Όταν ακούσεις ότι ο Χριστός κατέβηκε στον άδη και ελευθέρωσε όλες τις ψυχές που ήταν εκεί, μη νομίζεις ότι αυτό είναι μακριά από όσα γίνονται σήμερα. Να θεωρείς δηλαδή ότι η καρδιά είναι ο τάφος και εκεί είναι θαμμένοι οι λογισμοί και ο νους, μέσα στο βαθύ σκοτάδι. Έρχεται λοιπόν ο Κύριος στις ψυχές που Τον επικαλούνται από τον άδη, δηλαδή στο βάθος της καρδιάς, και εκεί διατάζει τον θάνατο: "άφησε, του λέει, ελεύθερες τις φυλακισμένες ψυχές, οι οποίες ζητούν εμένα που μπορώ να τις σώσω". Κατόπιν, αφού σηκώσει τη βαριά πέτρα που σκεπάζει την ψυχή, ανοίγει τον τάφο και ανασταίνει τον πράγματι νεκρό και ελευθερώνει τη φυλακισμένη ψυχή από τη σκοτεινή φυλακή".
Αγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου