«Η Παναγία ως πρότυπο πνευματικής τελειώσεως»

Του Διονύση Πομόνη,
Πτυχιούχου Α.Ε.Α. Βελλάς Ιωαννίνων

«Ο λόγος  για την Παναγία Μητέρα του Χριστού και όλων μας και το πώς Αυτή έγινε το παντοτινό και φωτεινό πρότυπο πνευματικής τελειώσεως.

Η αρετή, έτσι όπως προβάλλεται μέσα από την εκκλησιαστική - πατερική γραμματεία, είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη του ανθρώπου, αφού εκφράζει το κάλλος, με το οποίο απλόχερα κόσμησε ο Δημιουργός τον άνθρωπο. Ο δρόμος της αρετής, τον οποίο βάδισαν όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας αποτελεί ουσιαστικά την προσπάθεια προσέγγισης του «καθ’ ομοίωσιν», δηλαδή της παραδείσιας πρώτης εκείνης πραγματικότητας και συμπίπτει άμεσα με την οικείωση των δωρεών του Παρακλήτου μέσω της κοινωνίας των μυστηρίων.  Πρώτος, ο Απόστολος των Εθνών Παύλος αναλύοντας το οντολογικό περιεχόμενο της αρετής, την παρουσιάζει ως τον «εν Πνεύματι» ανακαινισμό του ανθρώπου. Προχωρώντας λίγους αιώνες πιο πέρα και συγκεκριμένα στην πατερική γραμματεία των βυζαντινών – αυτοκρατορικών χρόνων, παρατηρούμε ότι ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας παρουσιάζει την αρετή, τον δρόμο δηλαδή της πνευματικής τελειώσεως ως ένα εκούσιο αγαθό, έργο της ελεύθερης ανθρώπινης βούλησης και όχι ως κάτι εξωπραγματικό που επιβλήθηκε νομοτελειακά στα ήθη των ανθρώπων.

Η Παναγία μας τώρα, αγαπητοί αδελφοί, η ταπεινή εκείνη κόρη της Ναζαρέτ, η οποία κατά την ορθόδοξη χριστιανική μας παράδοση εκλέχτηκε προαιώνια από τον Θεό για να γίνει η Μητέρα του Υιού και Λόγου Του και έτσι κατ’ επέκτασιν και Μητέρα όλου του ανθρωπίνου γένους, ήταν η πρώτη που εβάδισε στα δυσθεώρητα ύψη της αρετής.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος Της στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας προήλθε από την προσωπική αγιότητά Της, η οποία ήταν καρπός της ελεύθερης βούλησής Της και της Θείας  Χάριτος.  Η ύψιστη δεκτικότητα της Θείας Χάριτος από την Παναγία, η υπακοή Της στη βούληση του Θεού, η αγιότητα, η ακλόνητη πίστη και η πηγαία αγάπη Της  ήταν τα ιδιαίτερα χαρίσματα εκείνα που την κατέστησαν άξια να φέρει στον κόσμο θεοπρεπώς τον θεάνθρωπο Χριστό και να παραμείνει παρθένος «προ τόκου, εν τόκω και μετά τόκον».

Ο δρόμος της πνευματικής τελειώσεως έχει μία  μόνον πορεία από τα κάτω προς τα άνω, από τον κόσμο της ύλης και της φθοράς στον κόσμο του πνεύματος και της αφθαρσίας. Η Παναγία η Μητέρα όλων μας ως η πρώτη όπως παραπάνω  ετόνισα εβάδισε τον δρόμο αυτό έγινε η δική μας γέφυρα «η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν». Έτσι η Θεοτόκος έγινε σημείο πνευματικής  αναφοράς για τους χριστιανούς όλων των αιώνων, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν ως στόχο και να προσπαθούν με όλες τις ψυχικές και σωματικές τους δυνάμεις να προσεγγίσουν κάποιες από τις αρετές Της, ακολουθώντας την έτσι στα φωτεινά εκείνα ύψη της πνευματικής τελειώσεως, όπου ο άνθρωπος θα επιστρέψει στην πραγματική κοινωνία με το Θεό!».

Πηγή: nyxthimeron.com