«Ως πρέσβειρα...»

«Πρέσβιν δέδεξο μητέρα σην, ω Λόγε,

σφας δ' οις δέδωκας δεσμολύτιν σου χάριν.

Χαίρ', ω Κόρη πάγχαρτε, μήτερ παρθένε,

καλλίστα πασών παρθένων υπερτάτη,

ουρανιώνων ταγμάτων υπερτέρα,

δέσποινα, παντάνασσα, χάρμα του γένους,

αεί ποτ' ευ φρονούσα τυγχάνεις γένει

καμοί μεγίστη πανταχού σωτηρία».

«Δέξου ως πρέσβειρα την μητέρα σου Λόγε,

κι εκείνοι που έχουν χάρη τα δεσμά να λύνουν.

Χαίρε, γεμάτη από χάρες Κόρη, Μητέρα και Παρθένος,

στις χάρες που περνάς κάθε παρθένα,

ανώτερη από τα ουράνια τάγματα,

Παντάνασσα, Κυρία, Χαρά του κόσμου,

πάντοτε σκέπτεσαι το καλό του ανθρώπου

και για μένα είσαι παντού η πιο μεγάλη σωτηρία».

Γρηγορίου του Θεολόγου, «Χριστός Πάσχων», PG 38, 335-338.