Στη Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης…Στο νησάκι της λίμνης Παμβώτιδας…
Σάββατο 31 Ιουλίου 2010
Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010
Τα μοναστήρια του νησιού
«Φιλανθρωπηνοί, Στρατηγόπουλοι, Αψαράδες… άρχοντες της Βασιλεύουσας και Ιωαννινιώτες επέλεξαν το νησί της Παμβώτιδας λίμνης και ανήγειραν μονές, μικρά αρχιτεκτονικά σύνολα, με σεβασμό στην κλίμακα και το μέτρο.
Τα εναρμόνισαν με η θεία δημιουργία και τα χωροθέτησαν αδελφικά και σύμμετρα σ’ όλες τις πλευρές του, με γνώμονα την προϋπάρχουσα αγιασμένη παρουσία ησυχαστών…
Τα κόσμησαν με νωπογραφίες ανεξίτηλου απεικονισμού των δογμάτων της Εκκλησίας των ορθοδόξων για να μην “παλαιωθούν” απ’ τον γραμμικό άξονα του χωροχρονικού συνεχούς, που ονομάζεται ιστορία. Έτσι “ισχύουν” ως εικόνα -καλλιτεχνικό αξίωμα- ενός κοινού τρόπου βίου, του πολιτισμού μας…».
Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος -
Τα εναρμόνισαν με η θεία δημιουργία και τα χωροθέτησαν αδελφικά και σύμμετρα σ’ όλες τις πλευρές του, με γνώμονα την προϋπάρχουσα αγιασμένη παρουσία ησυχαστών…
Τα κόσμησαν με νωπογραφίες ανεξίτηλου απεικονισμού των δογμάτων της Εκκλησίας των ορθοδόξων για να μην “παλαιωθούν” απ’ τον γραμμικό άξονα του χωροχρονικού συνεχούς, που ονομάζεται ιστορία. Έτσι “ισχύουν” ως εικόνα -καλλιτεχνικό αξίωμα- ενός κοινού τρόπου βίου, του πολιτισμού μας…».
Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος -
Ηγούμενος των Μονών Ελεούσης και Σωτήρος Νήσου
(Απόσπασμα από το προλογικό του σημείωμα στην έκδοση «Τα μοναστήρια του νησιού των Ιωαννίνων»)
(Απόσπασμα από το προλογικό του σημείωμα στην έκδοση «Τα μοναστήρια του νησιού των Ιωαννίνων»)
Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Μίκης Θεοδωράκης
Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 29 Ιουλίου του 1925...
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη - ποταμό του κορυφαίου μας δημιουργού, όπως δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο στα«Νέα»:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4585958&ml=1
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη - ποταμό του κορυφαίου μας δημιουργού, όπως δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο στα«Νέα»:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4585958&ml=1
Τρίτη 27 Ιουλίου 2010
1η Aυγούστου
Ανάμνησις της εν Κωνσταντινουπόλει τελουμένης το πάλαι, Προόδου του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Των Αγίων επτά Παίδων των Μακκαβαίων, της μητρός αυτών Σολομονής και του διδασκάλου αυτών Ελεαζάρου.
Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
Παύλος Βρέλλης: «Σας εύχομαι να τραγουδάτε πάντα τη ζωή σας»
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που -όπως γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης στα «Ανοιχτά χαρτιά»- «έχουν ακούσει τη φωνή». Την έσω φωνή. Της δημιουργίας. Την άνωθεν προσταγή: «τέχνην ποίει και εργάζου». Που έχουν λάβει το «χάρισμα». Που έχουν μετάσχει της «δωρεάς». Που αποτελούν τους γερούς κρίκους μιας αέναης αλυσίδας δημιουργών του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού: Σεφέρης, Ελύτης, Κουν, Χατζιδάκις, Γκάτσος, Δημουλά, Τσαρούχης, Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Παύλος Βρέλλης…
Η δική μας συνάντηση με τον μέγιστο καλλιτέχνη του τόπου μας μπορεί να ξεκίνησε από την επιθυμία της εφημερίδας για μια συνέντευξη μαζί του, αλλά κατέληξε σε μια σπουδαία μαθητεία κοντά του. «Εμένα με συγκινεί το ότι σας αρέσει να ’ρθείτε».
Μας μίλησε απλά και καθαρά, όχι από καθέδρας, αλλά από καρδιάς. Όχι ως δάσκαλος, αλλά ως ο μεγαλύτερος φίλος των παιδιών, του Μάριου Μάνεση και του Γιώργου Σταύρου, που αποτελούν το δίδυμο της συνέντευξης στις «Νεανικές Αποχρώσεις».
«Να μην είστε του φαίνεσθαι. Να είστε του γίγνεσθαι. Εσείς είστε παιδιά του γίγνεσθαι. Δεν είστε του φαίνεσθαι. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Δεν είναι αυτό που φαίνεται. Είναι και αυτό που δεν φαίνεται. Αυτό που δεν φαίνεται είναι ανώτερο από αυτό που φαίνεται».
Μας μίλησε για το μουσείο του: «Εδώ είναι η ιστορία, η τέχνη. Τα πάντα. Δεν είναι τυχαία. Υπάρχει η αρμονία, ο ρυθμός και το μέτρο. Πάνω σ’ αυτά βασίζομαι. Αυτά τα έχω βάλει εγώ με τα χέρια μου. Αυτά έχουν χρόνο, έχουν και φόρμα, έχουν και γραμμή. Μέσα στην ανέλιξη αυτών των στοιχείων εκφράζονται συναισθήματα.
Τα θέματα τα έχω καθαρά. Δεν μπλοφάρω. Το χρησιμοποιώ το κερί σαν στοιχείο αναφοράς. Είναι καλύτερο. Πιο διαφανές. Δεν μετράει το υλικό. Η απόδοση».
Έστρεψε το βλέμμα του στον περιβάλλοντα χώρο: «Σ’ αυτό το χώρο που μιλάμε τώρα εμείς, εδώ ήταν και τι δεν ήταν. Απέναντι είναι ο Ξένιος Δίας. Αρχαία Ελλάδα. Στον κάμπο αυτό, ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, μαζί με τη μάνα του την Ολυμπιάδα και έκανε ασκήσεις. Δεν είναι ιστορικό γεγονός;
Εμείς έχουμε τη μεγαλύτερη ιστορία, γενικά, στον κόσμο. Δεν είσαι νόθος ούτε εγώ είμαι νόθο. Έχω πατέρα, μάνα».
Μνημόνευσε τους δασκάλους του: «Ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας… Ό,τι έκανε στα έργα ζωγραφικής, ήταν αριστουργήματα. Ήταν με χαράξεις ελληνικές. Με ελληνική γραφή».
Στάθηκε και στον ίδιο: «Ποτέ δεν κάθομαι… Ό,τι έκανα στη ζωή μου και πέτυχα, το έκανα γιατί λάτρεψα τους αρχαίους Έλληνες. Την αρχαία ελληνική γραμματεία. Εκφράζουν ιδέες. Εκφράζουν μυστικά. Εκφράζουν σχέσεις.
Βάση, για μένα, ήταν η αρχαία ελληνική γλώσσα. Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός. Έχει έκφραση, έχει δύναμη. Αν λείψει από τον Έλληνα η σκέψη και το πάθος για την τέχνη, χάθηκε».
Ο Παύλος Βρέλλης κατέθεσε στα παιδιά τις αγωνίες του: «Να φύγει το παραμύθι και να βγει η ιστορία. Να μη χαθεί η παράδοση. Να μη χαθεί αυτό που λέγεται ιστορία. Μεγάλο πράγμα η ιδέα».
Και τις υποθήκες του: «Ένα είναι: Να αγαπήσετε αυτό που κάνετε. Τότε θα πετύχετε. Διαφορετικά όχι. Είναι κρίμα να χαραμίζετε το χρόνο σας. Αγωγή, διάβασμα και τίποτα περισσότερο. Το φάρμακο.
Η αντίδραση είναι δράση. Αντιδρούν όσοι θέλουν να δράσουν. Τα παιδιά έχουν δίκιο. Που θα βρουν αρμονία, ρυθμό και μέτρο».
Να μη μάθουμε να είμαστε σφιγμένοι και γραβατωμένοι.
Το γέλιο είναι υγεία. Στη ζωή σας πάντα να γελάτε. Ποτέ μη σας παρασέρνει το μένος, η κακία, η ζήλια, ο φθόνος. Ο φθόνος είναι αρρώστια της μετριότητος. Τι έχετε εσείς να ζηλέψετε; Εσείς τώρα αρχίζετε τη ζωή. Εγώ είμαι 83 χρόνών. Πόσο θα ζήσω; Άντε και 150 χρόνια (...γέλια)».
Ο διάσημος γλύπτης και ιδρυτής του Μουσείου Ελληνικής Ιστορίας Παύλος Βρέλλης (1923 - 2010) κηδεύτηκε σήμερα το μεσημέρι στο κοιμητήριο του Αγίου Νικολάου «εις Κοπάνους»...
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Ναού μας «Νεανικές Αποχρώσεις» το Μάρτιο του 2005, με αφορμή τη συνέντευξη που δέχτηκε να μας παραχωρήσει τότε ο αείμνηστος δημιουργός του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων...
Ας είναι η μνήμη του αιώνια...
Η δική μας συνάντηση με τον μέγιστο καλλιτέχνη του τόπου μας μπορεί να ξεκίνησε από την επιθυμία της εφημερίδας για μια συνέντευξη μαζί του, αλλά κατέληξε σε μια σπουδαία μαθητεία κοντά του. «Εμένα με συγκινεί το ότι σας αρέσει να ’ρθείτε».
Μας μίλησε απλά και καθαρά, όχι από καθέδρας, αλλά από καρδιάς. Όχι ως δάσκαλος, αλλά ως ο μεγαλύτερος φίλος των παιδιών, του Μάριου Μάνεση και του Γιώργου Σταύρου, που αποτελούν το δίδυμο της συνέντευξης στις «Νεανικές Αποχρώσεις».
«Να μην είστε του φαίνεσθαι. Να είστε του γίγνεσθαι. Εσείς είστε παιδιά του γίγνεσθαι. Δεν είστε του φαίνεσθαι. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Δεν είναι αυτό που φαίνεται. Είναι και αυτό που δεν φαίνεται. Αυτό που δεν φαίνεται είναι ανώτερο από αυτό που φαίνεται».
Μας μίλησε για το μουσείο του: «Εδώ είναι η ιστορία, η τέχνη. Τα πάντα. Δεν είναι τυχαία. Υπάρχει η αρμονία, ο ρυθμός και το μέτρο. Πάνω σ’ αυτά βασίζομαι. Αυτά τα έχω βάλει εγώ με τα χέρια μου. Αυτά έχουν χρόνο, έχουν και φόρμα, έχουν και γραμμή. Μέσα στην ανέλιξη αυτών των στοιχείων εκφράζονται συναισθήματα.
Τα θέματα τα έχω καθαρά. Δεν μπλοφάρω. Το χρησιμοποιώ το κερί σαν στοιχείο αναφοράς. Είναι καλύτερο. Πιο διαφανές. Δεν μετράει το υλικό. Η απόδοση».
Έστρεψε το βλέμμα του στον περιβάλλοντα χώρο: «Σ’ αυτό το χώρο που μιλάμε τώρα εμείς, εδώ ήταν και τι δεν ήταν. Απέναντι είναι ο Ξένιος Δίας. Αρχαία Ελλάδα. Στον κάμπο αυτό, ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, μαζί με τη μάνα του την Ολυμπιάδα και έκανε ασκήσεις. Δεν είναι ιστορικό γεγονός;
Εμείς έχουμε τη μεγαλύτερη ιστορία, γενικά, στον κόσμο. Δεν είσαι νόθος ούτε εγώ είμαι νόθο. Έχω πατέρα, μάνα».
Μνημόνευσε τους δασκάλους του: «Ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας… Ό,τι έκανε στα έργα ζωγραφικής, ήταν αριστουργήματα. Ήταν με χαράξεις ελληνικές. Με ελληνική γραφή».
Στάθηκε και στον ίδιο: «Ποτέ δεν κάθομαι… Ό,τι έκανα στη ζωή μου και πέτυχα, το έκανα γιατί λάτρεψα τους αρχαίους Έλληνες. Την αρχαία ελληνική γραμματεία. Εκφράζουν ιδέες. Εκφράζουν μυστικά. Εκφράζουν σχέσεις.
Βάση, για μένα, ήταν η αρχαία ελληνική γλώσσα. Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός. Έχει έκφραση, έχει δύναμη. Αν λείψει από τον Έλληνα η σκέψη και το πάθος για την τέχνη, χάθηκε».
Ο Παύλος Βρέλλης κατέθεσε στα παιδιά τις αγωνίες του: «Να φύγει το παραμύθι και να βγει η ιστορία. Να μη χαθεί η παράδοση. Να μη χαθεί αυτό που λέγεται ιστορία. Μεγάλο πράγμα η ιδέα».
Και τις υποθήκες του: «Ένα είναι: Να αγαπήσετε αυτό που κάνετε. Τότε θα πετύχετε. Διαφορετικά όχι. Είναι κρίμα να χαραμίζετε το χρόνο σας. Αγωγή, διάβασμα και τίποτα περισσότερο. Το φάρμακο.
Η αντίδραση είναι δράση. Αντιδρούν όσοι θέλουν να δράσουν. Τα παιδιά έχουν δίκιο. Που θα βρουν αρμονία, ρυθμό και μέτρο».
Να μη μάθουμε να είμαστε σφιγμένοι και γραβατωμένοι.
Το γέλιο είναι υγεία. Στη ζωή σας πάντα να γελάτε. Ποτέ μη σας παρασέρνει το μένος, η κακία, η ζήλια, ο φθόνος. Ο φθόνος είναι αρρώστια της μετριότητος. Τι έχετε εσείς να ζηλέψετε; Εσείς τώρα αρχίζετε τη ζωή. Εγώ είμαι 83 χρόνών. Πόσο θα ζήσω; Άντε και 150 χρόνια (...γέλια)».
Ο διάσημος γλύπτης και ιδρυτής του Μουσείου Ελληνικής Ιστορίας Παύλος Βρέλλης (1923 - 2010) κηδεύτηκε σήμερα το μεσημέρι στο κοιμητήριο του Αγίου Νικολάου «εις Κοπάνους»...
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Ναού μας «Νεανικές Αποχρώσεις» το Μάρτιο του 2005, με αφορμή τη συνέντευξη που δέχτηκε να μας παραχωρήσει τότε ο αείμνηστος δημιουργός του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων...
Ας είναι η μνήμη του αιώνια...
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Σε cd η Ακολουθία υπέρ του περιβάλλοντος...
Του θεολόγου Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο νέος ψηφιακός δίσκος της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας έχει έντονο “οικολογικό χρώμα”! Πρόκειται για την ηχογράφηση της “Ικετηρίου Ακολουθίας υπέρ του περιβάλλοντος ημάς στοιχείου και ευσταθείας πάσης της κτίσεως”, ποίημα του αειμνήστου Υμνογράφου της Μ.τ.Χ.Ε. Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου (1905-1991).
Η ακολουθία αυτή καθιερώθηκε από το 1989 να ψάλλεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο την 1η Σεπτεμβρίου, πρώτη ημέρα του νέου εκκλησιαστικού έτους, ώστε οι χριστιανοί να συνειδητοποιήσουν και λειτουργικά την ανάγκη για προσευχή υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και στη συνέχεια να εντάξουν στην καθημερινότητά τους την οικολογική δράση.
Ο ψηφιακός δίσκος περιλαμβάνει τα του Εσπερινού και του Όρθρου της Ικετηρίου Ακολουθίας υπέρ του περιβάλλοντος. Τα προσόμοια και οι κανόνες έχουν τονισθεί στο παραδεδομένο μέλος του ήχου που ο υμνογράφος επέλεξε, ενώ τα ιδιόμελα μελοποίησε ο διευθυντής της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας Λυκούργος Αντ. Αγγελόπουλος, Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Συμμετέχει ο πρωτοπρεσβύτερος Θωμάς Χρυσικός, ο οποίος ερμηνεύει θαυμάσια ένα ιδιόμελο της Λιτής.
Στο δίγλωσσο έντυπο (ελληνικά και αγγλικά) που συνοδεύει τον ψηφιακό δίσκο περιλαμβάνονται: γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς τον φορέα Ανάπλους -Πολιτισμικές και Μορφωτικές Δράσεις, που ανέλαβε την έκδοση του cd με την υποστήριξη επίσης του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και της ΕΚΤΕΡ Α.Ε., κείμενο του καθηγητή π. Ιωάννη Χρυσαυγή με θέμα τις οικολογικές δραστηριότητες του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, κείμενο της αγιογράφου Ανθής Βαλσαμάκη με θέμα: “Η Φύση και το Περιβάλλον στην Ορθόδοξη Αγιογραφική Τέχνη”, και κείμενο της εθνολόγου Λίλας Ντε Τσάβες – Χρονοπούλου για την φύση στην Εκκλησιαστική χρυσοκεντητική. Ακόμα, στο έντυπο περιέχονται τα βιογραφικά του αειμνήστου Υμνογράφου Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, του Λυκούργου Αγγελόπουλου και της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας. Η έκδοση κοσμείται με αγιογραφίες της Ανθής Βαλσαμάκη και με αρχειακό φωτογραφικό υλικό.
Σίγουρα πρόκειται για μια πρωτότυπη παραγωγή, με την Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία να αποδίδει τα μέλη με έξαρση και “χορευτική διάθεση”, θα λέγαμε, ιδίως τους κανόνες του όρθρου, και τον Λυκούργο Αγγελόπουλο να μελοποιεί “κατά μίμηση προς τα νοούμενα”. Το cd αποτελεί μια έκφανση της σύγχρονης υμνογραφικής παραγωγής και μελοποιϊας, με συγκεκριμένη αποστολή: “υπέρ ευσταθείας πάσης κτίσεως”.
Ο ψηφιακός δίσκος κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου 2010, ημέρα κατά την οποία η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία πραγματοποίησε μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, και έψαλε αποσπάσματα από την Ακολουθία του Περιβάλλοντος. Κατά την συναυλία ο Λυκούργος Αγγελόπουλος παρέδωσε και επισήμως τον ψηφιακό δίσκο στον Πατριάρχη, πολλά αντίτυπα του οποίου διατέθηκαν ήδη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για τις ανά τον κόσμο οικολογικές δράσεις του.
Ο νέος ψηφιακός δίσκος της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας έχει έντονο “οικολογικό χρώμα”! Πρόκειται για την ηχογράφηση της “Ικετηρίου Ακολουθίας υπέρ του περιβάλλοντος ημάς στοιχείου και ευσταθείας πάσης της κτίσεως”, ποίημα του αειμνήστου Υμνογράφου της Μ.τ.Χ.Ε. Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου (1905-1991).
Η ακολουθία αυτή καθιερώθηκε από το 1989 να ψάλλεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο την 1η Σεπτεμβρίου, πρώτη ημέρα του νέου εκκλησιαστικού έτους, ώστε οι χριστιανοί να συνειδητοποιήσουν και λειτουργικά την ανάγκη για προσευχή υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και στη συνέχεια να εντάξουν στην καθημερινότητά τους την οικολογική δράση.
Ο ψηφιακός δίσκος περιλαμβάνει τα του Εσπερινού και του Όρθρου της Ικετηρίου Ακολουθίας υπέρ του περιβάλλοντος. Τα προσόμοια και οι κανόνες έχουν τονισθεί στο παραδεδομένο μέλος του ήχου που ο υμνογράφος επέλεξε, ενώ τα ιδιόμελα μελοποίησε ο διευθυντής της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας Λυκούργος Αντ. Αγγελόπουλος, Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Συμμετέχει ο πρωτοπρεσβύτερος Θωμάς Χρυσικός, ο οποίος ερμηνεύει θαυμάσια ένα ιδιόμελο της Λιτής.
Στο δίγλωσσο έντυπο (ελληνικά και αγγλικά) που συνοδεύει τον ψηφιακό δίσκο περιλαμβάνονται: γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς τον φορέα Ανάπλους -Πολιτισμικές και Μορφωτικές Δράσεις, που ανέλαβε την έκδοση του cd με την υποστήριξη επίσης του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και της ΕΚΤΕΡ Α.Ε., κείμενο του καθηγητή π. Ιωάννη Χρυσαυγή με θέμα τις οικολογικές δραστηριότητες του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, κείμενο της αγιογράφου Ανθής Βαλσαμάκη με θέμα: “Η Φύση και το Περιβάλλον στην Ορθόδοξη Αγιογραφική Τέχνη”, και κείμενο της εθνολόγου Λίλας Ντε Τσάβες – Χρονοπούλου για την φύση στην Εκκλησιαστική χρυσοκεντητική. Ακόμα, στο έντυπο περιέχονται τα βιογραφικά του αειμνήστου Υμνογράφου Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, του Λυκούργου Αγγελόπουλου και της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας. Η έκδοση κοσμείται με αγιογραφίες της Ανθής Βαλσαμάκη και με αρχειακό φωτογραφικό υλικό.
Σίγουρα πρόκειται για μια πρωτότυπη παραγωγή, με την Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία να αποδίδει τα μέλη με έξαρση και “χορευτική διάθεση”, θα λέγαμε, ιδίως τους κανόνες του όρθρου, και τον Λυκούργο Αγγελόπουλο να μελοποιεί “κατά μίμηση προς τα νοούμενα”. Το cd αποτελεί μια έκφανση της σύγχρονης υμνογραφικής παραγωγής και μελοποιϊας, με συγκεκριμένη αποστολή: “υπέρ ευσταθείας πάσης κτίσεως”.
Ο ψηφιακός δίσκος κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου 2010, ημέρα κατά την οποία η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία πραγματοποίησε μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, και έψαλε αποσπάσματα από την Ακολουθία του Περιβάλλοντος. Κατά την συναυλία ο Λυκούργος Αγγελόπουλος παρέδωσε και επισήμως τον ψηφιακό δίσκο στον Πατριάρχη, πολλά αντίτυπα του οποίου διατέθηκαν ήδη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για τις ανά τον κόσμο οικολογικές δράσεις του.
Πηγή:
http://www.amen.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
