«Δώσε μου λίγο ψωμί και πάρε τον Παράδεισο…»

«Ενώ κάθεσαι στο σπίτι σου, έρχεται ο πτωχός να σου πουλήσει τον Παράδεισο και σου λέει: Δώσε μου λίγο ψωμί και πάρε τον Παράδεισο. Δώσε μου ένα ρούχο και πάρε την βασιλεία των Ουρανών. Δώσε μου λίγα χρήματα και πάρε την χαρά των Αγγέλων… Γι αυτό κι εσύ δώσε λίγο ψωμί. Δεν έχεις ψωμί; Δώσε χρήματα. Δεν έχεις χρήματα; Δώσε ρούχα. Δώσε ένα ποτήρι νερό. Δώσε ένα πιάτο φαγητό. Δώσε λίγο λάδι. Δώσε κάτι. Μόνον δώσε. Δώσε και αγόρασε τον Παράδεισο! Ντύσε τον Χριστό για να σε ντύσει κι εσένα την ημέρα της Κρίσεως. Σκέπασε Τον στο πρόσωπο του γυμνού αδελφού, για να σε σκεπάσει κι εσένα «εν ημέρα Κρίσεως». Ω αγία ελεημοσύνη! Δίνεις έλεος και παίρνεις έλεος χιλιοπλάσιο και τώρα και τότε και πάντοτε!».

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. Από το βιβλίο «Πνευματικές διαδρομές στους Μακαρισμούς», του Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Αναγνωστοπούλου.