Πνευματικόν ἄνθρωπο, λέγει ὁ κόσμος τόν ἄνθρωπο πού ξέρει γράμματα. Μά ἀληθινά πνευματικός ἄνθρωπος εἶναι αὐτός πού ἔχει κάποια ἰδιαίτερη ψυχική εὐαισθησία καί καθαρότητα, πού δέν τήν ἔχουνε οἱ ἄλλοι, καί πού τόν κάνει νά ὑποφέρει κρυφά γιά ὅλους καί γιά ὅλα, σάν νά ΄ναι ἐκεῖνος ὁ φταίχτης γιά τίς ἀδυναμίες τους καί γιά τά στραβά πού γίνουνται στόν κόσμο. Κι αὐτό δέν τό κάνει σάν ἕνα χρέος, ἀλλά σάν νά ΄ναι ἀνάγκη του, γιατί ἀλλοιῶς δέ μπορεῖ νά ζήσει.
Γι΄ αὐτόν ὁ πόνος κι ἡ θυσία εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή του, ὅπως στούς πολλούς εἶναι τό συμφέρον. Ὁ ἀληθινός πνευματικός πύργος εἶναι ὁ Χριστός, «ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου», κι οἱ πολεμιστές πού πολεμᾶνε ἀπάνω σ΄ αὐτόν τόν πύργο εἶναι οἱ χριστιανοί, δηλαδή οἱ ἀληθινοί πνευματικοί ἄνθρωποι. Ὁ πολύς κόσμος δέν νοιώθει τή δυστυχία τή δική του ὅσο τή νοιώθει ὁ πνευματικός ἄνθρωπος, κι οὔτε τόν πόνο του τόν νοιώθει τόσο, ὅσο πονᾶ γιά τούς ἄλλους αὐτός ὁ πνευματικός ἄνθρωπος, κατά τόν λόγο πού εἶπε ὁ Ἠσαΐας γιά τόν Χριστό : «Οὗτος τάς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καί περί ἡμῶν ὀδυνᾶται...Αὐτός ἐτραυματίσθη διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν...Τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν».
~ Φώτης Κόντογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου