Του Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Η Περιτομή του Χριστού ήταν ένας τύπος για μάς. Δηλαδή ο Χριστός φόρεσε την σάρκα μας, για να μην μπορεί να την ξαναβγάλει, ώστε να μας κουβαλάει μαζί του στους ατέλιωτους αιώνες. Ο Θεός έκανε ό,τι κάναμε εμείς οι άνθρωποι. Υπεβλήθη και στις πλέον εξουθενωτικές τελετουργικές πράξεις του νόμου, για να μας πεί: "Όπου έπεσες εσύ, έρχομαι και εγώ. όπου ντροπιάζεσαι εσύ, έρχομαι και εγώ να ντροπιασθώ μαζί σου. μόνο να νοιώθεις ότι και στην κόλαση και στον... άδη, ακόμη και ανάμεσα στους λέοντες και τους πόνους και τις θλίψεις, είμαι εγώ ο Θεός σου". Όπως δεν βγάζει την σάρκα του ο Χριστός, έτσι εμείς δεν χάνομε τον Θεό, ο οποίος μπήκε μέσα στην δική μας σάρκα. Είμαστε πια αχώριστοι από τον Θεό. Δεν είναι ο Θεός επάνω από τα άστρα και τους ουρανούς. Είναι εδώ, μέσα στο κορμί μου, στα βλέφαρά μου, στα χέρια μου τα ροζιασμένα ή ματωμένα, στην καρδιά μου την αμαρτωλή, στον πόνο μου τον βαθύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου