Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019

«Ο φωτεινός ασκητισμός...»


 
«Λαγνεία είναι ουσιαστικά η ίδια εγωκεντρικότητα, η ίδια υπερηφάνεια, που στρέφει το σώμα στον εαυτό του, στην αυτοδικαίωση και στην αυτοϊκανοποίησή του. Έτσι, είναι αδύνατη η γνήσια ταπείνωση δίχως τη νίκη ενάντια στη σάρκα, η οποία τελικά συνίσταται στην πνευματοποίηση του σώματος. Αλλά η μάχη με τη σάρκα μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε υπερηφάνεια και σε πηγή υπερηφάνειας αν δεν ριζώσει στην αναζήτηση και επιδίωξη της ταπείνωσης. Ο ασκητισμός μπορεί να εντρυφά στον εαυτό του και όχι στον Θεό. Τα σημάδια είναι σαφή. Ο φωτεινός ασκητισμός είναι χαρούμενος, απλός, ελπιδοφορος. Ο ψευδής ασκητισμός, χωρίς εξαίρεση, ζει απεχθανόμενος τη σάρκα, τον κόσμο, τη ζωή... Για έναν τέτοιο ασκητή, η αμαρτία -όπως και ο πειρασμός και ο κίνδυνος- φαίνεται να βρίσκεται παντού. Ενώ η νίκη πάνω στη σάρκα δεν γίνεται ποτέ απέχθεια και πάντα οδηγεί στον "καθαρό οφθαλμό"...». 

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου