«Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινὴ πολιτεία, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός· εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τοὺς πιστοὺς βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς κατὰ τῶν πολεμίων. Τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον» (Κοντάκιον).
Η ημέρα της Ύψωσης του Σταυρού, αν και έχει προφανώς «πολιτική» προέλευση, κατέχει θέση μεγάλης σημασίας στην Εκκλησία σήμερα. Εξακολουθεί να υπάρχει ως ημέρα νηστείας και προσευχής, μια μέρα στην οποία θυμόμαστε ότι ο Σταυρός είναι το μόνο άξιο σύμβολο της πίστης μας και ότι η σωτηρία μας δεν έρχεται από κάποιες επίγειες νίκες, αλλά μόνο από την πραγματική και διαρκή νίκη της Σταύρωσης του Χριστού και της δικής μας συσταύρωσης μαζί Του...
Κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, οι Χριστιανοί αφιερώνουν ξανά τη ζωή τους στον Εσταυρωμένο Κύριο και δίνουν την αμέριστη πίστη τους σ’ Αυτόν, με τη λατρεία του Σταυρού, στον οποίο καρφώθηκαν τα άγια μέλη Του. Αυτό είναι για την Εκκλησία το νόημα αυτής της άγιας μέρας, που είναι ημέρα νηστείας και μετανοίας.
π. Θωμάς Χόπκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου