Σχόλιο στο Α΄ Ανάγνωσμα του Εσπερινού της Κυριακής των Αγίων Πατέρων της Ζ´ Οικουμενικής Συνόδου: Γεν 14:14-20α-β.
Η Παλαιά Διαθήκη φαίνεται να δίνει μια μοναδική λύση στο πρόβλημα του θρησκευτικού πλουραλισμού, που μπορεί να συνοψιστεί στο σχήμα: «Ανεκτικότητα προς τα έξω - Μη ανεκτικότητα προς τα μέσα.» Η ανεκτικότητα προς τα έξω συνίσταται στην αναγνώριση της παγκοσμιότητας του Θεού και της δυνατότητάς του να επιλέγει διάφορους δρόμους προσέγγισης των ανθρώπων. Με την ένταξη όλων των ανθρώπινων θρησκευτικών επιλογών στο σχέδιο του ενός και μοναδικού Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων διασφαλίζεται από τη μια μεριά η μη σχετικοποίηση της ιδιαίτερης θρησκευτικής πίστης και από την άλλη η μη απαξίωση της πίστης των άλλων. Έτσι, η λύση που προτείνει η Παλαιά Διαθήκη μπορεί να αποτελέσει το ιδανικότερο μοντέλο για τους σύγχρονους διαθρησκειακούς διαλόγους, οι οποίοι δεν πρέπει να αποσκοπούν στην κατά ιεραποστολικό τρόπο μεταστροφή των ανθρώπων, ούτε προσφέρονται για εφαρμογή της διαλεκτικής αρχής, σύμφωνα με την οποία μια ‘‘θέση’’ συγκρούεται προς μια ‘‘αντίθεση’’ για να προκύψει μια ‘‘σύνθεση’’, καθώς στόχος των διαλόγων δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η παραγωγή ενός νέου, από όλους αποδεκτού θρησκειακού τύπου...
Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου