«Γεννιέται από αγάπη…»

 

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός βρέφους;

Όλοι νομίζουμε ότι είναι βασικά και κύρια η αθωότητα. Μα και βέβαια είναι η αθωότητα. Όχι όμως μόνο αυτό. Ξεχνάμε τις περισσότερες φορές, ότι ένα βρέφος κουβαλάει και πολλά προγονικά κατάλοιπα και από τους δύο γονείς. Στοιχεία καλά και προβληματικά, τα οποία σφραγίζουν μαζί με τα στοιχεία της προσωπικότητάς του την παραπέρα εξέλιξή του.

Ένα «θείο βρέφος» όμως τι προγονικά κατάλοιπα μπορεί να φέρει; Μα τι άλλο από αυτά του Πατέρα Του και της μητέρας Του. Είναι «ο τον πόλον κοσμήσας τοις άστροις» από τον Πατέρα Του. Αυτός που με τον Θεό Πατέρα δημιούργησε τον κόσμο και εκόσμησε τον ουρανό με το θαυμαστό στερέωμα που στολίζουν τα άστρα. Κατάλοιπο θεϊκό, που δεν επιδέχεται λογικές εξηγήσεις παρά μόνο βαθιά πίστη και ελεύθερη αποδοχή. Είναι ο «προ αιώνων Θεός». Κι από τη μητέρα Του μια ταπεινή και υπάκουη θέληση, θέληση μέχρι θανάτου από αγάπη και μόνο. Γιατί, ας μη ξεχνάμε, ότι «κραταιά ως θάνατος η αγάπη». Ένας έρωτας Θεού και ανθρώπων για να ξεπεραστεί ο θάνατος απ’ την αγάπη προς όλους, ακόμα και προς τους εχθρούς που μπορούν να οδηγήσουν στον θάνατο.

Ένας Θεός γεννιέται από αγάπη και για την αγάπη το βασικό κατάλοιπο αυτού του «θείου βρέφους». Ένα βρέφος με κύρια αποστολή να μπολιάσει με αγάπη τον κόσμο και να κατανικήσει το θάνατο με το δικό Του θάνατο, να ξεπεράσει το τραγικό κατάλοιπο της ανθρωπότητας, να θρυμματίσει την οδύνη γενεών και γενεών. Να χαρίσει τρία μόνο πράγματα στους ανθρώπους: χαρά, αγάπη και ελευθερία.

«Τι μείζον άλλο καινόν είδεν η κτίσις;» 

π. Αλέξανδρος Καριώτογλου