Ιωαννίνων Μάξιμος: «Δεν ήταν δυνατό να κρατηθεί από τον θάνατο Αυτή που έγινε η μητέρα της όντως ζωής...»

«Πανηγυρίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας σήμερα μια μεγάλη πανήγυρη, το Πάσχα του καλοκαιριού, τη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως και της εις ουρανούς Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Μεγάλη εορτή, διότι η Παναγία έγινε η μητέρα του Θεού και η μητέρα όλων των ανθρώπων. Μεγάλη εορτή, διότι Αυτή έλυσε με τη σωστή απάντηση που έδωσε στο Θεό να συνεργήσει στο θέλημά Του για τη σωτηρία του κόσμου, τη λύση στην παλαιά παρακοή. Μεγάλη πανήγυρη, διότι Αυτή, εκπροσωπώντας το γένος των ανθρώπων, έδωσε την ανθρώπινη φύση στον ίδιο το Θεό, ο οποίος την έλαβε, την εκαινούργησε, την ανακαίνισε, τη θέωσε και τη γέμισε με τη θεϊκή δόξα, την άκτιστη δύναμη της Αγίας Τριάδος. Μεγάλη πανήγυρη, διότι με αυτό τον τρόπο η Παναγία δεν έγινε μόνο μητέρα του Θεού, αλλά έγινε και μάνα όλου του κόσμου. Και έδωσε τη δυνατότητα, με αυτή της τη συνέργεια, να μπορεί κάθε άνθρωπος να μπολιαστεί στην ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού και από αυτή να λάβει τη θεωτική και μεταμορφωτική ενέργεια της Αγίας Τριάδος...

Αυτή η Παναγία, μία απλή κοπελίτσα, η οποία μεγάλωσε μέσα στα Άγια των Αγίων, η οποία δέχτηκε, μετά από πολύχρονη πνευματική προετοιμασία, να πει το ναι στην κλήση του Θεού, να συνεργήσει Αυτή και να σηκώσει αυτή τη μεγάλη ευθύνη να γίνει η μάνα του Θεού, ώστε να μπορεί να σωθεί το ανθρώπινο γένος. Να μπορεί να αποκατασταθεί η αρχαία πτώση και η αρχαία βλάβη του ανθρωπίνου γένους, η οποία δεν επέτρπε να υπάρχει πλέον η ροή της θεϊκής χάριτος στον άνθρωπο. 

Αυτή, λοιπόν, η Μαρία, η Παναγία, λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι είναι η μόνη γυναίκα η οποία ευρέθη ικανή και άξια να φέρει μέσα της το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς, να κατασταθεί μέσα της ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού και να προσλάβει από Αυτή την ανθρώπινη φύση. Διότι η Μαρία ήταν αγνή, ήταν γεμάτη με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και στολισμένη με όλα τα δώρα και όλες τις δωρεές της Αγίας Τριάδος. Είχε αγάπη για το Θεό άμετρη, είχε ταπείνωση άμετρη, είχε υπακοή προς το Θεό άμετρη, είχε αγάπη και προς τον κόσμο άμετρη και διατηρεί αυτή την αγάπη και προς το Θεό και προς τον κόσμο, διότι και με την Κοίμησή της δεν κατέλιπε τον κόσμο. 
Αλλά, παρότι απέθανε σωματικώς, δεν ήταν δυνατό να κρατηθεί από τον θάνατο Αυτή που έγινε η μητέρα της όντως ζωής, η μητέρα του Θεού, αλλά ανέστη και μετέστη στους ουρανούς, όπου ζώσα εκεί, ενώπον του θρόνου του αγίου Θεού, ενώπιον του θρόνου του Υιού και Θεού της και Κυρίου και Θεού μας πρεσβεύει και μεσιτεύει υπέρ της σωτηρίας του κόσμου, πρεσβεύει και μεσιτεύει για τη μετάνοιά μας, για την επιστροφή μας στην όντως ζωή, μεσιτεύει για τα προβλήματα και τα αιτήματά μας, τις στενοχώριες, τους φόβους, τα προβλήματα και όλα όσα μας ταλανίζουν στην καθημερινή ζωή και ιδιαίτερα όταν προστρέχουμε σε Αυτή και ζητούμε τη μεσιτεία και τη βοήθειά της, όταν την τιμούμε ως μητέρα του Θεού, αλλά και μητέρα του ανθρωπίνου γένους…».