Παρασκευή,
19 Οκτωβρίου, 1973
«Η κατάρα
της δουλειάς».
Πολλοί άνθρωποι όμως, αν όχι η πλειοψηφία, ηδονίζονται με την αχαλίνωτη δραστηριότητα, επειδή φοβούνται να σταθούν πρόσωπο προς πρόσωπο με τη ζωή, με τον εαυτό τους, με τον θάνατο. Βαριούνται, και η πλήξη είναι το βασιλειο του Διαβόλου. Βαριεστημένοι και φοβισμένοι, κλείνουν τα αυτιά τους με τη δράση, με τις ιδέες και τις ιδεολογίες. Το κλειδί που ανοίγει τον πολιτισμό μας είναι μια αισιόδοξη δραστηριότητα με ίχνη φόβου και πλήξης. Δίχως Θεό, όλα είναι δυνατά, αλλά αυτό το «όλα» είναι πάρα πολύ τρομακτικό και πληκτικό. Μου φαίνεται πως πρώτιστο καθήκον της Εκκλησίας είναι ν' αρνηθεί να λάβει μέρος στη λογική και στους κώδικες αυτού του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να φωτίσει τον κόσμο, αν πρώτα δεν τον απορρίψει ολοκληρωτικά. Αυτό που χρειάζεται στον σύγχρονο Χριστιανισμό είναι θάρρος και πνευματική ελευθερία: ποτέ μην ενδώσετε στην «κατανόηση», στην «ανάμειξη», στην «επιβίωση του κόσμου».
Πολλοί άνθρωποι όμως, αν όχι η πλειοψηφία, ηδονίζονται με την αχαλίνωτη δραστηριότητα, επειδή φοβούνται να σταθούν πρόσωπο προς πρόσωπο με τη ζωή, με τον εαυτό τους, με τον θάνατο. Βαριούνται, και η πλήξη είναι το βασιλειο του Διαβόλου. Βαριεστημένοι και φοβισμένοι, κλείνουν τα αυτιά τους με τη δράση, με τις ιδέες και τις ιδεολογίες. Το κλειδί που ανοίγει τον πολιτισμό μας είναι μια αισιόδοξη δραστηριότητα με ίχνη φόβου και πλήξης. Δίχως Θεό, όλα είναι δυνατά, αλλά αυτό το «όλα» είναι πάρα πολύ τρομακτικό και πληκτικό. Μου φαίνεται πως πρώτιστο καθήκον της Εκκλησίας είναι ν' αρνηθεί να λάβει μέρος στη λογική και στους κώδικες αυτού του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να φωτίσει τον κόσμο, αν πρώτα δεν τον απορρίψει ολοκληρωτικά. Αυτό που χρειάζεται στον σύγχρονο Χριστιανισμό είναι θάρρος και πνευματική ελευθερία: ποτέ μην ενδώσετε στην «κατανόηση», στην «ανάμειξη», στην «επιβίωση του κόσμου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου