Η χριστιανική ασκητική του σώματος πρέπει να στοχεύει στην ευσέβεια και να έχει πνευματικούς στόχους. Στη διάρκεια της νηστείας και με τη βοήθειά της πολεμούμε και ενάντια στον θυμό, τη φιλαργυρία, την πλεονεξία, τον φθόνο, την καταλαλιά, την κατάκριση. Οι Πατέρες τονίζουν πολύ συχνά, ότι νηστεύοντας την τροφή δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον κατ΄ εξοχήν πνευματικό αγώνα.
Ο σκοπός της άσκησης του σώματος με τη νηστεία, που είναι να διευκολύνει την πνευματική ζωή, δεν πρέπει να χάνεται ποτέ. Γιατί τότε είναι εντελώς άχρηστη και δεν διαφέρει σε τίποτε από τη δίαιτα σε ένα διατροφολογικό κέντρο ή την άσκηση του σώματος σε γυμναστήριο. και στις δύο περιπτώσεις ο στόχος είναι καθαρά ατομιστικός και αφορά την ενίσχυση του εγώ και της εικόνας μας. Η νηστεία , ως πνευματική άσκηση πρέπει να έχει ως μοναδικό στόχο τη μεταστροφή και την αλλαγή στη στάση ζωής, που επιτρέπει στον άνθρωπο να δώσει και πάλι την πρώτη θέση στην επιθυμία του Θεού και στην προσοχή του Θεού. Του δίνει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει ότι ο Θεός αποτελεί γι΄αυτόν το μόνο απόλυτο, τον μοναδικό αληθινό σκοπό της ύπαρξής του...
π. Αλέξανδρος και Αγγελική Καριώτογλου: Του Λόγου το Αληθές, εκδ. Γρηγόρης, σ.236-237.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου