».

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, «Ομιλία ΛΖ' Εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου», PG 151, 461 Α.

 

Η Συνάντησή Τους ξανά...

 

Η Κοίμησή Της

Η Συνάντησή Τους ξανά.

Ο πιο ευτυχισμένος θάνατος!

Μάρω Βαμβουνάκη

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

Η σκάλα του Θεού...

Η γιορτή της Παναγίας είναι αναμφίβολα το πιο διαδεδομένο πανηγύρι του καλοκαιριού σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο. Σχεδόν δεν υπάρχει περιοχή στην Ελλάδα που να μην έχει την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου κάποιο πανηγύρι προς τιμήν της Παναγίας. Πέρα από το λαογραφικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα πανηγύρια αυτά, από θεολογική άποψη η εξαιρετική τιμή που αποδίδεται στο πρόσωπο της Παναγίας σχετίζεται με τον ιδιαίτερο ρόλο που κατά την ορθόδοξη θεολογική σκέψη παίζει η Θεοτόκος στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.

Το κείμενο Φιλ 2:5-7, που αποτελεί το αποστολικό ανάγνωσμα της γιορτής της Παναγίας, είναι μια από τις αρχαιότερες ομολογίες πίστεως της Εκκλησίας και περιγράφει μια επαναστατική για τις σχέσεις του Θεού με τον άνθρωπο αλήθεια. Μόνον αυτό που κατέχει κανείς πραγματικά μπορεί να το μοιραστεί με τους άλλους· αντίθετα, εκείνο που δεν του ανήκει και το αποκτά δι’ αρπαγής το κρατάει για τον εαυτό του, στερούμενος έτσι της χαράς του μοιράσματος και της σχέσης με τον άλλον. 

Ο Χριστός ως πραγματικός Θεός θέλει και προσφέρει στους ανθρώπους τη δυνατότητα μετοχής στη θεότητά του, για να το κάνει όμως αυτό χρειάζεται να σαρκωθεί. Και η Μαρία προσφέρει στον Θεό αυτό ακριβώς που δεν έχει, τη σάρκα, για να το κάνει όμως αυτό χρειάζεται να υποτάξει το δικό της θέλημα στο θέλημα του Θεού. 

Έτσι, η Μαρία κατόρθωσε να μιμηθεί τον Χριστό, όπως παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος, πριν ακόμη γεννηθεί ο Χριστός. Και αφού ήταν ένας κοινός άνθρωπος σαν όλους τους άλλους, έγινε το σύμβολο της ανθρώπινης συμμετοχής στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου...

Μιλτιάδης Κωνσταντίνου

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

«Πασών παρθένων υπερτάτη...»

  

«Πρέσβιν δέδεξο μητέρα σην , ω Λόγε,

σφας δ' οις δέδωκας δεσμολύτιν σου χάριν.

.........

Χαίρ' ω Κόρη πάγχαρτε, μήτερ παρθένε,

καλλίστα πασών παρθένων υπερτάτη,

ουρανιώνων ταγμάτων υπερτέρα,

δέσποινα, παντάνασσα, χάρμα του γένους,

αεί ποτ' ευ φρονούσα τυγχάνεις γένει

καμοί μεγίστη πανταχού σωτηρία...».

 

Δέξου ως πρέσβειρα την μητέρα σου Λόγε,

κι εκείνοι που έχουν χάρη τα δεσμά να λύουν.

............

Χαίρε, γεμάτη από χάρες Κόρη, Μητέρα και Παρθένος,

στις χάρες που περνάς κάθε παρθένα,

ανώτερη από τα ουράνια τάγματα,

Παντάνασσα, Κυρία, Χαρά του κόσμου,

πάντοτε σκέπτεσαι το καλό του ανθρώπου

και για μένα είσαι παντού η πιο μεγάλη σωτηρία...

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «Χριστός Πάσχων», PG 38,335-338.

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020

Στην Κοίμησή Της...


Επίκαιρα θεολογικά κείμενα για την Κοίμηση και την εις ουρανούς Μετάσταση της Παναγίας μας...

Γράφουν:

  • π. Αλέξανδρος Σμέμαν:

 https://eiskopanous.blogspot.com/2016/08/blog-post_9.html

  • π. Θωμάς Ανδρέου:

 https://eiskopanous.blogspot.com/2019/08/blog-post_13.html

  •  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης:

 https://eiskopanous.blogspot.com/2015/08/blog-post_18.html

  •  Ανδρέας Καραντώνης:

 https://eiskopanous.blogspot.com/2015/08/blog-post_63.html

  •  Ιωάννης Μάγιεντορφ:

 https://eiskopanous.blogspot.com/2016/08/blog-post_11.html

 Μιχάλης Τρίτος:

https://eiskopanous.blogspot.com/2014/08/blog-post_15.html