«Έτσι, η Βυζαντινή Εκκλησία
διαφυλάσσοντας σοφά μια κλίμακα θεολογικών αξιών, οι οποίες έδιναν πάντοτε το
προβάδισμα στις βασικές θεμελιώδεις αλήθειες του Ευαγγελίου, απείχε από το να
επιβάλει κάποια δογματική διατύπωση σχετικά με την Μαρία, εκτός από το ότι ήταν
όντως και αληθινά η Θεοτόκος, η "μήτηρ Θεού". Αναμφίβολα, αυτός ο
αξιοπρόσεκτος τίτλος, τον οποίο κατέστησε αναγκαίο η λογική της κυριλλικής
Χριστολογίας, δικαιολογούσε την νυχθημερόν λατρευτική της προσφώνηση ως
"τιμωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ".
Θα μπορούσε ποτέ να αποδοθεί
μεγαλύτερη τιμή σε ανθρώπινο ον; Θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί σαφέστερη βάση για
μια χριστιανική θεοκεντρική ανθρωπολογία;»
Ιωάννου Μάγιεντορφ, «Βυζαντινή
Θεολογία», «Ίνδικτος», Αθήναι 2010, σ. 323.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου