Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018

«Με τη σ ι ω π ή και με τη π ρ ά ξ η...»



6 Αυγούστου: γιορτή της Μεταμόρφωσης:
Ο πειρασμός του πιστού να αποσυρθεί από τη λάσπη της ιστορίας, να δραπετεύσει από τα ζόρικα της κοινωνίας, και να «αναπαυτεί» σε κάποια υπέροχη θεοτική εμπειρία, σαν μια πνευματική ελίτ.
Στο περιστατικό της Μεταμόρφωσης, o Χριστός απάντησε στον πειρασμό αυτό με τη σ ι ω π ή και με τη π ρ ά ξ η: Κατέβηκε από το βουνό της θεοτικής εμπειρίας για να συνεχίσει την πορεία του με τους ταλαίπωρους της ιστορίας (αμέσως μετά την κατάβασή του από το βουνό, το ευαγγέλιο αφηγείται τη συνάντησή του με δυστυχισμένους που ζητούσαν θεραπεία). Αλλά η πορεία του Χριστού δεν είναι η περαντζάδα ενός celebrity. Είναι η πορεία συνοδοιπόρου και σ υ μ π ά σ χ ο ν τ ο ς (η πορεία φτάνει στη δική του σταύρωση), και ελευθερωτή: η πορεία του θα καταλήξει στην Ανάστασή του, η οποία προδηλώνει την μελλοντική μεταμόρφωση όλου του κόσμου, την τελική νίκη της Ζωής.
Δυσκολοχώνευτο: Στην Ανάσταση θα φτάσει η βιωμένη οδύνη –όχι μια virtual reality. Και θα φτάσει όχι με αναμονή, αλλά με ενεργητική πορεία στη λάσπη της ιστορίας, με μάχες καθημερινής αναμέτρησης με το κακό.
Μπαίνει σε δοκιμασία η λογική μας; Φυσικά! Μα μου φαίνεται απείρως πιο παράλογο να θεωρήσω τέρμα των πάντων τη λάσπη.

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου