«Είναι τραγική μορφή ο Καρνάβαλος.
Ζητεί να λυτρωθή από την
υποκρισίαν υποκρινόμενος.
Ζητεί να καταλύση όλες τις
ποικίλες προσωπίδες, πού φορεί κάθε μέρα με μία νέα, την πιο απίθανη.
Ζητεί να εκκενώση ό,τι υπάρχει
απωθημένο μέσα στο υποσυνείδητό του και να ελευθερωθή, αλλά ελευθερία δεν
υπάρχει, η τραγωδία του Καρνάβαλου παραμένει άλυτη. Το βαθύτατο αίτημά του
είναι να μεταμορφωθή.
Εδώ, λοιπόν, είναι η θέσις της
Εκκλησίας, κοντά στον Καρνάβαλο. Σ’ αυτόν πού ζητεί μεταμόρφωση, το κεντρικό
κήρυγμα της Ορθοδοξίας. Τη μεταμόρφωσι.
Να μη τον καταδικάσουμε, λοιπόν,
τον Καρνάβαλο, αλλά να σταθούμε και κάτω από την προσωπίδα του να ακούσωμε την
αγωνία του, την έκκλησί του και το δάκρυ του.
Επαναλαμβάνω, της Ορθοδοξίας το
βαθύτερο κήρυγμα ζητεί ο Καρνάβαλος, περιφερόμενος εις τους δρόμους της
Πολιτείας: Τη μεταμόρφωσι...».
Ένα απόσπασμα από τη μνημειώδη ομιλία του Μακαριστού Μητροπολίτου Γέροντος
Χαλκηδόνος Κυρού Μελίτωνος (1913-1989) στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, την
Κυριακή της Τυροφάγου, 8η Απριλίου 1970.
Αξίζει να τη διαβάσετε ολόκληρη, πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου