Από που κι ως που ένας άδειος τάφος αποτελεί απόδειξη ανάστασης εκ νεκρών; Και όμως! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος αφηγηματικός τρόπος για να παρουσιαστεί η ανάσταση του Χριστού ως αυτό που πραγματικά ήταν και είναι ανά τους αιώνες: πρόκληση στην λογική και κλήση στην πίστη! Ναι πράγματι, Χριστός Ανέστη! Ο Πατήρ ανέστησε τον Υιό από αγάπη, η αγάπη είναι δυνατότερη από το θάνατο! Ο λίθος της αρρώστιας και του θανάτου που μας πλακώνει το στήθος αποκυλίστηκε!
Τα Ευαγγέλια είναι παρηγορητικά, επειδή ακριβώς δεν εξωραΐζουν ιδεαλιστικά την κατάστασή μας. Βλέπουν και λένε καθαρά πόσο δύσκολο είναι να πιστέψει κανείς ότι ο σταυρωμένος αναστήθηκε… Όποιος έλκεται από το λόγο και το πρόσωπο του Χριστού ας μη βασανίζεται με ερωτήματα για την Ανάστασή του και την ανάσταση των νεκρών (αυτά τα δύο είναι ένα). Οι χριστιανοί δεν ξεκινάμε από το τέλος, (την Ανάσταση), αρχίζουμε από την αρχή: Πασχίζουμε δηλαδή να τηρήσουμε το λόγο του Χριστού, να κάνουμε τα έργα της καλοσύνης και της αγάπης, να συναντήσουμε το Χριστό στον λόγο του και να τον αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο των φτωχών και των ξένων, να επιδέσουμε τις πληγές του στις πληγές των άλλων. Να τον συναντήσουμε επίσης στην ευχαριστιακή σύναξη της κοινότητας.
Ο Αναστημένος Χριστός δεν είναι άλλος από τον λόγο του, τον λόγο της αγάπης και της συγχώρεσης. Και να τον πούμε και στους άλλους αυτόν τον λόγο. Για όλα τα υπόλοιπα ας Του αφήσουμε την πρωτοβουλία.
«Σταύρος Ζουμπουλάκης,
Ανθοδέσμη για την Μεγάλη Εβδομάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου