«Στη χαρά για το ανοιχτό πλήρωμα
του Θεού, από το οποίο δεν δεχόμαστε μόνο "χάριν αντί χάριτος", αλλά
επίσης λαμβάνουμε, όπως μπορούμε πλέον να πούμε, ζωήν αντί ζωής, η ζωή που
ζούμε εδώ και τώρα είναι ήδη "μεταμορφωμένη" και καθίσταται μια
εορταστική ζωή, ένας βίος εορταζόμενος.
Με τη χαρά εισέρχεται σε αυτή τη ζωή η μουσική και η φαντασία, προκειμένου η ζωή να μη βιώνεται μόνο, αλλά να αποκτά επίσης μορφή και έκφραση. Η ζωή τότε δεν αποκαθίσταται μόνο, αλλά και εκφράζεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Η ίδια η ζωή που βιώνουμε καθίσταται μια δοξολογία.
Ακόμα και καταμεσής στις οδύνες και το φόβο, η κοινωνία με τον Εσταυρωμένο Χριστό φέρνει μέσα στη ζωή σπινθήρες εμπιστοσύνης και φώτα ελπίδας. Οι πιστοί κατέχουν άραγε αυτή τη χαρά μόνο για τον εαυτό τους, μέσα σε έναν κόσμο εχθρικό απέναντι σ' αυτούς και απέναντι στη ζωή; Όχι, η μεταμόρφωση της ζωής που βιώνουν στη χαρά της αναστάσεως είναι γι' αυτούς μια μικρή αρχή της μεταμόρφωσης ολόκληρου του κόσμου».
Με τη χαρά εισέρχεται σε αυτή τη ζωή η μουσική και η φαντασία, προκειμένου η ζωή να μη βιώνεται μόνο, αλλά να αποκτά επίσης μορφή και έκφραση. Η ζωή τότε δεν αποκαθίσταται μόνο, αλλά και εκφράζεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Η ίδια η ζωή που βιώνουμε καθίσταται μια δοξολογία.
Ακόμα και καταμεσής στις οδύνες και το φόβο, η κοινωνία με τον Εσταυρωμένο Χριστό φέρνει μέσα στη ζωή σπινθήρες εμπιστοσύνης και φώτα ελπίδας. Οι πιστοί κατέχουν άραγε αυτή τη χαρά μόνο για τον εαυτό τους, μέσα σε έναν κόσμο εχθρικό απέναντι σ' αυτούς και απέναντι στη ζωή; Όχι, η μεταμόρφωση της ζωής που βιώνουν στη χαρά της αναστάσεως είναι γι' αυτούς μια μικρή αρχή της μεταμόρφωσης ολόκληρου του κόσμου».
Jurgen Moltmann, «Ο ερχόμενος
Θεός. Χριστιανική εσχατολογία», εκδ. «Άρτος Ζωής», Αθήνα 2013, σ. 455.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου