Μέσα μας γίνεται η Γέννηση...

Μέσα μας γίνεται η Γέννηση. Έξω στέκει το σχήμα της – Μας φανερώνεται.

Εδώ που στήσαμε τη φάτνη, Εδώ που κρεμάσανε το άστρο, Είναι σα μια μεγάλη πέτρα –

Πέτρα υψηλή, μετέωρη.

Ένα πυκνό σημείο αιωνιότητας.

Το Βρέφος, ο Ιωσήφ και η Μαρία, Τ’ αγαθά ζώα. Οι Άγγελοι Σταματημένοι σε μια πτήση

Ψηλά, στη σιωπή, παίζοντας όργανα.

[...]

Αν στέκουν εδώ, πετούν εκεί, Στον άλλο χώρο∙ αντλούν Αίμα σκληρό απ’ το αίμα μας, Αγάπη απ’ την αγάπη μας.

Παίρνουν τα όνειρά μας και τα ψηλώνουν.

Γιώργος Θέμελης, Η φάτνη.