«Γιατί, όμως, «γεννάται» και όχι «εγεννήθη;». Είναι πολύ συνηθισμένο, βέβαια στους ρήτορες, όπως λέει ένας παλαιός ερμηνευτής «να προσφέρουν τα περασμένα πράγματα εις χρόνο ενεστώτα, για να δείξουν αυτά ως παρόντα εις τα ομμάτια των ακροατών και ακολούθως να κάμουν αυτούς περισσότερον θεατάς, παρά ακροατάς». Όμως, για τον καθένα Χριστιανό που το ακούει, το διαβάζει ή το ψάλλει, εκείνο το «γεννάται» δηλώνει μια καινούργια γέννηση του Χριστού μέσα του. Τώρα, αυτή τη στιγμή «γεννάται» ο Χριστός. Ετοίμασε το σπήλαιό σου -λέγει στον καθένα μας. Διώξε από μέσα σου κάθε αμαρτωλή σου πράξη ή σκέψη και τρέξε να τον προϋπαντήσεις. Υψώσου από τη γη κι από τα γήινα για να δώσεις την αγάπη σου όλη σ' Εκείνον, που κατεβαίνει τώρα στη γη για σένα. Αν δεν έχεις τίποτα άλλο να του προσφέρεις για δώρο, όπως οι Μάγοι και οι Ποιμένες, βγάλε από πάνω σου τις αμαρτίες και πρόσφερέ τις -θ' αδειάσει έτσι ο «τόπος εν τω καταλύματί» σου, για να φιλοξενήσεις τον Ερχόμενον ως νήπιον. Μην αργείς και μην αναβάλλεις. Τώρα «Χριστός γεννάται». Τώρα υποδέξου Τον στη φάτνη της ψυχής σου...».
Π.Β. Πάσχος, «Έρως Ορθοδοξίας»,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου