«Γεννήθηκε ο Χριστός, δεν είναι παίξε γέλασε· σύρε τον αμανέ να σε ακούσει ο Θεός, ν’ αναγαλλιάσει κι αυτός ο κακομοίρης· φτάνει τα φαρμάκι που τον ποτίζουμε!
Είχε έρθει στο κέφι, πήρε φόρα.
-Γεννήθηκε ο Χριστός, σοφέ Σολομών, καλαμαρά μου! Μην ψιλοκοσκινίζεις: γεννήθηκε, δε γεννήθηκε; Μωρέ, γεννήθηκε, μην
είσαι κουτός! Αν πιάσεις φακό να δεις το νερό που πίνουμε, μου ’πε μια μέρα ένας μηχανικός, θα βρεις, λέει, πως το νερό είναι γεμάτο σκουλήκια, μικρά μικρά, που δεν φαίνουνται στο μάτι. θα δεις τα σκουλήκια και δεν θα πιείς. Δεν θα πιείς και θα πεθάνεις της δίψας. Σπάσε το φακό, αφεντικό, σπάσε τον, τον άτιμου, ν’ αφανιστούν ευτύς τα σκουλήκια, να πεις νερό να δροσερέψεις!» (Ν.Κ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου