Η Αγία Μεγαλομάρτυς Αικατερίνη

Πολλούς σοφούς και επιστήμονες γνώρισε ο κόσμος. Και παλαιότερα και στους νεώτερους χρόνους θαύμασε τη σοφία τους και θαμπώθηκε από τις γνώσεις τους. Πόσο όμως κράτησε ο θαυμασμός; Συνήθως πολύ λίγο. Μετά τον θάνατό τους, ξεχάσθηκε και η αξία τους και μόνο στην θύμηση ολίγων ανθρώπων ζουν, ανθρώπων των γραμμάτων ή στα βιβλία των βιβλιοθηκών. Πόσο διαφορετικά όμως είναι τα πράγματα για τους Αγίους; Εκείνοι «εις τον αιώνα ζώσι», δηλ. ζουν αιώνια. Όσα χρόνια κι αν περάσουν ζουν, στις καρδιές εκατομμυρίων πιστών, οι οποίοι τους θαυμάζουν τους ευλαβούνται και τους τιμούν. 

Μία φωτεινή μορφή ανάμεσα στα αναρίθμητα αστέρια του νοητού στερεώματος είναι και η Αγία Μεγαλομάρτυς Αικατερίνη, της οποίας σήμερα γιορτάζουμε την μνήμη. Όμως γιατί έγινε τόσο ονομαστή η Αικατερίνη; Γιατί αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους πιστούς; Τι κάνει χιλιάδες η εκατομμύρια πιστών να την τιμούν σήμερα; Όλα αυτά τα ερωτήματα απαντώνται εάν μελετήσουμε με προσοχή τον βίο και το μαρτύριο Της. Η πίστη, η κατά Θεόν Σοφία, η αφιέρωσή της, ο πόθος και η λαχτάρα της για το Χριστό, ήταν εκείνα που την ανέδειξαν λαοφιλή αγία.

Γεννημένη στην ξακουστή πόλη της Αλεξάνδρειας από πλούσιους γονείς. Πανέμορφη στην όψη, ευγενής στον χαρακτήρα της, πάνσοφος στην πνευματική της καλλιέργεια. Πιστή στο Χριστό, ταπεινή και μετρημένη, έχοντας δοσμένη την καρδιά της στο Νυμφίο Της Εκκλησίας, συλλαμβάνεται και οδηγείται μπροστά στο κριτήριο και εκεί ομολογεί την πίστη Της.

Ο αυτοκράτορας Μαξιμιανός συγκεντρώνει όλους τους σοφούς της Αλεξάνδρειας και προκαλεί σε διάλογο την Αικατερίνη. Σκοπός του να ντροπιάσει τη μάρτυρα. Όμως τα σχέδια του αποτυγχάνουν, διότι στη μάχη αυτή νικητής είναι ο Χριστός. Ο Μαξιμιανός τότε δίνει εντολή και συλλαμβάνουν την αγία κι αφού την υπέβαλλαν σε φρικτά βασανιστήρια, όπως εκείνο του τροχού, τέλος διατάσσει τον αποκεφαλισμό της και με αυτό τον τρόπο, ενώ χύνεται το νεανικό αίμα της Αικατερίνης, ποτίζεται το δένδρο της πίστεως.