«Το βρέφος το κείμενον εν τη φάτνη...»

 

Συνδράμωμεν τοις Μαγοις, τοις Ποιμέσι συνέλθωμεν. Ίδωμεν Θεόν εν τοις σπαργάνοις. Ίδωμεν Παρθένον γαλουχούσαν, φρικτόν θέαμα!

Αναζητήστε τον Χριστό, κρατήστε Τον και μη Τον αφήσετε ποτέ. Αυτός είναι η εντός ημών βασιλεία, αυτός ο πολύτιμος μαργαρίτης, αυτός η πτωχεία του πνεύματος, ο ελεήμων, η δικαιοσύνη, ο ειρηνοποιός, το υπέρ παν όνομα, η κορύφωση, η πληρότητα και ο λόγος κάθε μακαρισμού. Άλλη αγάπη και ειρήνη δεν έχει δοθεί, ούτε θα δοθεί στον κόσμο. Οι μάγοι τρέχουν από την ανατολή για να Τον προσκυνήσουν στην δύση. Οι μάγοι πορεύονται να εορτάσουν το τέλος ενός κόσμου και να ζήσουν πρώτοι την Αρχή της καινής βασιλείας. Αυτό δηλοί ότι με την γέννηση του Χριστού, ο παλαιός κόσμος έδυσε. Ο Χριστός ονομάζεται Σημείον από τον άγγελο που ευαγγελίζεται στους ποιμένες. Σημείον σημαίνει αποκάλυψη ενός θαυμαστού γεγονότος. Το βρέφος το κείμενον εν τη φάτνη είναι το Σημείον, πως ο κόσμος γέρασε και έφτασε στο τέλος του γι αυτό και Εκείνος έγινε Βρέφος για να τον ανακαινίσει.