Όταν, λοιπόν, αισθάνομαι ότι καταβρέχομαι από τοξικότητα και δηλητήρια, τότε η προσευχή είναι το φάρμακο στη δοκιμασία. Και ο πηγαιμός στο εύφορο περιβόλι στην Ξηροποτάμου. Είναι το δικό μου περιβολάκι με τα καρπούζια και τα πεπόνια, τα φασολάκια και τις ντοματιές. Όχι μίσος, όχι μνησικακία, όχι εκδίκηση. Να ανάψεις ένα καρβουνάκι στο θυμιατήρι, να το φυσήξεις να πάρει μπρος, και όταν κοκκινήσει για τα καλά, να βάλεις πάνω του λιβάνι μύρο ή γαρδένια ή γιασεμί και να θυμιατίσεις στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και να αφεθείς στο έλεος Εκείνου. Αυτό το έλεος μας καταδιώκει. Κι ας μην το γνωρίζουμε.
Ιωσήφ Βιβιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου