«Η εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, έχει μια
βαθιά ερωτική διάσταση. Μια απίστευτη σκηνή αγάπης και προσμονής. Ένας Γέροντας
περιμένει χρόνια να κρατήσει στα χέρια του την πληρότητα της ζωής. Και όταν την
συναντάει στα μάτια ενός παιδιού, που είναι ο Υιός του Θεού, λέει με ερωτική
παραφορά, «ναι, τώρα μπορώ να πεθάνω…» Φοβερό!! Να λες με παρρησία τώρα μπορώ
να πεθάνω γιατί συνάντησα αυτό που μια ζωή ποθούσε η καρδιά μου.
Μου θύμισε μια πληγωμένη κοπέλα που όταν για πρώτη φορά έζησε
την αγάπη στην αναστάσιμη διάστασή της, μου είπε "πάτερ, έζησα.. τώρα
μπορώ να πεθάνω ακόμη και αύριο". Ας κρατήσουμε τούτο από την εορτή. Να περιμένεις χρόνια την αγάπη, να ακούς τα αργά βήματά της, να κοιτάς
τον έρωτά σου, να κρατάς την αγάπη σου αγκαλιά, ο Θεός να σαρκώνεται σε κάθε
κύτταρο σου και να πεθαίνεις δίχως φόβο, γιατί συνάντησες αυτό που μια ζωή
περίμενες. Και μπορεί, ναι, ίσως μπορεί να βαδίζει πολλές φορές αργά ο Χριστός,
αλλά έρχεται, πάντα έρχεται...».
π. λίβυος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου