«Ο αληθινός θάνατος, κρύβεται μέσα στην καρδιά και έτσι νεκρώνεται ο έσω άνθρωπος. Όποιος λοιπόν με μυστικό, εσωτερικό τρόπο μεταβαίνει από τον θάνατο στη ζωή, αυτός αληθινά ζει αιώνια και δεν πεθαίνει ποτέ. Τα σώματά τους διαλύονται πρόσκαιρα, αλλά ανασταίνονται αμέσως με δόξα, γιατί είναι αγιασμένα. Γι΄αυτό και τον θάνατο των Χριστιανών τον ονομάζουμε κοίμηση. Αν λοιπόν ήταν αθάνατος ο άνθρωπος και στο σώμα άφθαρτος, βλέποντας ο κόσμος το παράδοξο γεγονός, ότι δηλαδή δεν φθείρονται τα σώματα των Χριστιανών, θα έκανε το αγαθό όχι με την δική του απόφαση, αλλά από ανάγκη. Έτσι λοιπόν για να φανερωθεί και να παραμείνει το αυτεξούσιο, το οποίο δώρισε ο Θεός στον άνθρωπο, έχουν οικονομηθεί έτσι τα πράγματα, ώστε να διαλύονται τα σώματα και κατά συνέπεια ο άνθρωπος να τρέπεται προς το καλό ή προς το κακό με δική του απόφαση και θέληση. Δηλαδή, ούτε αυτός που κάνει τέλεια το καλό ή είναι βυθισμένος στην αμαρτία και έχει κάνει τον εαυτό του σκεύος του διαβόλου, είναι δεμένος στο κακό από κάποια ανάγκη, αλλά έχει την ελευθερία να γίνει σκεύος εκλογής και ζωής. Με τον ίδιο τρόπο και όσοι έχουν βιώσει βαθιά την θεότητα, αν και είναι γεμάτοι από το Άγιο Πνεύμα, δεν κρατούνται στην πίστη από κάποια ανάγκη, αλλά έχουν την ελευθερία, να αλλάξουν και να κάνουν ότι θέλουν σε αυτή τη ζωή».
Μακάριος ο Αιγύπτιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου