«Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα...»

«Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα... Η ευχή του αγίου Συμεών λέγεται από τους ιερείς καθημερινά στην απόλυση του Εσπερινού. Ο Εσπερινός είναι η ακολουθία η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της νέας εορτής, την αρχή μίας ακόμα λειτουργικής ημέρας. Η πρώτη ακολουθία του νυχθημέρου. Εκείνη την ώρα λοιπόν υποδεχόμαστε με δοξολογία την έκφραση ακόμα μιας εορταστικής ευκαιρίας. Ευχαριστούμε γιατί είδαμε και πάλι να προβάλλει το μεγαλείο του Θεού σε μια νέα ημέρα. Ακόμα μια φορά ο Θεός μας αποκαλύπτει και μας αξιώνει τα μεγαλεία Του. Σε λίγο σκοτάδι θα απλώσει την επιφάνεια της γης και θα έρθει η νύχτα. Η νύχτα όμως συμβολίζει το τέλος αυτού του κόσμου και την Ανατολή από ψηλά του Φωτός του Κυρίου, ο οποίος θα έρθει "ως κλέπτης εν νυκτί". Με τον ίδιο τρόπο που φανερώθηκε στον Συμεών στον ναό της δόξης Του, θα φανερωθεί σε όσους τον αγαπούν από άκρου έως άκρου της γης, μέσα σε μια φοβερή ακαριαία στιγμή μεγαλείου, για να τους καταυγάσει με φως και να ζήσουν για πάντα μαζί Του.

Ο Εσπερινός είναι όμως και το σύμβολο της Δημιουργίας, της πρώτης ημέρας όπου ο Θεός είπε "γενηθήτω φως και εγένετο φως". Ο ερχομός του Χριστού στην γη είναι ο ερχομός όχι πλέον του κτιστού, αλλά του ακτίστου φωτός σε κάθε άνθρωπο πάνω στην γη, που θα Τον προσλάβει ως φως και δεν θα τον απορρίψει. Αυτός θα αξιωθεί να ονομαστεί τέκνον φωτός και καινή κτίσις, δηλαδή δημιουργία νέα!

Κάθε φορά που εμείς οι ιερείς εκκλησιάζουμε ένα βρέφος, σαράντα μέρες μετά την γέννηση του, αισθανόμαστε κάτι ελάχιστο από την πρώτη εκείνη χαρά του Συμεών και την κατανυκτική αποκάλυψη και απαντοχή του Εσπερινού. Εκείνη την στιγμή εναγκαλιζόμαστε την αθανάτιση της ελπίδας και την συνέχιση της εκκλησίας. Ιδού! Στην αγκαλιά μας φέρουμε τον ίδιο τον Χριστό παρατεινόμενο για ακόμα μια φορά μέσα στον κόσμο. Εναγκαλιζόμαστε μια χριστοειδή μορφή, έναν δυνάμει Θεό, με προοπτική να προοδεύσει ως φως εκ φωτός όχι μόνο πάνω στην γη αλλά και στην αιωνιότητα».

π. Παντελεήμων Κρούσκος