«Ο Νεομάρτυς Γεώργιος»

Γράφει ο Αρχιμ. Εφραίμ Ντέτσικας*,

Αναπληρωτής Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων

Την 25^η Μαρτίου του έτους 1979 ένα δεκάχρονο αγόρι με το όνομα Γεώργιος, ντυμένο τσολιάς λόγω της Εθνικής γιορτής, μαζί με τους γονείς του βρέθηκαν σε κάποιο Ναό του Πειραιά. Την προσοχή του μικρού Γιώργου τράβηξε μια αγιογραφία ενός Αγίου με φουστανέλα. Κοίταξε προσεκτικά και είδε ότι και αυτός ο Άγιος ονομαζόταν Γεώργιος. Έτρεξε στη μητέρα του και σιγανά, με σεβασμό στην ιερότητα του χώρου της είπε: «Μαμά έλα να δεις έναν άλλο Άγιο Γεώργιο ντυμένο τσολιά, γιατί από δω και πέρα θέλω να γιορτάζω μαζί του».

            Μεγαλώνοντας ο μικρός Γιώργος αναζήτησε και έμαθε σχεδόν τα πάντα για τον Άγιό του, τον Νεομάρτυρα Άγιον Γεώργιον τον εν Ιωαννίνοις αθλήσαντα.

            Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 στο χωριό Τσούρχλι των Γρεβενών, που σήμερα προς τιμήν του Αγίου ονομάζεται Άγιος Γεώργιος, από φτωχούς αγρότες γονείς, τον Κωνσταντίνο και την Βασίλω και είχε έναν αδελφό και μία αδελφή. Σε ηλικία μόλις 8 ετών γνώρισε την ορφάνια χάνοντας και τους δύο γονείς του. Συνετός, ολιγομίλητος και φιλαλήθης στον χαρακτήρα έμαθε τη τέχνη του ιπποκόμου και άρχισε να υπηρετεί με την τέχνη αυτή διάφορους αγάδες, ώστε να εξασφαλίζει τα απολύτως αναγκαία για την ζωή.

            Η απλότητα, η ακακία, η πραότητα, η ακεραιότητα και η αυθεντικότητα του χαρακτήρα του Αγίου έκαμαν εντύπωση στους αγάδες οι οποίοι τον πρόσεχαν και τον περιέβαλαν με αγάπη και τον ανάλογο σεβασμό παρ’ ότι ήταν χριστιανός και αυτό σίγουρα ενοχλούσε πολλούς Τούρκους εκείνη την εποχή.

            Τα προσόντα του χαρακτήρα του Γεωργίου έκαμαν ιδιαίτερη εντύπωση στον Χατζή Αβδουλά, αξιωματικό του Ιμίν πασά των Ιωαννίνων, ο οποίος τον κράτησε κοντά του, στην υπηρεσία του ως ιπποκόμο, κοντά στα 8 χρόνια. Ο Γεώργιος συνόδευε σχεδόν πάντα και παντού τον αφέντη του. Ακόμη και όταν ο Χατζή Αβδουλά πήγαινε στο τέμενος για προσευχή, ο Γεώργιος προπορευόταν και περίμενε στο προαύλιο να τελειώσει η προσευχή για να επιστρέψουν μαζί στο σπίτι.

            Με την σειρά του ο Χατζή Αβδουλά επέτρεπε στον Γεώργιο να εκτελεί τα καθήκοντά του ως χριστιανός και δεν έδειχνε να ενοχλείται από τις συχνές επισκέψεις του Γεωργίου στους χριστιανικούς Ναούς των Ιωαννίνων.

            Η εύνοια αυτή του Χατζή Αβδουλά προς τον χριστιανό Γεώργιο προκάλεσε ζήλια και φθόνο σε πολλούς από τους Τούρκους συνυπηρέτες του Γεωργίου. Έφτασαν να μην ανέχονται το χριστιανικό του όνομα αλλά να τον αποκαλούν «γκιαβούρ Χασάν», δηλαδή άπιστο Χασάν, σε σημείο μάλιστα που πολλοί πίστευαν πως ο Γεώργιος ονομαζόταν Χασάν και ήταν μουσουλμάνος. Ο Γεώργιος όμως, και παρά τις δυσκολίες, παρέμενε πραγματικός χριστιανός και πάντοτε με λόγια και έργα ομολογούσε την πίστη του στον Τριαδικό Θεό.

            Το 1836 ο Γεώργιος γνώρισε, αρραβωνιάσθηκε και στη συνέχεια νυμφεύθηκε την Ελένη, Γιαννιώτισσα, ορφανή κι αυτή από γονείς μεγαλωμένη από τα αδέλφια της μητέρας της.

Την ημέρα των αρραβώνων του Γεωργίου και της Ελένης συνέβη να κατηγορηθεί επίσημα ο Γεώργιος ως μουσουλμάνος που αλλαξοπίστησε και έγινε χριστιανός. Ένας φανατικός μουσουλμάνος χότζας, πιθανότατα παλιός υπηρέτης του Χατζή Αβδουλά, κατήγγειλε τον Γεώργιο στο Δικαστήριο των Ιωαννίνων ότι έχει το όνομα Χασάν, ότι συχνάζει στο τζαμί κι ότι εμπαίζει την μουσουλμανική θρησκεία και ότι ή θα έπρεπε να γίνει Τούρκος ή να θανατωθεί.

            Ο Γεώργιος κλήθηκε ενώπιον του κριτή και εκεί ομολόγησε ότι ποτέ δεν ήταν μουσουλμάνος, ότι γεννήθηκε, παρέμεινε και θα παραμείνει χριστιανός με το όνομα Γεώργιος.

            Ο κριτής δεν πίστεψε τον Γεώργιο και ζήτησε να ερευνηθεί αν είχε περιτομή. Ο Γεώργιος όμως βρέθηκε απερίτμητος.

            Ο Χατζή Αβδουλά πληροφορήθηκε έγκαιρα την περιπέτεια του πιστού του υπηρέτη και παρουσιαζόμενος ο ίδιος στον κριτή δικαίωσε τον Γεώργιο.

            Ένα μήνα μετά τον γάμο του ο Γεώργιος συνόδευσε τον αφέντη του στο Μπεράτι όπου γνώρισε και συναναστράφηκε τον θείο της γυναίκας του Σάπφειρο Γραμμενιάτη, σχολάρχη και διδάσκαλο των Ελληνικών γραμμάτων. Έμεινε εκεί περίπου επτά μήνες και ακολούθως ο Χατζή Αβδουλά του επέτρεψε να επιστρέψει και να μείνει στα Γιάννινα μαζί με την γυναίκα του.

            Μετά από μικρή παραμονή στα Γιάννινα ο Γεώργιος προσκλήθηκε ως ιπποκόμος από τον μουτεσελίμη των Φιλιατών. Έμεινε στους Φιλιάτες μέχρι τα τέλη περίπου του Δεκεμβρίου του 1837 και επέστρεψε στα Γιάννινα. Τότε γεννήθηκε και ο γιος του. Η βάπτιση του γιου του Γεωργίου έγινε την 7^η Ιανουαρίου 1838,  γι’ αυτό και ονομάσθηκε Ιωάννης.

            Ο μουτεσελίμης των Φιλιατών αναχώρησε για την έδρα του την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 1838, αλλά ο Γεώργιος ζήτησε και έλαβε άδεια να μην τον ακολουθήσει αλλά να παραμείνει μαζί με την γυναίκα του και το παιδί του.

            Ο πόθος όμως του Γεωργίου για την γυναίκα του και το παιδί του δεν ήταν ανθρώπινος και υλιστικός. Ο Θεός είχε σχέδιο.

            Την  Τρίτη 11 Ιανουαρίου ο Γεώργιος παραδόθηκε σε ισοθάνατο ολοήμερο ύπνο. Προσπάθησαν να τον ξυπνήσουν πολλές φορές και με διάφορους τρόπους. Αδύνατον! Σηκώθηκε αργά το βράδυ.

            Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 1838. Ο Γεώργιος ενδεδυμένος τα καλά του ενδύματα αφού ασπάζεται την γυναίκα του και τρεις φορές τον γιο του πηγαίνει στην αγορά προς αναζήτηση εργασίας.

            Στην αγορά όμως τον Γεώργιο συνάντησε ο χότζας που, όπως αναγράφεται παρά πάνω, τον είχε κατηγορήσει για εμπαιγμό της μουσουλμανικής θρησκείας. Τούτη την φορά ο χότζας ήταν σκληρότερος. Ο Γεώργιος οδηγείται και πάλι στον κριτή. Οδηγείται στην φυλακή και βασανίζεται όσο γίνεται σκληρότερα.

            Ο Γεώργιος όμως ήρεμος και σταθερός σε όλη την διάρκεια της δίκης του και της φυλάκισής του ομολογεί την χριστιανική πίστη του. Δεν τον έκαμψαν ούτε η φωτιά, ούτε το βάρος της πέτρας, ούτε τα μαστιγώματα, ούτε τα άλλα βασανιστήρια. Αντίθετα ενισχύει τους συγκρατούμενούς του, στερεώνει στην πίστη όσους προσπαθούν να τον στερεώσουν στο μαρτύριο, εμπνέει τους πρόκριτους των Ιωαννίνων και τους ζητά να προσέξουν τον γιο του Γιαννάκη.

            Την Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 1938 ο Άγιος βοηθά τους δημίους του να τον οδηγήσουν στην αγχόνη. Χαιρετά τους χριστιανούς και ζητά να τον συγχωρέσουν. Αφήνεται στον Θεό του. 

Ο πόθος για ομολογία πίστης νικά τον πόθο για  γυναίκα και παιδί.

Η 17^η Ιανουαρίου 1838 γίνεται η γενέθλιος ημέρα του Γεωργίου στην Βασιλεία του Θεού.

Τρείς ημέρες το σώμα του Αγίου μένει κρεμασμένο κι όμως, ζεστό παραδίδεται στον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ. Παρατηρείται και ψηλαφείται από τον Πρωτοψάλτη Πέτρο για να ιστορηθεί. Η νεκρώσιμος ακολουθία πραγματοποιείται στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου και η ταφή του Αγίου δίπλα από το Ιερό Βήμα του Ναού.

Πολλά τα Θεία σημεία που ακολουθούν την ομολογία πίστης. Θείο φως, Αναστάσιμο φως περιβάλει τον Άγιο όσο παραμένει στο ικρίωμα. Πηγές ιαμάτων το σώμα και τα ενδύματα του Αγίου. Η ψηλάφηση του Πέτρου γιατρεύει την μητέρα του και η κάλτσα του Αγίου την Τουρκάλα…

Επιτρέπει ο Θεός να τιμούμε τους Αγίους Του!

Ο Άγιος αγιογραφείται μόλις σε 13 ημέρες από την μαρτυρία του.

Σύσσωμη η τοπική Εκκλησία, η χριστιανική κοινότητα των Ιωαννίνων, ενημερώνει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως περί του νέου Αγίου της πόλης των Ιωαννίνων.

Ο νέος Μητροπολίτης Ιωαννίνων Ιωαννίκιος με εντολή του Πατριάρχη συντάσσει βιογραφία του Αγίου και από τον Σεπτέμβριο του 1839 ο, παρά πάντων ήδη τιμούμενος, Νεομάρτυς Άγιος Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις Αθλήσας και επίσημα κατατάσσεται στα αγιολόγια της Εκκλησίας.

Η μνήμη του Αγίου τελείται την 17^ην του μηνός Ιανουαρίου και η ακολουθία του Αγίου ψάλλεται μαζί με αυτήν του Οσίου Αντωνίου του Μεγάλου.

Ο Νεομάρτυς Άγιος Γεώργιος διαδέχεται τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και είναι πλέον ο Πολιούχος Άγιος των Ιωαννίνων.

Την 26^ην Οκτωβρίου 1971 πραγματοποιείται η ανακομιδή των Λειψάνων του Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ. Τα λείψανα του Νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου τοποθετούνται στον τότε νεόδμητο φερώνυμο Ιερό Ναό και αποτελούν πλέον πηγή Χάριτος για την πόλη των γραμμάτων και των τεχνών και τους ευλαβείς προσκυνητές.

Ο μικρός Γιωργάκης από το 1980 εορτάζει το όνομά του την 17^η Ιανουαρίου. Τελείωσε το Λύκειο στον Πειραιά και την Ιατρική Σχολή στα Γιάννινα. Σήμερα καταξιωμένος οικογενειάρχης και γιατρός ζει και εργάζεται στην Γερμανία. Ο Άγιος του δεν του λείπει γιατί και εκεί, η τοπική Εκκλησία (όπως και κάθε τοπική Εκκλησία στην Ελλάδα και το εξωτερικό), τιμά με λαμπρότητα την μνήμη του Νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις Αθλήσαντος.

*Το κείμενο για το Νεομάρτυρα Γεώργιο γράφτηκε από τον π. Εφραίμ για να παρουσιαστεί στις περσινές Κατηχητικές Συνάξεις της Ι. Μ. Ιωαννίνων.