«Ουσιαστικά οι τέσσερις αυτές Κυριακές προετοιμασίας μας πριν
την Σαρακοστή, έχουν το ένα και το αυτό νόημα: τη μύηση στην ευσπλαχνία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γνησιότητας ορθοδοξίας από την ευσπλαχνία. Ο
Κύριος είπε: Να είστε σπλαχνικοί, γιατί ο Ουράνιος Πατέρας σας είναι
σπλαχνικός. Η ευσπλαχνία είναι η αληθινή νηστεία, είναι το νόημα και το κέντρο
της τεσσαρακοστής. Χωρίς σπλάχνος και αγάπη χανόμαστε στο αχανές της νηστείας
πέλαγος. Άσπλαχνος ο Φαρισαίος μπροστά στον τελώνη και τους άλλους,
εγωκεντρικός, αυτοαναφερόμενος, προδικάζει την τύχη όλων των αμαρτωλών.
Άσπλαχνος και σκανδαλισμένος ο πρεσβύτερος υιός της παραβολής του Ασώτου,
απέναντι στον ίδιο τον αδελφό του , τον πρώην νεκρό και χαμένο, δεν του
χαλαλίζει την αγάπη του πατέρα. Άσπλαχνοι οι εξ ευωνύμων της παραβολής της
Κρίσης καταλογίζουν στους πεινασμένους, στους διψώντες, τους ξένους, τους
γυμνούς, τους ασθενείς, τους φυλακισμένους δίκαια καταδίκη στην πενία και την
ανέχεια για τις πιθανές αμαρτίες τους και τους καταδικάζουν στο περιθώριο της
αδιαφορίας και της εκδίκησης. Άσπλαχνοι όσοι δεν συγχωρούν και μνησικακούν και
δεν υπακούουν στις ευαγγελικές εντολές της Κυριακής της Συγχώρησης.
Πρωταγωνιστές λοιπόν αυτής της περιόδου είναι οι άσπλαχνοι.
Το Τριώδιο μας φέρνει προ τρομακτικών ευθυνών, μας
αποκαλύπτει και μας ξεγυμνώνει για την πιθανή ασπλαχνία μας, την αποξένωση μας
από το πραγματικό νόημα της αγάπης πού είναι η συγχώρηση: να χωράμε τους
πάντες. Ουδείς αγεωμέτρητος εισίτω στην παλαίστρα της αγάπης. Αν δεν συγχωρείς
μην προχωρείς. Το Πάσχα κατακτάται μόνο από τους εύσπλαχνους, από αυτούς πού
ζηλώνουν τον Πατέρα τους τον Ουράνιο».
π. Παντελεήμων Κρούσκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου