«Φώναζε συνεχῶς σπαρακτικὰ πρὸς τὴν
Παναγία ἕνας μοναχὸς ποὺ ἐπονομαζόταν "ἀπελπισμένος" μέσα ἀπὸ μιὰ
φουρτουνιασμένη θάλασσα λογισμῶν, ποὺ μέσα της ἔνιωθε σιγὰ σιγὰ νὰ πνίγεται
δίχως γυρισμό. Μισοπνιγμένος φώναξε: Παναγιά μου! Σῶσε με! Καὶ τοῦ ἀπαντάει Ἐκείνη,
τὸ Διαμάντι τῆς Ἐκκλησίας: Φώναζε τὸ Ὄνομα τοῦ Γιοῦ μου καὶ τὸ δικό μου καὶ μὴ
φοβᾶσαι! Τοῦ φάνηκε τότε σὰν νὰ πέρασε ἀπὸ δίπλα του μιὰ γλυκιὰ καὶ "λευκὴ"
Μητρικὴ Παρουσία, τὸν χτύπησε στὸ κεφάλι ἐλαφρὰ μὲ τὸ μανδύα Της καὶ τότε, ἄδυτη
αὐγὴ ἀνέτειλε στὴν καρδούλα του! Παρθένα μου σῶζε κείνους ποὺ παλεύουν μὲ τὰ
πάθη τους καὶ δὲν ἔχουν τί-πο-τε ἄλλο νὰ κάνουν ἀπὸ τὸ νὰ σὲ φωνάζουν
θρηνώντας!» (Διήγηση)
π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου