Νικολάου του Πλανά

2 Μαρτίου, Νικολάου του Πλανά. Νάξιος και αυτός, όπως και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, λειτουργούσε καθημερινά στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι με ψάλτες τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη.
Υπάρχει όμως κάτι ξεχωριστό, που είχε ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς, εκτός φυσικά από το ότι ήταν βραδύγλωσσος. Αν του έδινε ένας πιστός να μνημονεύσει το όνομα κάποιου προσφιλούς νεκρού, ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς το μνημόνευε για πάντα. Όχι μόνο στην τρέχουσα λειτουργία, αλλά σε όλες που θα τελούσε από κει και πέρα. Γι’ αυτό και οι λειτουργίες του είχαν τόσο μεγάλη διάρκεια. Γιατί δεν παρέλειπε να μνημονεύει τους νεκρούς από τα χαρτάκια που του είχαν δώσει σε ανύποπτο χρόνο οι συγγενείς τους και τα κρατούσε πάντα πάνω του. Λένε πως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δεν τον άντεχε πάντα και του φώναζε:
«Άντε τέλειωνε! Βραδιάσαμε!»

(Από το waxtablets.blogspot.com)