Γλυκό που είναι το σκοτάδι στις εικόνες των προγόνων
άμωμα χέρια μεταληπτικά
ρούχα που τ’ άδραξεν η γαλήνη και δε γνωρίζουν άνεμο
βαθιά το ελέησον απ' τους άυλους βράχους
τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι...
θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος
κερί να στάζη ολοένα στα παιδόπουλα
καημένε κόσμε...
χρόνια αιώνες χρόνια και νιάτα
πόχει η ομορφιά!…
Νίκος Καρούζος, «Η ορθοδοξία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου