Τετάρτη 30 Μαΐου 2018

«Αντιμετωπίζοντας τις αμαρτίες»



«Πρέπει να καταλάβεις...!» Φθάνεις σ' ένα σημείο όπου γίνεται σαφές πως δεν υπάρχει τίποτε για να καταλάβεις, πως όλες οι περιπλοκές είναι φανταστικές, δηλαδή πως όλα είναι μια ομίχλη που σηκώνουμε για να σκεπάσουμε τις αμαρτίες μας και για ν' αποφύγουμε να έρθουμε αντιμέτωποι μαζί τους. Τα προβλήματα της σύγχρονης συνείδησης, των νέων ανθρώπων, συχνά δεν είναι τίποτε. Δύο είναι οι πηγές της αμαρτίας: η σάρκα και η υπερηφάνεια. Και οι άνθρωποι συχνά προσπαθούν να τις συγκαλύψουν με περιπλοκές, έτσι ώστε να φαίνονται ωραίοι και με βάθος. («Αυτός έχει μεγάλα προβλήματα...») Και πάντα μπορούν να βρεθούν πρόθυμοι πνευματικοί οδηγοί, έτοιμοι να λύσουν τα προβλήματα, κυρίως με το να τα συζητούν ατέλειωτες ώρες. Η αλήθεια είναι πολύ απλούστερη: σάρκα και υπερηφάνεια. Είναι τα αληθινά κλειδιά για τη λύση των προβλημάτων και των δυσκολιών, η ρίζα των ατέλειωτων συζητήσεων, των ψιθύρων κατά τη διάρκεια των πλέον πληκτικών εξομολογήσεων, της κάθε ενδοσκόπησης και νοσηρής αυτοϊκανοποίησης. Ο Χριστιανισμός δεν είναι «αποτελεσματικός», αυτό δεν ακούγεται σωστά. Η ανεπάρκεια και η αναλήθεια της ποιμαντικής συμβουλευτικής, της θρησκευτικής «θεραπείας», είναι συχνά εξίσου ψεύτικη όσο και η άρνηση να αντιμετωπίσουμε την αμαρτία. Η πραγματική πίστη ανέκαθεν αποτελεί την ανάπτυξη μέσα στην αρετή της απλότητας - χαρμόσυνη, ολοκληρωτική και απελευθερωτική. Οι «δυσκολίες», οι «περιπλοκές» και τα «προβλήματα» είναι ασήμαντα άλλοθι του εγωκεντρικού ανθρώπου που έχει ερωτευτεί το αυτοείδωλο ενός βασανισμένου, περίπλοκου ανθρώπου.

π. Αλέξανδρος Σμέμαν,
«Ημερολόγιο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου