Έλαμπε ο ήλιος σ’ έρημα βουνά και καθαρόν αέρα, φώτιζε ως μέσα χρώματα, ρωγμές, σκοτάδια, ανατροπές, όνειρα, πόθους κι ακυρώσεις, έργα παρατημένα, βήματα αργά σ’ εγκαταλελειμμένα εθνικά ερείπια, έκθετα, ξεγυμνωμένα, δεν χαμπαριάζουν πια ούτε παρελθόντα, ούτε μέλλοντα, βουβά κι ανέκφραστα, ανεκτίμητα, ακινητούν σπαρακτικά παρόντα, άλυτα μπερδεμένα μυστικά, αδυσώπητα ωραία. Αντίσταση αυτονόητη, ηρωισμοί ανεκπλήρωτοι, αξέχαστο έπος. 28η Οκτωβρίου ‘24...
Χρήστος Μποκόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου